آفتابنیوز : آفتاب: به گزارش فارس، امروزه برخی ورزشکاران به ویژه جوانان برای رسیدن به سکوهای قهرمانی و یا داشتن اندامی زیبا به داروهای نیروزا و به اصطلاح جامعه ورزشی "دوپینگ" روی میآورند. دوپینگ یا زورافزایی، به معنای استفاده ورزشکار از روشهایی است که به افزایش کارایی در ورزش انجام میشود. دوپینگ در جامعه کنونی ورزش به معضلی تبدیل شده که مبارزه جدی با آن نیازمند اندیشیدن تدابیر جدی است.
این اقدام زشت، نوعی تقلب بوده که حتی در بسیاری از موارد و جنبههای فیزیولوژیک و جسمی منجر به مرگ میشود. احترام به اخلاق پزشکی ورزشی، محافظت از سلامت ورزشکاران و فراهم کردن محیطی برابر برای تمامی ورزشکاران به عنوان سه اصل استوار در مبارزه علیه دوپینگ هستند.
بهطور معمول پنج گروه دارویی شامل داروهای محرک سیستم عصبی مرکزی، داروهای مخدر، استروئیدهای آنابولیک، داروهای ادرارآور و هورمونهای پتیدی و گلیکورپروتئینی و آنالوگهای آنها مهمترین طبقات داروهای دوپینگی در ورزش به شمار میروند.
از مهمترین داروهای محرک سیستم مرکزی میتوان به آمفتامین، کوکائین، افدرین، پسودوافدرین، فلیل پروپانولامین اشاره کرد.
هروئین، مورفین و متادون هم از داروهای مخدر مورد استفاده در دوپینگ هستند. از گروه دارویی استروئیدهای آنابولیک در دوپینگ میتوان از ناندرولون، تستوسترون، اکسی متولون و استانوزولول و از گروه داروهای ادرارآور میتوان از فوروسماید، تیازید و اسپیرونالاکتون نام برد. همچنین مهمترین گروه هورمونهای پتیدی و گلیکوپروتئینی و آنالوگهای آنها شامل داروهایی مانند رشد اریتروپویتین هستند.
ناراحتیها و بیماریهای قلبی و عروقی، کبدی، عوارض خاص زنان و مردان، مشکلات روانی و اختلالات در بدن پسران نابالغ مهمترین مشکلات ناشی از دوپینگ محسوب میشود.