آفتابنیوز : حسین شریعتمداری، مدیرمسئول روزنامه کیهان امروز در سرمقاله خود به بررسی نظر رهبر معظم انقلاب درباره متن برجام پرداخته و با این برآورد که «ایشان به هیچوجه از متن تهیه شده راضی نیستند»، نوشت:
-مروری -هرچند گذرا- بر متن برجام و قطعنامه 2231 شورای امنیت سازمان ملل به وضوح نشان میدهد که در جای جای آن از مکانیسم ماشه -TRIGGER- استفاده شده است و بسیاری از «بندها» و «مفاد» آن به سوی استقلال، امنیت و در یک کلمه، موجودیت نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران نشانه رفته است.
- بیانات مورد اشاره رهبر معظم انقلاب در خطبههای نماز عید فطر امسال کمترین تردیدی باقی نمیگذارد که حضرت آقا از نارسایی و عواقب فاجعهآفرین توافق یاد شده اطلاع کامل دارند و با جرأت میتوان گفت که ایشان به هیچوجه از متن تهیه شده راضی نیستند و اگر غیر از این بود با توجه به اطلاع دقیق از توافق وین، تأکید حضرت ایشان بر «متن تهیه شده تصویب بشود یا نشود از اصول انقلاب دست نخواهیم کشید» و تکرار چندباره آن ضرورتی نداشت. از این روی وظیفه غیرقابل تغییر مسئولان بررسیکننده متن توافق وین آن است که هیچیک از «بندها»، «فصلها» و «مفاد» برجام را که با اصول و مبانی اسلام و انقلاب و موجودیت نظام در تعارض است، نپذیرند تا به قول حضرت آقا، امروز در مقابل مردم و فردا در پیشگاه خداوند تبارک و تعالی شرمسار و سرافکنده نباشند.
- مذاکره کنندگان در «کشف نقاط خسارتآفرین و فاجعهبار» متن برجام به بررسی کنندگان مشورت دهند.
-رهبر انقلاب در آغاز سخن با تقدیر از زحمات تیم مذاکرهکننده میفرمایند «چه این متن که تهیه شده است در مجاری قانونی تصویب بشود یا نشود، اجر آنها محفوظ است». حضرت آقا از این طریق راه خُردهگیری و اعتراض به عملکرد تیم مذاکرهکننده- و نه انتقاد منصفانه- را مسدود میکنند و متن تهیه شده را نهایت تلاش آنها میدانند. بنابراین اگر متن تصویب نشود به معنای نادیده گرفتن تلاش آنان نیست، نتیجه این نگاه حکیمانه، آن که اولا؛ نباید اعتراض به دشمن بیرونی - که وحدتآفرین است- با اعتراض به تیم مذاکرهکننده- که تفرقهآور است- جابهجا شود. ثانیا: تیم مذاکرهکننده اطمینان داشته باشد که اگر توافق به تصویب نرسد، علت آن وجود فاکتورهای ناسازگار با منافع و مصالح ملی است و نه کوتاهی آنان، بنابراین به جای آن که انتقاد به متن را متوجه خود بدانند، بایستی این انتقادها را ناشی از زیادهخواهی حریف تلقی کنند و از آنجا که نسبت به متن اشراف بیشتری دارند در کشف نقاط خسارتآفرین و فاجعهبار آن به بررسیکنندگان متن مشورت داده و کمکرسانی کنند و نه آن که خود را در نقطه مقابل آنان تصور نمایند.
فعلا تا مدتی سوژه دارند برای حرافی کردن.