آفتابنیوز : آفتاب- سرویس سیاسی: تنها دو روز به پایان زمان مذاکرات هستهای ایران و 1+5 باقی مانده است؛ دو روز سخت و نفسگیر که همه چشمها را به وین پایتخت اتریش محل مذاکرات دوخته است. نهتنها خبرنگاران حاضر در وین بلکه همه مردم عادی نیز چشم به مذاکرات دوختهاند.
به گزارش آفتاب، روند یکسال و نیم گذشته تیم مذاکرهکنند ایرانی و مواضع رییسجمهور روحانی نشان داده که دولت تدبیر و امید همه تلاش خود برای حل پرونده هستهای ایران را با حفظ منافع ملی به کار بسته است. بسیاری به این مساله خرده گرفتند که دولت همه اولویت کاری خود را در مساله هستهای خلاصه کرده است. دولت اما بارها اعلام کرد که تلاش میکند در مذاکراتی برد-برد با طرف مقابل زمینه برداشتن تحریمها فراهم شود تا اقتصاد ایران پس از سالها نفسی بکشدو مردم نیز از نظر شرایط اقتصادی و ایران از نظر بینالمللی به جایگا مناسب خود در جهان برسند.
عملکرد دولت تدبیر و امید و تیم مذاکرهکننده هستهای ایران در این مدت موجب اعتماد مردم به آنها شده است. گویی مردم پذیرفتهاند که مطمئنا دولت راهی را میرود که منافع ملی کشور تامین شود و هرگز از حقوق مسلم کشور کوتاه نخواهند آمد.
افکار عمومی همچنین پذیرفته که امروز کار دست کاردانان است. افرادی که بخوبی به مذاکرات مسلط هستند و مذاکره میکنند تا به نتیجه برد برسند نه صرفا "مذاکره برای مذاکره"؛ انتقادی که به تیم مذاکرهکننده قبلی در دولت دهم مطرح بود. 8 سال مذاکراتی که به اعتقاد تحلیلگران نه تنها سطح افراد مذاکرهکننده را به کارشناسان تقلیل داد بلکه نتیجه چشمگیری نداشت. حمایت رهبر انقلاب از تیم مذاکرهکننده فعلی که آنها را فرزندان انقلاب و نظام خطاب کردند و از اعتماد به آنها سخن گفتند نیز این اطمیان را به افکارعمومی داد که سیاستهای کلی نظام از سوی این افراد پیگیری خواهد شد.
اکنون عدهای افراطی اگر همه تلاش خود را بکار گیرند که بگویند "در مذاکرات امتیاز داده میشود" -مثل آنچه امروز کیهان در سرمقاله خود نوشته- و یا فریاد بلند کنند که تیم مذاکرهکننده در حال عقبنشینی است، تاثیری ندارد. مطمئنا این افراطیون در صورت محقق نشدن مذاکرات فریاد سرخواهند داد که دولت تدبیر و امید و تیم مذاکرهکننده نتوانستند به وعده خود در بستن پرونده هستهای عمل کنند.
بنابراین به همان اندازه که سخن امروزشان در دادن امتیاز محلی از اعراب ندارند سخن احتمالی فردایشان که بر طبل شکست مذاکرات و ناتوانی دولت بکوبند نیز قابل اعتنا نیست. اساساً این جمع افراطی بقایشان در همین ساز مخالفزدن و تندروی سیاسی است.