آفتابنیوز : آفتاب: گذشت آن زمانی که احمدی نژاد، رییس جمهور تمامی سازمانها و نهادهای کارشناسی را در اختیار داشت و آمار را به روایت خودش قرائت میکرد. دستاوردهایش را بزرگنمایی میکرد و آنچه را میراث دولتهای گذشته بود، به نام خود مینوشت. آنقدر قدرت و شهرت برایش محبوب بود که حتی با همفکران سیاسی خودش نیز کنار نیامد و مست و مغرور از این موقعیت، یکهتازی میکرد.
به گزارش خانه ملت، دولت جدید که روی کار آمد، کمکم پروندهها نمایان شد؛ از اختلاس و اقدامات خلاف قانون گرفته تا انحلال و تصمیمات غیرکارشناسی.
همین امر باعث شد احمدینژاد تا مدتی سکوت کند. تلاش داشت به حساب صبوریاش بگذارند ولی همچنان مترصد فرصتی برای بازگشت به شهرت و قدرت بود تا جاییکه حتی در پرونده معاون اول خودش هم کم نگذاشت و آن را به پای مجلسیان نوشت.
رییس دولت گذشته در نخستین روز ایام دهه فجر، سایت رسمیاش را رونمایی کرد و با اهالی رسانه نشست گذاشت. برنامههایش را فشرده کرده؛ از پروژه حرم امام خمینی(ره) بازدید میکند و این روزها نیز برای مردم برنامه سخنرانی دارد. در پایگاه اطلاعرسانیاش، قسمتی برای دستاوردهای دولت گذشته طراحی کرده و در اظهاراتش انتقاد میکند عدهای که نمیتوانند نباید قبول مسئولیت کنند.
تاریخ مصرفش گذشتاما آنگونه که محمد باقری بنابی میگوید اگرچه احمدینژاد فعالیت های خود را به صورت رسمی و غیررسمی خواهد داشت ولی در همان دامنه و برد محدود خواهد بود زیرا تاریخ مصرف شخص احمدینژاد گذشته و هر چه تلاش کند دیگر چه در بین اصولگرایان و چه سایر افراد و گروهها امکان برگشت ندارد.
او که جریان احمدینژادی را متفاوت از شخص احمدینژاد توصیف میکند، از افرادی که دلسوز نظام هستند میخواهد مراقب باشند تا این جریان نتواند بار دیگر در کشور نفوذ کند.
اطلاع رسانی و شفافسازی نسبت به فعالیتها و اقدامات دولت گذشته، راهکاری است که باقری بنابی به آن اشاره میکند و معتقد است رسانههای گروهی و به خصوص صداوسیما باید تبعات رفتار دولتمردان گذشته را آشکار و به مردم یادآوری کنند و به گونهای عمل شود که آن جریان اطلاعرسانی شود و آسیبها و تهدیدات آنها برای نظام جمهوری اسلامی مدنظر قرار بگیرد.
اما این عضو فراکسیون رهروان مجلس نسبت به رفتار صداوسیما منتقد است که حتی در مواقعی له این جریان موضع گیریهایی دارد و هشدار میدهد از اینکه آن جریان با لباس و رویکرد دیگری وارد عرصه شود چراکه به گفته باقری بنابی که جریان احمدی نژاد را مانند جریان تندرو در اصلاحات میداند، هردوی این تندرویها مشکلساز است. او معتقد است همانطور که در قبال تندوری برخی اصلاحطلبان و کارنامه آنها اطلاعرسانی میشود، در اینجا هم باید مردم آگاه شوند زیرا این جریان به دنبال آن است که با شعارهای پوپولیستی وارد میدان شوند و رفتای از این سنخ داشته باشند تا بتوانند جریان خود را به رخ بکشند.
او می گوید: اگر به مردم آگاهی لازم داده شود، آنها به سمت احمدینژاد و سیاستهای او رجعت نمیکنند لذا رسانهها و صداوسیما باید فعالیتهایی داشته باشد تا اطلاعات خوبی به مردم داده شود که در زمان انتخابات با مشکل روبرو نشوند.
سیاست معاویهای برای پرداخت یارانه عمومیپررنگ کردن اغراقآمیز و به روشهای خاص، یکی دیگر از سیاستهای احمدینژاد است. ادعای دستاوردهای فراوان برای کشور در حوزههای مختلف در حالی از سوی این گروه مطرح میشود که منصور حقیقتپور به برخی از آنها اشاره میکند و اختصاصا درباره یارانههای نقدی توضیح میدهد که تصممیاتی که احمدینژاد در حوزه هدفمندی یارانهها گرفت، سنگ بنای اشتباهی را گذاشت که دولت کنونی هم نمیتواند آن را جمع کند.
به گفته او، حق نبود که به همه مردم ایران نفری 45 هزار و 500 تومان پول داده شود و اکنون حتی اموات و آنها که خارج از کشور تفریح یا تحصیل میکنند، از آن برخوردارند درحالیکه جامعه ایران در بدبینانهترین حالت حدود 10 میلیون نفر نیازمند یارانه دارد.
حقیقت پور میگوید باید به جای یارانه نقدی، چنین پولی صرف رایگان شدن درمان، تحصیل و تقویت بیمه بیکاری میشد یا مشکل زیرساختهای توسعه اجتماعی و تامین اجتماعی را حل میکردند تا دچار ضعف در این امور در کشور نباشیم.
این نماینده مجلس، سیاست احمدینژاد در پرداخت یارانه به تمام مردم را سیاست معاویهای میداند و با اشاره به داستانی تاریخی در صدراسلام بیان میکند: سیاست معاویه این بود که خانههایی را که بچههای کوچک دو سه ساله داشتند شناسایی کرده بود و به هر کدام از آنها یک بره داده بود. پس از ده روز که بچهها با اینها خو گرفته بودند، مامور فرستاد که علی ابن ابیطالب گفته آنها را پس بگیرند و با این کار از بچگی کینهای از علی(ع) در دل بچهها به وجود آورده بود.
او معتقد است احمدینژاد هم چیزی را دم خانههای مردم داد و به همه گفتند حق است؛ در حالیکه حتی برخی که درآمدهای کلان دارند، یارانه هم میگیرند و اکنون حدود 35 هزار میلیارد تومان از سرمایه کشور برای یارانه های نقدی میرود.
450هزارمیلیاردتومان پروژه ناتمام درقبال 800میلیارددلار درآمد دولت قبلاز سوی دیگر، باقری بنابی هم میگوید: احمدینژادیها با اتکا به فراموشی مردم برای تطهیر خودشان از اقداماتی که موجب شد آنها کشور را در عرصههای مختلف دچار هزینه های گزاف کنند، تلاش میکنند. درحالیکه اگرچه در دولت گذشته برخی کارهای مثبت انجام شده و قابل انکار نیست ولی تخلفاتی که صورت گرفت نیز سنگین بود و لذا باید آسیبها و فرصتهای افراد در دولت نهم و دهم نسبت به امتیازاتی که داشتند، ارزیابی شود.
حقیقتپور بسیاری از مصوبات دولت که مجلس بارها آنها را ملغی اعلام میکرد، از دیگر دستاوردهای دولت احمدینژاد میداند و میگوید: بر خلاف قانون 450هزار نفر استخدام شدند که اکنون دولت نمیتواند پولش را تامین کند؛ در بخش عمرانی تصمیمات احساسی گرفتند؛ در بخشهای زیر بنایی بدون برنامه ریزی فعالیت کردند. نظام برنامهریزی کشور را از بین بردند.
او دستاورد دیگر دولت را انحلال سازمان برنامهریزی میداند و توضیح میدهد: وظیفه سازمان برنامهریزی طراحی دقیق برنامههای نظام بود اما احمدینژاد خیلی راحت آن را از بین برد تا بتواند خودش به شخصه تصمیم بگیرد.
نایب رییس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس ادامه میدهد: احمدینژاد در این هشت ساله700، 800 میلیارد دلار در اختیار داشت که میتوانست با این مقدار اقدامات موثر جدی برای توسعه کشور انجام دهد درحالیکه اکنون رقمی معادل 450 هزار میلیارد تومان پروژههای ناتمام به جا گذاشته است و کارهایی کرد که نتایج آن در سالهای بعد از او نمایان میشود.