داستان خودکشی ناموفق کارگر قهوه‌خانه پس از یک حادثه شغلی

آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: «عبدالله کریمی»، کارگر ۲۴ ساله قهوه خانه‌ای در خیابان نجات اللهی تهران بود که نیمه شب ۲۲ شهریور سال ۹۱ بر اثر آتش سوزی محل کارش آسیب دید. او از زمان وقوع حادثه تا به امروز (که نزدیک به دوسال می‌گذرد) خانه نشین شده است.

«حسن کریمی» ‌، برادر عبدالله در گفتگو با خبرنگار ایلنا در تشریح وقایعی که در روزهای بستری بودن برادرش در بیمارستان فیروزگر تهران (که ۵۳ روز طول کشید) رخ داده است، گفت: عبدالله به دلیل مسمویت با گاز سمی منواکسید کرین و ایست قلبی به نزدیک‌ترین مرکز درمانی، یعنی بیمارستان دولتی فیروزگر واقع در میدان ولیعصر انتقال داده شد و به عنوان حادثه دیده حین کار و با اطلاع مرجع قضایی در این مرکز درمانی پذیرش شد. برادرم چندین روز بحرانی را به حالت کما در بخش ICU سپری کرد و بعد از هوشیاری نسبی به اتاقی یک تخته در بخش ریه منتقل شد.

او ادامه داد: هر وقت از عبدالله درباره حادثه آتش سوزی سوال می‌کردیم، وحشت عجیبی در صورتش موج می‌زد و از توصیف حادثه عاجز می‌ماند. به نظر می‌رسید از لحاظ روحی دچار مشکل شده است. وقتی موضوع را با کارکنان بیمارستان در میان گذاشتیم، به ما گفته شد چنین حالتی در عبدالله آن هم بعد از پشت سرگذاشتن چنین حادثهٔ وحشتناکی طبیعی است و حال او با گذشت زمان خوب می‌شود و با چنین استدلالی از درخواست ما برای مشاوره عبدالله با روانپزشک شانه خالی می‌کردند.

کریمی افزود: حدود ۱۰ روز بعد (یکم مهر ۹۱) پزشک معالج حال عمومی عبدالله را خوب توصیف کرد و او را مرخص کرد. در پی صدور دستور ترخیص، کارفرما (صاحب قهوه خانه) وارد کاغذبازی اداری این پرونده شد اما کارکنان بخش ترخیص بیمارستان، از ترخیص عبدالله با دفترچه خدمات درمانی ایرانیان جلوگیری کردند و از کارفرما خواستند باتوجه به آنکه برادرم بیش از یکسال تحت پوشش کامل بیمه تأمین اجتماعی بوده و حادثه نیز در محل کار به وقوع پیوسته است، با ارائه دفترچه تأمین اجتماعی نسبت به ترخیص او اقدام کند.

او تصریح کرد: چون وقت اداری رو به اتمام بود، ترخیص عبدالله به روز بعد موکول شد. کارفرما موضوع را به اطلاع من رساند و به من اطمینان داد که برادرم را فردا (۲ مهر ۹۱) ترخیص خواهد کرد.

به گفته کریمی، کارکنان بخش ریه با اطلاع کامل از اینکه عبدالله به عنوان حادثه دیده حین کار به آن مرکز مراجعه کرده و هزینه درمان او باتوجه به قوانین کار برعهده کارفرما است، از من خواستند از بخش بیرون بروم اما این درخواست غیرمنطقی و ترس عبدالله از تنهایی، او را مضطرب کرد. من که به تغییر حال روحی عبدالله پی برده بودم، موضوع را به کارکنان بخش گوشزد کردم، ولی آنها از روی لجبازی از نیروی انتظامی مستقر در بیمارستان خواستند مرا به ظن اینکه شاید بخواهم برای فرار از پرداخت هزینه‌ها عبدالله را فراری دهم، با اعمال زور از بیمارستان بیرون کنند.

او با اشاره به گزارش پرستاری وقت بیمارستان فیروزگر مبنی بر عدم تعادل روحی و روانی عبدالله و نیاز او به حمایت، گفت: کارکنان بخش به جای مراقبت از عبدالله یا تزریق آرامبخش، او را برای چندین ساعت در اتاق یک تخته‌اش زندانی و به حال خودش‌‌ رها کردند، اما گویا مشکلات روحی عبدالله در طول شب ادامه پیدا کرده بود، تا جایی که او جوانی را که در اتاق دیگری بستری بود را به قتل تهدید کرده بود.

کریمی افزود: عبدالله‌‌ همان شب از پنجره اتاقش در طبقه سوم با لباس بیمارستان و پای برهنه خود را به بیرون پرتاب کرد. شدت ضربه بعد از برخورد با کف سنگفرش حیاط به حدی شدید بود که او از ناحیه‌های مختلف ستون فقرات به شدت صدمه دید و لگن استخوان خاجی و پاشنه هر دو پایش شکست. صدمات او به حدی جدی بود که برای تمامی عمرش خانه نشین و از کار افتاده شده است.

او در ادامه بیان کرد: بعد از این حادثه، کارکنان بیمارستان مدعی شدند عبدالله به دلیل مصرف مواد مخدر به خودکشی دست زده است. من که از طرز برخورد کارکنان بیمارستان ناراحت شده بودم، به دفتر رئیس بیمارستان مراجعه کردم، اما رئیس بیمارستان در اتاقش حاضر نبود. حس کرده بودم کارکنان بیمارستان می‌خواهند به هر شکلی حادثه را توجیه کنند و بیمار را مقصر جلوه دهند، بنابراین گفتم تا زمانی از عبدالله آزمایش مواد مخدر گرفته نشود، اجازه ویزیت او را نخواهم داد. به اصرار من، از او آزمایش مواد مخدر گرفتند و مشخص شد او پاک است.

کریمی با اشاره به متواری شدن کارفرما در پی اطلاعش از خودکشی عبدالله،  افزود: بعد از یک هفته که عبدالله به هوشیاری نسبی رسید، برای جراحی‌های متعدد به بخش ارتوپدی منتقل شد ولی با وجود آنکه احتمال قطع نخاعش می‌رفت، روز‌ها بر روی تخت بیمارستان به حال خود‌‌ رها شده بود تا اینکه مسئول مددکاری به من مراجعه کرد و گفت تا زمانی که هزینه بیمارستان را پرداخت نکنید، با وجود آنکه احتمال قطع نخاع بیمار می‌رود، عمل جراحی روی ستون فقراتش انجام نخواهد شد. ما با وجود تنگدستی مبلغ مورد نیاز را به هر نحوی تهیه و پرداخت کردیم و ستون فقرات عبدالله ۲۵ روز بعد از سقوطش جراحی شد.

کریمی در پایان خواستار رسیدگی به تخلفات کارکنان بیمارستان شد و اظهار کرد: عبدالله بعد از ۵۳ روز ترخیص و به شهرش – سنندج - منتقل شد اما از کارافتاده و خانه نشین شده است و در حال حاضر با گذشت حدود ۲ سال از حادثه برای گذراندن زندگی به پدر پیرش محتاج است.