سیاست خارجی؛ لزوم تغییر رویکرد
کسب توانایی تاثیرگذاری بر مسائل منطقه برای ایران قابل توجیه می‌باشد و این کسب قدرت و تاثیر گذار بودن در دوره ریاست جمهوری احمدی‌نژاد از طریق تقابل با قدرتهای بزرگ و در دوساله اخیر از طریق تعامل با آنها به انجام میرسد.
آفتاب‌‌نیوز :
-وحید آسی: نهادگرایی نئولیبرال به عنوان یکی از پارادایم‌های روابط بین‌الملل محسوب می‌شود و در آن رژیم‌ها و سازمانهای بین‌المللی در حال تکوین و تکثیر بوده و روابط بین کشورها را در نظام بین‌الملل تنظیم می‌کند. اساس این رویکرد این است که از طریق آشکارنمودن میزانی از عملکردها و فعالیت دولتها آنها را در صحنه بین‌الملل تابع قواعد و حقوق نماید تا کشورها در جهت افزایش همکاری و تعامل و در نتیجه کاهش سیاست‌های تنش‌زا و تقابلی حرکت کنند. شایان ذکر است که این نظریه از حدود دهه ۶٠–۷٠ روند همه‌گیری خود را طی نموده و آرام آرام کشورها را در خود مستحیل کرده است.
جمهوری اسلامی ایران نیز از بدو تاسیس علیرغم اینکه نیم نگاهی به عضویت در این سازمانها و رژیم‌های بین‌المللی داشته است اما بیشتر دنباله‌روی رویکرد واقع‌گرایی است. افزایش قدرت و کسب پرستیژ در عرصه نظام بین‌الملل اساس و ریشه جهت‌گیری‌های این پارادایم را در بر می‌گیرد و روند تقابلی سیاست کشورها را در عرصه بین‌الملل افزایش می‌دهد. اکثر کشورهای خاورمیانه در ارتباط با یکدیگر و مواجهه با قدرتهای جهانی و منطقه به ترتیب از این دور رویکرد(واقع‌گرایی و نهادگرایی) الهام می‌گیرند. ایران نیز همواره در جهت حفظ بقا و افزایش قدرت درعرصه بین المللی به طرق مختلف تلاش نموده است. مسئله هسته‌ای ایران نیز که دستیابی به آن نمودی از قدرت و علم را دربردارد عاملی مهم و اساسی در پیشبرد اهداف جمهوری اسلامی ایران دارد. این موضوع درطول دهه اخیر علیرغم مشکلات خاص خود که کشور را در بر گرفته بود ایران را به عنوان قدرت منطقه‌ای و عاملی در جهت به چالش کشیدن قدرتهای بزرگ در پی داشته است. با این اوصاف کسب توانایی تاثیرگذاری بر مسائل منطقه برای ایران قابل توجیه می‌باشد و این کسب قدرت و تاثیرگذار بودن در دوره ریاست جمهوری احمدی‌نژاد از طریق تقابل با قدرتهای بزرگ و در دوساله اخیر از طریق تعامل با آنها به انجام میرسد.
پس قابل توضیح است که کسب پرستیژ و قدرت منطقه‌ای و بین‌الملل برای ایران با استفاده از ابزارهایی چون انرژی هسته‌ای و مذاکرات هسته‌ای هدفی والاتر از خود مقوله هسته‌ای می‌باشد که به نظر میرسد ایران با به چالش کشیدن نظام بین‌الملل و قدرتهای بزرگ و منطقه‌ای در دستیابی به این مهم موفق بوده است اما با تحمیل هزینه‌های بسیار برای کشور.
پس از دستیابی به توافق هسته‌ای که خود ابزاری حقوقی و سیاسی در جهت متعهد کردن کشورها و ایران به قراردادهای بین الملل می‌باشد تغییر رویکرد ایران از رئالیست به نهادگرایی را می‌طلبد و این تغییر رویکرد می‌تواند روند افزایش قدرت وتاثیرگذاری در مسائل مهم جهانی و منطقه‌ای را به طرق مسالمت‌آمیز را برای ایران در پی داشته باشد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید