علت تبدیل خال های پوستی به سرطان
دانشمندان در تحقیقات جدید خود دریافتند که اختلال در میزان یک نوع پروتئین باعث می شود تا خال های بی خطر و خوش خیم روی پوست به سرطان پوست تبدیل شوند.
آفتاب‌‌نیوز : خال و ملانوما هر دو از سلول های تولیدکننده ملانین در داخل پوست منشا می گیرند. محققان دریافتند که سطح پایین پروتئینی موسوم به P۱۵ باعث رشد خال و تغییر آن به حالت ملانوما می شود.
«تاد ریکی»، استادیار دانشکده پزشکی پرلمن دانشگاه پنسیلوانیا، در رابطه با این مساله می گوید: «جهش ژن سلول BRAF باعث تحریک رشد اولیه خال شده و همچنین تولید پروتئین P۱۵ ، پروتئین سرکوبگر تومور را نیز تحریک می کند که در نهایت به عنوان یک ترمز قوی در تقسیم سلولی بیشتر عمل می نماید.»
او در ادامه توضیحاتش اظهار داشت: «این تقسیم سلولی در نهایت اجازه می دهد تا انتقال از حالت خال طبیعی به حالت ملانوما انجام شود. زمانی که خال، پروتئین P۱۵ (پروتئین سرکوبگر تومور) را از دست می دهد و یا دچار کمبود این پروتئین می شود، سلول ها دوباره تقسیم و تکثیر خود را آغاز می کنند و می توانند به سرطان تبدیل شوند.»
در این مرحله پژوهشگران سلول های مجزای خال را به طور مستقیم از خال های خوش خیم نرمال بیمار جدا کردند و با ملانوسیت یا همان ملانین های جدا شده از پوست نرمال (بدون خال) مقایسه کردند. قابل توجه است که ملانین های خال پوست ۱۴۰ برابر بیشتر از ملانوسیت پوست نرمال، دارای پروتئین P۱۵ بوده است.
به گزارش مهر، در نهایت نتایج پژوهش ها نشان می دهد که وجود پروتئین P۱۵ برای خال مهم و لازم بوده تا به طور منظم به صورت خوش خیم باقی بماند و کم شدن و از دست رفتن این پروتئین سبب تبدیل خال به ملانوما می شود.
«تاد ریکی»، استادیار دانشکده پزشکی پرلمن دانشگاه پنسیلوانیا، در رابطه با این مساله می گوید: «جهش ژن سلول BRAF باعث تحریک رشد اولیه خال شده و همچنین تولید پروتئین P۱۵ ، پروتئین سرکوبگر تومور را نیز تحریک می کند که در نهایت به عنوان یک ترمز قوی در تقسیم سلولی بیشتر عمل می نماید.»
او در ادامه توضیحاتش اظهار داشت: «این تقسیم سلولی در نهایت اجازه می دهد تا انتقال از حالت خال طبیعی به حالت ملانوما انجام شود. زمانی که خال، پروتئین P۱۵ (پروتئین سرکوبگر تومور) را از دست می دهد و یا دچار کمبود این پروتئین می شود، سلول ها دوباره تقسیم و تکثیر خود را آغاز می کنند و می توانند به سرطان تبدیل شوند.»
در این مرحله پژوهشگران سلول های مجزای خال را به طور مستقیم از خال های خوش خیم نرمال بیمار جدا کردند و با ملانوسیت یا همان ملانین های جدا شده از پوست نرمال (بدون خال) مقایسه کردند. قابل توجه است که ملانین های خال پوست ۱۴۰ برابر بیشتر از ملانوسیت پوست نرمال، دارای پروتئین P۱۵ بوده است.
به گزارش مهر، در نهایت نتایج پژوهش ها نشان می دهد که وجود پروتئین P۱۵ برای خال مهم و لازم بوده تا به طور منظم به صورت خوش خیم باقی بماند و کم شدن و از دست رفتن این پروتئین سبب تبدیل خال به ملانوما می شود.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید