کد خبر: ۲۷۳۶۰۲
تاریخ انتشار : ۰۹ آذر ۱۳۹۳ - ۱۴:۳۸
حشمت‌الله فلاحت‌پیشه در گفت‌وگو با «آفتاب»:

شفافیت درباره بررسی پرونده‌های اقتصادی در مجلس وجود ندارد

این نماینده اصولگرای مجلس معتقد است: مجلس نهم نقاط ضعفی نیز داشته که هنوز هم امکان رفع آنها وجود دارد؛ ولو اینکه صدای یک اقلیت، دارای گرایش افراطی بیش از کل مجلس در برخی موارد شنیده می‌شود. این با روح حاکم به رفتار مجالس همخوان نیست. افراطی‌بودن یا نگاه تندداشتن الزاما به معنای یک عیب نیست ولی پارلمانی که قاطبه آن چنین رفتاری ندارند؛ انفعال در برابر رفتارهای افراطی اقلیت در شان آن نیست.
آفتاب‌‌نیوز :
آفتاب- سرویس سیاسی: حشمت الله فلاحت پیشه درباره عملکرد مجلس بعد از گذشت حدود سه سال از فعالیت آن می‌گوید: صدای یک اقلیت دارای گرایش افراطی بیش از کل مجلس در برخی موارد شنیده می‌شود. این با روح حاکم به رفتار مجالس همخوان نیست.

به گزارش آفتاب، حدود ۳ سال از آغاز به کار مجلس نهم می‌گذرد. مجلسی که نیمی از زمان خود را در دولت دهم و نیمی دیگر را در دولت یازدهم سپری کرده است. در واقع نیمی از آن را با دولتی بوده که از نظر فکری با آن همخوانی داشته و نیمی دیگر را با دولتی گذرانده که از نظر سیاسی متفاوت است. اما در روبرو شدن با هر دوی این دولت‌ها فراز و نشیب‌هایی داشته است.

۱۰ آذر روز فوت آیت الله محمدحسن مدرس به عنوان روز مجلس در کشور نامگذاری شده است. «آفتاب» در گفت‌وگو با حشمت‌الله فلاحت‌پیشه نماینده دور هفتم و هشتم مجلس و فعال سیاسی اصولگرا در گفت‌‌وگو به بررسی نقاط قوت و ضعف مجلس پرداخته است.

 فلاحت‌پیشه در ارزیابی خود درباره عملکرد مجلس نهم گفت: با توجه به اینکه من خود دو دوره نماینده مجلس هفتم و هشتم بودم. امیدوارم که تحلیل من بدبرداشت نشود.

نماینده سابق مجلس شورای اسلامی عملکرد مجلس نهم را به نقاط قوت و ضعف تقسیم می‌کند و به خبرنگار «آفتاب» می‌‌گوید: "به نظر من این مجلس یک‌سری نقاط قوت و ضعف داشت. نقاط قوت آن را می‌توان در حساسیت به مسائل کلان سیاست خارجه دانست که مجلس با حساسیت این موضوع را دنبال کرد."

او ادامه می‌دهد: قاطبه مجلس سعی کرد با تغییری که در دولت شکل گرفت، سیاست همکاری جویانه را با دولت در پیش گیرد. در عین حال مجلس با وجود این که در درون جریان سیاسی دولت سابق بود اما درمجلس سابق هم سعی کرد تا سیاست نظارتی خود را بدون اغماض در پیش گیرد.

فلاحت‌پیشه افزود: حساسیت تک‌تک نمایندگان نسبت به مشکلات حوزه انتخابیه آنها مشهود بود. من به عنوان کسی که هشت سال نماینده بودم و از دور هم کار مجلس را دنبال می‌کردم معتقدم که نماینده‌ها سعی کردند که در حد توان برای مناطق زیرپوشش خود به ویژه در اوج رکود طرح‌های عمرانی و عرصه صنعت تکاپوی کنند.

این نماینده اصولگرای مجلس معتقد است: مجلس نهم نقاط ضعفی نیز داشته که هنوز هم امکان رفع آنها وجود دارد؛ ولو اینکه صدای یک اقلیت، دارای گرایش افراطی بیش از کل مجلس در برخی موارد شنیده می‌شود. این با روح حاکم به رفتار مجالس همخوان نیست. افراطی‌بودن یا نگاه تندداشتن الزاما به معنای یک عیب نیست ولی پارلمانی که قاطبه آن چنین رفتاری ندارند؛ انفعال در برابر رفتارهای افراطی اقلیت در شان آن نیست.

او ادامه می‌دهد: بنابراین می‌بینیم که کسانی که صدای بلند و حنجره قوی‌تری دارند معمولا در جامعه بیشتر شنیده می‌شوند، در حالی که آن چیزی که باید بیشتر شنیده شود منطق اکثریت حاکم بر مجلس است.

فلاحت‌پیشه درباره نقاط ضعف مجلس به طرح‌ها و لوایحی اشاره می‌کند که ارزش فوریت نداشتند و توضیح می‌دهد: مجلس می‌توانست درباره طرح‌ها و لوایحی که در دستور کار قرار می‌گیرد اولویت‌بندی داشته باشد. برخی طرح‌ها و لوایحی ارزش فوریت یافتند که به نظر من این فوریت به اندازه نیازهای مجلس نبود. یعنی آن کانال‌های ارتباطی که حاصل رابطه خروجی و ورودی میان مردم و جامعه بود مطمئنا از اولویت باید برخوردار می‌شد. به نظر من این مجلس بهتر می‌توانست مورد توجه قرار گیرد. انتظار می‌رفت مسائل و مشکلات مردم به خصوص در حوزه اقتصاد بیشتر مورد توجه قرار گیرد.

او در ادامه مسائل و معضلات اقتصادی را مدنظر قرار می‌دهد و می‌افزاید: موضوع بعد این است که سوال‌های اساسی در جامعه وجود دارد که به نظر من مجلس باید با آنها با شفافیت بیشتری برخورد می‌کرد. البته الان هم می‌تواند این کار را انجام دهد. اول در موارد مربوط با فساد اقتصادی؛ در جامعه ما بیش از هر جامعه دیگری مسائل مربوط به فساد اقتصادی مطرح می‌شود. اما حتی برخوردهایی هم که احیانا در عمل صورت می‌گیرد، شفافیت‌سازی نمی‌شود که این برخوردها چه مقدار از بیت‌المال غارت شده را به داخل خزانه و بودجه ریاضتی کشور بازگردانده است.

این فعال سیاسی اصولگرا ادامه می‌دهد: دوم، درباره بدهکاران بزرگ بانکی که از گذشته مطرح و در این مجلس هم زیاد گفته شده است. اما باز هم می‌بینیم که این بدهی‌ها که بعضا تا حدود ۴۰ هزار میلیارد تومان یعنی ۴ برابر کل عملکرد عمرانی کشور در یک سال است بلاتکلیف هستند و وارد سیستم بانکی نمی‌شود.

این نماینده سابق مجلس در ادامه نقاط ضعف مجلس به طرح‌هایی اشاره می‌کند که به مجلس و مردم آسیب وارد کرد و می‌گوید: ارائه یک‌سری طرح‌های غیرکارشناسی در مجلس به جایگاه مجلس آسیب زد. به عنوان مثال طرحی تحت عنوان الزام دولت به بستن تنگه هرمز؛ این آسیبی برای مجلس بود. در برخی از حوزه‌ها به نظر من حدنگهداری و رعایت مقررات قانونی به وسیله مجلس ضروری است.

وی ادامه داد: به عنوان نمونه مسئولیت پرونده هسته‌ای ایران به عهده شورای عالی امنیت ملی است و رییس مجلس هم به عنوان نماینده در این شورا حضور دارد. می‌بینیم که بخشی از نمایندگان که ممکن است ذاتا هم دلسوز منافع ملی کشور باشند؛ اما به نظر دخالت‌های غیرکارشناسی این عزیزان بیشتر باعث تضعیف توان چانه‌زنی تیم هسته‌ای ایران می‌شود.

او ادامه می‌دهد: همچنین کوتاهی مجلس در قبال نوع اجرای طرح هدفمندی یارانه است. در این طرح هنوز سهم توسعه کشور از جمله توسعه صنعتی در آن دیده نشده و  یک نگاه کوته‌بینانه همچنان به آن حاکم است.

فلاحت‌پیشه ادامه می‌دهد: در کل اعتقادم بر این است که با گذشت سه سال از دوران نمایندگی باید زحمات آنها را قدر دانست.

وی درباره رابطه دولت و مجلس عنوان می‌کند: مجلس با دولت آقای روحانی که از لحاظ سلیقه با هم متفاوت بودند؛ از ارتباط با دولت آقای احمدی‌نژاد که از لحاظ سلیقه به هم نزدیک بودند، بهتر بود. یعنی قاطبه مجلس سعی کردند که با یک روحیه تعاملی پیش بروند.

این نماینده دور هشتم مجلس درباره اختلاف سلیقه و اختلافاتی که بعضا بین دولت و مجلس دیده می‌شود، مطرح می‌کند: وجود اختلاف سلیقه‌ها بین این دو ارگان طبیعی است. اما اینکه این اختلاف سلیقه‌ها به آفتی علیه منافع و امنیت ملی تبدیل نشود، هنر سیاسی است. من معتقدم در قالب یک نظام حزبی مسئولیت‌پذیر می‌توان این کار را انجام داد. زیرا در نظام‌های حزبی حد رقابت مشخص است. چون نظام حزبی در ایران وجود ندارد، رفتارهای سیاسی سیال، پیش‌بینی‌ناپذیر و بعضا در حال تلاقی است.

فلاحت‌پیشه راهکار برای رسیدن به تشکیلات حزبی را چنین عنوان می‌کند: راهکار برای تشکل حزبی هم به نظر من مشخص است. دو قانون در مجلس هشتم ارائه شد و متاسفانه نهایی نشد و در دوره نهم هم کاری روی آن صورت نگرفت. یکی قانون حزب و تحزب در ایران و دیگری قانون تجمیع انتخابات در ایران. به نظر من اگر این دوقانون تبدیل به قانون سیاسی در کشور شوند بخش عمده‌ای از این مشکلات حل می‌شوند. در حال حاضر دولت و مجلس هم بار حزب و هم بار مدیریت سیاسی در کشور را به دوش دارند که این در نظام‌های سیاسی مترقی در دنیا ممکن نیست.
بازدید از صفحه اول
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره
عضویت در خبرنامه
خبرهای مرتبط
نظر شما
پرطرفدار ترین عناوین