کد خبر: ۲۶۰۹۷۲
تاریخ انتشار : ۱۹ شهريور ۱۳۹۳ - ۱۰:۲۳
بمناسبت سالروز وفات آیت‌الله طالقانی

طالقانی؛ آموزگار مدارا و اعتدال

نام وي در ميان چهره هاي شاخص انقلاب اسلامي همچنان همانند خورشيد تاباني پس از 35 سال مي درخشد. آموزگار بزرگي كه ياد و نامش به همراه ياد و نام ديگر آموزگاران انقلاب همانند شهيد بهشتي، شهيد مطهري و مرحوم علي شريعتي هيچ گاه از خاطره ها پاك نخواهد شد.
آفتاب‌‌نیوز :
آفتاب- غلامعلی دهقان: 19 شهريور هر سال ياد و خاطره شخصيتي را با خود دارد كه فرزندان انقلاب بزرگ 1357 او را هيچ گاه فراموش نمي كنند؛ آيت الله سيد محمود طالقاني. 

 نام وي در ميان چهره هاي شاخص انقلاب اسلامي همچنان همانند خورشيد تاباني پس از 35 سال مي درخشد. آموزگار بزرگي كه ياد و نامش به همراه ياد و نام ديگر آموزگاران انقلاب همانند شهيد بهشتي، شهيد مطهري و مرحوم علي شريعتي هيچ گاه از خاطره ها پاك نخواهد شد. در اين باره نكات زير قابل توجه است: 

    1- آيت الله طالقاني شخصيتي جامع بود و به همين دليل توانسته بود تعداد زيادي را به خود جذب كند. 

    طالقاني در عين حال كه يك فقيه ديني بود، اما دغدغه نشان دادن توانمندي دين در جهان معاصر را هم داشت و به همين دليل با نگاه روشنفكرانه خود توانسته بود تفسيري به نام «پرتوي از قرآن» را بنويسد كه براي دانشگاهيان و روشنفكران جذابيت داشت. علاوه بر اين وي خواهان حضور جدي در متن مبارزات سياسي بود. وي خواهان حضور قرآن در عرصه اجتماعي بود. وي در برنامه اي با همين عنوان يعني قرآن در صحنه كه از سيماي جمهوري اسلامي ايران پخش مي شد، ديدگاه هاي خود را مطرح مي نمود كه مخاطبان فراوان درميان نسل جوان انقلاب داشت. 

    2- طالقاني شخصيتي جذاب و در عين حال روحيه مدارا با مخالفين خود را داشت. همين سعه صدر از او شخصيتي ساخته بود كه مي توانست قاعده جذب حداكثري را در مورد مخالفين تحقق بخشد. 

    بزرگواري طالقاني همراه با رويكرد اعتدالي او سبب شده بود كه دوست و دشمن به عظمت و بزرگواري او اعتراف كنند. زندانيان سياسي زمان شاه نقل قول كرده بودند كه نام وي حتي براي روساي ساواك هم نامي توام با عزت و احترام بوده است. 

    برداشت وي از اسلام به گونه اي بود كه هيات كوبايي در سال 1358 پس از ديدار با وي گفت: اگر اسلام اين هست كه شما مي گوييد، پس ما هم مسلمانيم. امروزه روز بيش از گذشته به انديشه و فكر طالقاني ها نياز داريم. 

    رويكرد اعتدالي كه بتواند استراتژي جذب حداكثري و دفع حداقلي را عينيت ببخشد و تمامي آحاد ملت را به هم نزديك كند، وفاق ملي را نهادينه نموده و سرانجام تصويري از اسلام ارائه دهد كه نه تنها هيات كوبايي سال 58 بلكه تمامي هيات هاي جهاني سفر كرده به ايران از اين آئين تعريف كنند. 
بازدید از صفحه اول
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره
عضویت در خبرنامه
خبرهای مرتبط
نظر شما
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین