آفتابنیوز : سرویس سیاسی- اتمسفر لوزان در این ساعات پایانی بسیار حساس و متشنج است. وزرای امور خارجه 7 کشور مذاکره کننده، از روز یکشنبه دیداری چندجانبه داشتند تا بتوانند توافقنامه احتمالی را به سرانجام برسانند.
به گزارش آفتاب، این در حالی است که با قوت گرفتن احتمال توافق ایران و غرب، قیمت نفت و گاز در بازار جهانی کاهش پیدا کرده است. رویترز پیش بینی کرده در صورت لغو تحریمها، صادرات نفت ایران قیمت نفت را در بازار اشباع شده فعلی پایین تر خواهد آورد.
سرگئی لاوروف که روز گذشته یک ساعت زودتر در جلسات حضور یافت، در مقابل سوال خبرنگاری که از او پرسید تا چه اندازه به کسب توافق خوشبین است؟ پاسخ داد: « من برای خوشبین بودنم حقوق دریافت نمی کنم!» جان کری وزیر امور خارجه آمریکا نیز که در مقابل او نشسته بود پاسخ او را اینگونه کامل کرد: « تو برای خوشبین بودن به اندازه کافی حقوق نمی گیری!»
صرف نظر از میزان حقوق لاوروف! امروز در جلسه دیدار وزرای 6 کشور قدرتمند جهانی با ایران، با 10 دقیقه تاخیر ظاهر شد، که برخی تحلیلگران این تاخیر را نشانه ای از بی اعتنایی او به نتیجه مذاکرات می دانند.
در حالی که تمامی وزرای امور خارجه 6 کشور در این مذاکرات حضور دارند، می توان آن را تعبیری دو سویه کرد. حضور تمامی این وزرا از طرفی می تواند باعث افزایش قدرت و انسجام مذاکرات شود، اما از طرف دیگر می تواند باعث افزایش تنش ها و فشارها بر دو طرف مذاکره کننده شود.
هر کدام از این وزرا با دستور کار و برنامه زمانی مخصوص به خود به لوزان آمده اند، و همین می تواند پیچیدگی کار را بیشتر کند. به طور مثال در حالی که وزرای این کشور می گویند برای رسیدن به توافق می توانند تا روز سه شنبه مذاکرات را ادامه دهند، لاوروف می گوید باید به روسیه برای انجام کاری بازگردد. اما پس از آن سخنگوی وی اعلام کرد که اگر شانس توافق بالا باشد لاوروف می تواند به روسیه برود و بازگردد.
در حالی که طی روزهای اخیر برخی رسانه های آمریکایی، به دولت اوباما نسبت به عدم شفافیت برنامه هسته ای ایران هشدار داده اند، راجر کوهن، ستون نویس نیویورک تایمز، نوشته که حمله به ایران (چه از طرف اسرائیل، چه از طرف آمریکا و چه از جانب هر دو) تنها وقفه ای کوتاه و یا به تعبیر خود سکسکه ای در روند برنامه هستهای ایران ایجاد میکند. تحریمهای بیشتر هم در نظر او "مردم با عزت نفس ایران را به زانو در نمیآورد.
نویسنده به این ترتیب از مذاکرات حمایت میکند و تاکید میکند، توافق احتمالی هیچ تضادی با مخالفت آمریکا با نقش ایران در مسائل منطقهای دیگر ندارد. از آن جمله به مساله یمن هم اشاره میکند.
او همچنین به برقراری رابطه آمریکا و چین در سالهای ۱۹۷۰ میلادی اشاره میکند و میگوید که آمریکا سابقه برقراری روابط دیپلماتیک و بیشتر از آن را با دشمنان ایدئولوژیک خود داشته است.
راجر کوهن جامعه ایران را جامعهای جوان و امیدوار توصیف میکند و میگوید نباید گذاشت این امید از بین برود.
در حالی که نوای توافق میان ایران و غرب، از همیشه شدت بیشتری گرفته و نشانه هایی از پیشرفت مذاکرات دیده می شود، مخالفان توافق که پیش از این تمامی تلاش خود را برای متوقف کردن روند مذاکرات، در پیش گرفته بودند، این بار نیز در انزوا و به دور از حمایت جهانی نظر مخالف خود را همچنان ابراز می کنند. روز گذشته بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل گفته است که چارچوب توافقی که قدرتهای جهانی در مذاکره با ایران در پی دست یافتن به آن هستند، حتی از آنچه اسرائیل از آن میترسید هم بدتر است.
اظهار نظری که خود می تواند سندی بر میزان ضرورت و اهمیت رسیدن به این توافق باشد.