آفتابنیوز : مهدی صابری، رئیس هیأتمدیره انجمن حمایت از بیماران اختلال هویت جنسی بارها تاکید کرده که «چرا پلیس به محض برخورد با این افراد در خیابان، آنها را بازداشت میکند و تا زمانی که آنها بتوانند از طریق مجاری قانونی و پزشکی قانونی، بیماریشان را ثابت کنند در بازداشت میمانند؟!»
او می گوید: «خوشبختانه قانون از این افراد حمایت میکند و در حال حاضر پزشکی قانونی هم با توجه به سوابق بیماری این افراد برای آنها مجوزهایی صادر میکند تا برای رفتوآمد در شهر، مشکلی نداشته باشند.»
این روانپزشک معتقد است که جراحی برای این بیماران ۱۰۰درصد جواب نمیدهد: «بعضیها از جراحی رضایت دارند و بعضی هم رضایت نسبی و بعضی هم ناراضی هستند که بستگی به چند عامل دارد. این موضوع در ایران بیشتر وجود دارد و شاهدیم که تعداد زیادی از این افراد بعد از عمل جراحی، راضی نیستند، به همین دلیل ضرورت زیادی برای بهروزکردن فن پزشکی و جراحی در این حوزه وجود دارد.»
نکته اینجاست که ترنسسکچوالها بعد از عمل و تغییر هویت نمیتوانند بچهدار شوند: «عمل جراحی هم، دشواریها و شرایط خاص خودش را دارد اما آنچه مهم است، اینکه در بیشتر مواقع از انجام عمل جراحی پشیمان نیستند. به هرحال آموزش و اطلاعرسانی در جامعه باید به گونهای باشد که جامعه با مشکلات این افراد آشنا بشود و آنها را درک کند.»
اما درباره تغییر جنسیت با دکتر شهریار کهنزاد، متخصص درمان اختلالات و ناتوانی های جنسی از دانشگاه کالیفرنیا ـ سانفرانسیسکو گفتگو کردیم. دکتر کهنزاد یکی از پزشکان معروف تغییر جنسیت در دنیاست در سال ۱۰ تا ۱۲ بیمار اختلال هویت جنسی را در بیمارستان پارس تهران جراحی می کند.
لطفا نظرتان را در رابطه با لایحه حمایتی که از طرف سازمان بهزیستی به وزارت رفاه برای بیماران اختلال هویت جنسی که قرار است به مجلس ارسال شود بفرمایید؟
این افراد حق زندگی دارند و آن نگاههای منفی که سالهای گذشته به این اشخاص میشد باید کمتر شود. برای همین همه به این باور رسیدهاند که این اختلال جنسی میتواند برای هر شخصی رخ دهد مانند اینکه شخصی دچار بیماری تالاسمی باشد. باید جامعه هماهنگی خوب و مسئولانهای نسبت به این قضیه از خود نشان دهد بدین معنا که من به عنوان جراحی که سالها، افراد مبتلا به تراجنسی را انجام میدهم، جامعه با رفتار و قانونگذار هم با تصویب قوانینی که میتواند در زندگی افراد به خصوص کسانی که مبتلا به اختلال جنسی هستند اثرگذار باشند و به نظر من چنین اقداماتی از سوی سازمان بهزیستی و وزارت رفاه شایسته و قابل تحسین است.
آیا نسبت به تصویب این لایحه در مجلس که قرار است مورد بررسی قرار گیرد، امیدوار هستید یا خیر؟
این موضوع در حیطه آکادمیکی که من فعالیت میکنم جایی ندارد اما همین اقدام که قرار است به مجلس برود قطعا حس مسئولانه نسبت به این موضوع به وجود آمده و این قضیه فی نفسه مهم است. بنابراین من امیدوارم که دوستان قانونگذار در مجلس شورای اسلامی حس مسئولانهای در رابطه با این موضوع داشته باشند تا زندگی این افراد را به سمت و سوی مثبت سوق دهند.
آیا تعداد و آمار دقیقی از اشخاصی که در ایران مورد تغییر جنسیت قرار میگیرند دارید؟
واقعیت امر این است که ما در دهههای گذشته این کار را به صورت علمی شروع نکردیم و قطعا آماری که ما به مردم دادیم چندان آمار درست و دقیقی نیست. اما واقعیت این است که بین 120 تا 150 هزار نفر در جامعه دچار اختلال هویت جنسی هستند یعنی زمانیکه متولد میشوند جسمی کاملا مردانه دارند اما هویتی زنانه درون این افراد پنهان شده و برعکس یعنی افرادی که کاملا جسمی زنانه دارند اما هویت مردانه درون این افراد نهفته شدهاست. این مواردی که گفتم واقعیت است و نمیتوان این اعداد و ارقام را تغییر داد. بنابراین تفاوتی میان ایران، اسکاندیناوی، آفریقای جنوبی و ... هم وجود ندارد و تمام توضیحاتی که داده شد برای رسیدن به این نتیجه بود که همه افراد جامعه در معرض این اتفاق قرار دارند. من به عنوان جراح در سال حداکثر 10 تا 12 نفر را در خصوص تغییر جنسیت جراحی میکنم.
چرا برخی خانوادهها از اینکه فرزندشان به پسر شدن تغییر جنسیت بدهند راحت تر کنار میآیند تا اینکه فرزندشان به دختر تغییر جنسیت دهند؟
در جامعهای که به مدت طولانی کاملا مرد سالار بودهاست قطعا تمایل بیشتری وجود دارد تا افراد جامعه و به خصوص فرزندان یک خانواده ، پسر باشند و این موضوع فقط در خصوص تغییر جنسیت نیست بلکه در مقوله گزینشی جنسیتی فرزند هم اگر دست مردم و اجتماع باشد فکر میکنید فرزند پسر قبول میکنند یا دختر؟! اما نباید فراموش کرد همین که این موضوع قرار است به شکل قانون حمایتی از این اشخاص به وجود آید خودش جای خوشحالی دارد زیرا این نشان دهنده آن است که تا حدودی جامعه ما به این فرهنگ و باور رسیدهکه این اشخاص حق زندگی و فعالیت در اجتماع را دارند اما باز هم این موضوع به فرهنگسازی بیشتر و مدون نیاز دارد.
چرا برخی از افراد جامعه، این موضوع را خلاف شرع میدانند و میگویند این رفتارها نوعی غرب زدگی است؟
روزگاری، اشخاصی که دچار اسکیزوفرنی بودند را در آتش میسوزاندند و جالب اینجاست امثال من و شما نسبت به این اقدام کف میزدیم و خوشحالی میکردیم. زیرا بر این باور بودیم که از بین بردن این افراد دنیا را تبدیل به بهشت میکند. بنابراین ما نباید مانند قرون وسطی نسبت به این اشخاص رفتار کنیم.