شورای همکاری وپرونده اتمی ایران
آفتاب‌‌نیوز : 
اما در این میان دستیابی بالفعل اسرائیل به تسلیحات اتمی ودر مقابل رویکرد سازشکارانه آنها در کنار قدرت جمهوری اسلامی ایران در منطقه خلیج فارس اجازه اجرای چنین برنامه ای را از شیخ نشین های خلیج فارس گرفته است.
با این وجود روزنامه های مختلف این منطقه سعی دارند به نوعی این موضع را برای طرف های ذیربط توضیح دهند ، بخش هایی از مقاله ی محمد الحمادی در شماره ی امروز الاتحاد امارات گویای این موضع است.
آیا کشورهای خلیج فارس از برنامه های اتمی ایران در هراس هستند ؟ آیا اتخاذ مواضع صریح وشفاف در قبال آن به معنای عدم توجه به تسلیحات اتمی اسرائیل است ؟
این پرسش هایی است که اکنون بحث روز محافل منطقه خلیج فارس است بخصوص است که کشورهای شورای همکاری موضع خود را در مورد پرونده اتمی ایران اعلام کردند ، البته با توجه به نزدیکی جغرافیایی ای کشورها با جمهوری اسلامی ایران مسئله ای کاملا طبیعی است.
این مسئله زمانی ملموس تر می شود که بدانیم برخی از کشورهای عربی خلیج فارس فاصله چندانی با نیروگاه هسته ای ایران در بوشهر ندارند .
نگرانی کشورهای خلیج فارس تنها نگرانی نظامی یا امنیتی نیست بلکه نگرانی زیست محیطی وبهداشتی از احتمال نشت تشعشعات یا موداد سمی ومضر به محیط زیست هم می باشد.
حال نمی دانم چه تضادی بین مواضع کشورهای عرب خلیج فارس در قبال برنامه های اتمی ایران وموضع این کشورها در مورد تسلیحات اتمی اسرائیل که از سال ها پیش مشخص بود وجود دارد ؟
...
طبیعی است که احساس خطری که کشورهای شورای همکاری نسبت به برنامه های ایران دارند بیشتر از بقیه کشورهای عربی است زیرا فاصله ی ما با ایران تنها آبهای خلیج فارس است ، همین آبی که اکثر کشورهای منطقه از آن بعنوان منبع اصلی تامین کننده نیازهای آبی خود استفاده می کنند ودر عین حال راه خوبی برای انتقال آلودگی های اتمی هم می باشد. حال باید این مسئله را هم دریابیم که در صورت آغاز فعالیت نیروگاه ایرنی این آب دیگر برای شیرین سازی مفید نخواهد بود ، حال آیا ایران با راکتورهای اتمی خود باعث بر افروخته شدن جنگ آبی در منطقه به دلیل نیاز ملل منطقه به آب پس از آلوده شدن آن توسط خود ، خواهد شد؟
در این چارچوب نباید فراموش کرد که ایران در برنامه های هسته ای خود از فن آوری های اتمی شوروی که جزو قدیمی ترین فن آوری ها نسبت به فن آوری های موجود محسوب می شود استفاده می کند ودر واقع از بازماندگان اتحاد جماهیر شوروی سابق است.
ایران همچنین یکی از زلزلزله خیز ترین کشورها محسوب می شود وتلفات زلزلزله های سابق در این کشور هم گواهی بر این مدعی است ، حال نیروگاه اتمی ایران تا چه میزان می تواند در مقابل زلزلزله ای احتمالی مقاومت کند. این راه هم باید به دسته نگرانی های کشورهای عرب خلیج فارس اضافه کرد.
یک سئوال دیگر .. آیا ایران نیازمند تسلیحات اتمی است ؟ اگر نیست چرا خود را وارد این بازی های موش وگربه با جامعه جهانی می شود وبعد هم اعلام می کند که برنامه های هسته ای اش صلح آمیز است. ایران با توجه به ذخایر نفتی عظیمی که در اختیار دارد نیازی به انرژی ندارد.
این مسئله کاملا روشن است که نگرانی وترس کشورهای حوزه جنوبی خلیج فارس از برنامه های هسته ای ایران به دلیل جنبه نظامی آن نیست زیرا از دیر باز ایران برتری نظامی تقریبی بر تمامی کشورهای شورای همکاری دارد . در مورد تهدید های اسرائیل هم ایران اکنون موشک های شهاب 3 را با برد 1300 کیلومتر در اختیار دارد که می تواند بعنوان بازوی کوبنده ایران در شهرهای اسرائیلی محسوب شود حال در این شرایط چرا ایران بر دستیابی به برنامه های هسته ای پافشاری می کند؟
آیا واقعا برنامه های محرمانه ای در این رابطه وجود دارد ؟ این سئوالی است که برای ما مطرح می شود.
موج های تنش وبحران بین ایران وجامعه ی جهانی که هر از چند گاهی با محوریت برنامه های هسته ای ایران بروز می ند برای کشورهای منطقه هم نگران کننده است وعاملی برای عدم ثبات در آن محسوب می شود ، ملل منطقه هم همچون دولت هایشان مایل است که این بحران هرچه سرعتیر به پایان برسد ومسایل به خیری وخوشی حل وفصل گردد.
تصور می کنم که درخواست نیم بند شورای همکاری برای ایجاد منطقه ی خاور میانه وبخصوص خلیج فارسی عاری تسلیحات اتمی در واقع برنامه های هسته ای ایران واسرائیل را خطاب قرار داده بود.
شورای همکاری خلیج فارس تمامی سعی وتلاش خود را برای تقویت روابط با کشورهای عربی به کار می بندد اما در مورد جمهوری اسلامی ایران باید گفت که این کشور یکی از همسایگان شورا محسوب می شود واز اینرو کشورهای شورا سعی دارند همواره روابط دوستی وصلح وهمکاری مشترک را با آن حفظ کنند ایران هم در مقابل چنین میل وخواستی دارد وبرای دستیابی به آن هم تلاش می کند ، هیچ کشوری عربی در خلیج فارس وجود ندارد که خواهان ثبات واستقرار برای ایران نباشد ، همه کشورهای این منطقه تلاش دارند تا مشکل برنامه های اتمی ایران از راه های دیپلماتیک در اسرع وقت حل وفصل شود زیرا منطقه دیگر تاب تحمل بحران های جدید را ندارد.
اما در این میان دستیابی بالفعل اسرائیل به تسلیحات اتمی ودر مقابل رویکرد سازشکارانه آنها در کنار قدرت جمهوری اسلامی ایران در منطقه خلیج فارس اجازه اجرای چنین برنامه ای را از شیخ نشین های خلیج فارس گرفته است.با این وجود روزنامه های مختلف این منطقه سعی دارند به نوعی این موضع را برای طرف های ذیربط توضیح دهند ، بخش هایی از مقاله ی محمد الحمادی در شماره ی امروز الاتحاد امارات گویای این موضع است.
آیا کشورهای خلیج فارس از برنامه های اتمی ایران در هراس هستند ؟ آیا اتخاذ مواضع صریح وشفاف در قبال آن به معنای عدم توجه به تسلیحات اتمی اسرائیل است ؟
این پرسش هایی است که اکنون بحث روز محافل منطقه خلیج فارس است بخصوص است که کشورهای شورای همکاری موضع خود را در مورد پرونده اتمی ایران اعلام کردند ، البته با توجه به نزدیکی جغرافیایی ای کشورها با جمهوری اسلامی ایران مسئله ای کاملا طبیعی است.
این مسئله زمانی ملموس تر می شود که بدانیم برخی از کشورهای عربی خلیج فارس فاصله چندانی با نیروگاه هسته ای ایران در بوشهر ندارند .
نگرانی کشورهای خلیج فارس تنها نگرانی نظامی یا امنیتی نیست بلکه نگرانی زیست محیطی وبهداشتی از احتمال نشت تشعشعات یا موداد سمی ومضر به محیط زیست هم می باشد.
حال نمی دانم چه تضادی بین مواضع کشورهای عرب خلیج فارس در قبال برنامه های اتمی ایران وموضع این کشورها در مورد تسلیحات اتمی اسرائیل که از سال ها پیش مشخص بود وجود دارد ؟
...
طبیعی است که احساس خطری که کشورهای شورای همکاری نسبت به برنامه های ایران دارند بیشتر از بقیه کشورهای عربی است زیرا فاصله ی ما با ایران تنها آبهای خلیج فارس است ، همین آبی که اکثر کشورهای منطقه از آن بعنوان منبع اصلی تامین کننده نیازهای آبی خود استفاده می کنند ودر عین حال راه خوبی برای انتقال آلودگی های اتمی هم می باشد. حال باید این مسئله را هم دریابیم که در صورت آغاز فعالیت نیروگاه ایرنی این آب دیگر برای شیرین سازی مفید نخواهد بود ، حال آیا ایران با راکتورهای اتمی خود باعث بر افروخته شدن جنگ آبی در منطقه به دلیل نیاز ملل منطقه به آب پس از آلوده شدن آن توسط خود ، خواهد شد؟
در این چارچوب نباید فراموش کرد که ایران در برنامه های هسته ای خود از فن آوری های اتمی شوروی که جزو قدیمی ترین فن آوری ها نسبت به فن آوری های موجود محسوب می شود استفاده می کند ودر واقع از بازماندگان اتحاد جماهیر شوروی سابق است.
ایران همچنین یکی از زلزلزله خیز ترین کشورها محسوب می شود وتلفات زلزلزله های سابق در این کشور هم گواهی بر این مدعی است ، حال نیروگاه اتمی ایران تا چه میزان می تواند در مقابل زلزلزله ای احتمالی مقاومت کند. این راه هم باید به دسته نگرانی های کشورهای عرب خلیج فارس اضافه کرد.
یک سئوال دیگر .. آیا ایران نیازمند تسلیحات اتمی است ؟ اگر نیست چرا خود را وارد این بازی های موش وگربه با جامعه جهانی می شود وبعد هم اعلام می کند که برنامه های هسته ای اش صلح آمیز است. ایران با توجه به ذخایر نفتی عظیمی که در اختیار دارد نیازی به انرژی ندارد.
این مسئله کاملا روشن است که نگرانی وترس کشورهای حوزه جنوبی خلیج فارس از برنامه های هسته ای ایران به دلیل جنبه نظامی آن نیست زیرا از دیر باز ایران برتری نظامی تقریبی بر تمامی کشورهای شورای همکاری دارد . در مورد تهدید های اسرائیل هم ایران اکنون موشک های شهاب 3 را با برد 1300 کیلومتر در اختیار دارد که می تواند بعنوان بازوی کوبنده ایران در شهرهای اسرائیلی محسوب شود حال در این شرایط چرا ایران بر دستیابی به برنامه های هسته ای پافشاری می کند؟
آیا واقعا برنامه های محرمانه ای در این رابطه وجود دارد ؟ این سئوالی است که برای ما مطرح می شود.
موج های تنش وبحران بین ایران وجامعه ی جهانی که هر از چند گاهی با محوریت برنامه های هسته ای ایران بروز می ند برای کشورهای منطقه هم نگران کننده است وعاملی برای عدم ثبات در آن محسوب می شود ، ملل منطقه هم همچون دولت هایشان مایل است که این بحران هرچه سرعتیر به پایان برسد ومسایل به خیری وخوشی حل وفصل گردد.
تصور می کنم که درخواست نیم بند شورای همکاری برای ایجاد منطقه ی خاور میانه وبخصوص خلیج فارسی عاری تسلیحات اتمی در واقع برنامه های هسته ای ایران واسرائیل را خطاب قرار داده بود.
شورای همکاری خلیج فارس تمامی سعی وتلاش خود را برای تقویت روابط با کشورهای عربی به کار می بندد اما در مورد جمهوری اسلامی ایران باید گفت که این کشور یکی از همسایگان شورا محسوب می شود واز اینرو کشورهای شورا سعی دارند همواره روابط دوستی وصلح وهمکاری مشترک را با آن حفظ کنند ایران هم در مقابل چنین میل وخواستی دارد وبرای دستیابی به آن هم تلاش می کند ، هیچ کشوری عربی در خلیج فارس وجود ندارد که خواهان ثبات واستقرار برای ایران نباشد ، همه کشورهای این منطقه تلاش دارند تا مشکل برنامه های اتمی ایران از راه های دیپلماتیک در اسرع وقت حل وفصل شود زیرا منطقه دیگر تاب تحمل بحران های جدید را ندارد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
انتشار یافته: ۰
ناشناس
| 
۱۰:۴۶ - ۱۳۸۴/۱۰/۰۱
پاسخ
آخه كجا سراغ داريد كشوري كه عضو سازمان بين المللي انرژي اتمي است و متعهد به مصوبات آن در كنار مرزش آزمايش اتمي توسط كشور غير عضو صورت بگيرد و اظهار شعف و خوشحالي كند و مسىولان آن كشور (ايران) بمب تهيه شده و منفجر شده را بمب اسلامي نام گذاري كنند؟ 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید