آموزش جوامع محلی، از مهم‌ترین ابعاد پروژه حفاظت از یوز است

آفتاب- سرویس اجتماعی: «حفاظت از یوز، پروژه ای زمان بَر و پرهزینه است و نمی توان انتظار داشت که در کوتاه مدت اتفاق خاصی بیفتد.» این را «مرتضی اسلامی دهکردی» در گفت‌وگو با «آفتاب» در تشریح برنامه امسالِ «روز ملی یوزپلنگ ایرانی» گفت.

به گزارش آفتاب، اسلامی دهکردی که مدیر انجمن یوزپلنگ ایرانی است، در این باره اظهار داشت: «برنامه سال 93 را ابتدا بر پایه 7 استانی که زیستگاه یوز به شمار می‌روند، قرار دادیم اما به مرور شهرها و استان‌های دیگری هم که علاقه‌مند به مشارکت بودند به ما اضافه شدند و به 13 استان و 25 شهر رسید زیرا همه بر این عقیده بودند که یوز نماد حیات وحش ایران محسوب می شود و باید درباره‌اش صحبت شود. ما امسال، اثرات سوء جاده ها را محور قرار دادیم. زیرا همیشه یکی از عوامل تلفات این گونه جانوری بودند به طوری که در دهه هشتاد، 40 درصد از میان رفتن یوز به این سبب بوده است که امیدواریم با مشارکت سازمان حفاظت محیط زیست، سازمان راهداری و پلیس راه، این اتفاق به کمترین میزان ممکن، برسد. البته این را هم اشاره کنم که خوشبختانه، با درایت خانم دکتر ابتکار رییس سازمان حفاظت محیط زیست کشور و با دستور استاندار یزد، ساخت جاده گزوئیه به بافق که یکی از مهم ترین زیستگاه های یوز است، متوقف شد.»

او در ادامه به پیشینه پروژه پرداخت و بیان کرد: «در سال 80 تا 84 و 84 تا 87 و بعد از آن هر دو سال یک بار، این پروژه تمدید شد تا اینکه نهایتا سال گذشته، فاز دوم آن کلید خورد. انجمن یوزپلنگ ایرانی هم در چارچوب حفاظت، در سال 1380 تاسیس شد. من در آن زمان 18 ساله بودم و درباره آن مطالعه می کردم. در آن زمان سرعت یوز، برایم شگفت انگیز بود و موجودی دوست داشتنی بود. تحقیقات مقدماتی درباره آن می کردم که به وضعیت خطیر آن در ایران رسیدم که کاری درباره آن باید کرد. هدف این بود که آموزش را در دستور کار قرار دادیم تا با ارائه راهکارها، مشکلات را بشناسیم و ساختار منسجمی برای آن داشته باشیم. کوشش شد تا دفترچه های آموزشی در اختیار محیط بانان قرار بگیرد. آن هم در آن زمان که هنوز اطلاعات چندانی وجود نداشت.»

اسلامی دهکردی در ادامه خاطرنشان ساخت: «برآوردهای مختلفی ارائه شده که هر یک بر مبناها و روش های مختلفی بوده که جمعیت را کم یا زیاد نشان می داد. اما در سال 87 برپایه فناوری دوربین های تله ای قرار شد تا تعداد یوزها را علمی و عملی مشخص کنیم که دوره سه ساله آن در سال 90 و سپس از آن زمان تا سال 93، شمارش شد تا به عدد حداقل 40 و حداکثر 70 قلاده رسیدیم. در این سال ها، سطح شهر و حاشیه روستاها، شامل پروژه های آموزشی قرار گرفت. بازه زمانی 84 تا 87، پروژه آموزشی در بافق انجام شد. از آن زمان تا به حال هیچ گزارشی مبنی بر از میان بردن یوز توسط افراد گزارش نشد که این نشان از عمق و تاثیر آموزش دارد و حتی اگر یوزی مشاهده می شد آن را به اداره محیط زیست اطلاع می دادند.»

رییس انجمن یوزپلنگ ایرانی با توجه به پیچیده بودن الگوسازی اشاره داشت: «در هند برای ببر، در چین برای پاندا و در منطقه آمریکای لاتین برای جگوار، پروژه های موفق مشابهی صورت گرفت. باید این نکته را در نظر داشت، اگر روند احیا و این پروژه انجام نشده بود، قطعا به انقراض کامل منجر می شد. از این رو پروژه حفاظت، زمان بَر است و هزینه بَر اما باید کوشید تا عوامل تهدید کننده که از تبعات توسعه ناپایدار است، رفع شود. منابع و زمان زیادی می طلبد تا ابعاد متعددی چون اجتماعی و اقتصادی رعایت شود و پروژه حفاظت به نتیجه برسد.»

گزارش خطا

لینک کوتاه: https://aftabnews.ir/0015Uq