آفتابنیوز : علی جهانیان، راهنمای موزه، کارشناس هنری و یکی از کسانی که تکیه اوجابن زیردست او مرمت شده است در گفتوگو با ایسنا، اظهار کرد: تکیه اوجابن مربوط به دوره قاجاریه است و بین 160 تا 180 سال قدمت دارد. یکی از نکات جالب توجه در این بنا این است که دومین تکیهای است که در شهرستان بابل مناره دارد و به جز تکیه حصیرفروشان که دارای دو مناره است، دیگر تکایای بابل، فاقد مناره هستند.
این راهنمای موزه تصریح کرد: ساختار تکیه اوجابن از اجر، ملات گل و آهک تشکیل شده و با معماری زیبای دوران قاجار آراسته شده است. البته نمای ظاهری این مکان در زمان پهلوی اول، مرمت و بازسازی شده است.
جهانیان تصریح کرد: در گذشته نماهای ظاهری اماکن مقدس به صورت ارسی و گره چینی بوده اما چون گره چینی فاقد چسب و به صورت پازل مانند ساخته میشد، با کوچکترین ضربهای خراب میشد که این ضعف بنا محسوب میشود. در دوران پهلوی اول، ساختار، عوض و به شکل کنونی تبدیل شد. نکتهای دیگر به جز نماد مناره که اوجابن را از دیگر تکایا متمایز میسازد این است که در اکثر این مکانهای مقدس مناره درکنار و خارج از مکان است اما در این تکیه مناره از داخل بنا بالا میرود و جاذبهای خاص به آن بخشیده است.
جهانیان در خصوص چگونگی ورود این بادنما و نصب آن بر پیکره مناره این تکیه توضیح داد: در عهد قاجار یکی از تجار بابل، سفری تجاری آن هم از طریق دریا به روسیه را در پیش میگیرد که در بین راه، دریا طوفانی شده و جان و مال تاجر به خطر میافتد. از آنجا که تاجر فردی مذهبی و معتقد بوده سلامتی خود و بارش را برای تکیه محل سکونتش که همان تکیه اوجابن بوده نذر میکند. زمانی که طوفان فروکش میکند و تاجر و کالاهایش به سلامت از آن معرکه بیرون می آیند تاجر برای ادای نذرش بادنمایی به شکل صور اسرافیل از روسیه خریداری کرده و بر مناره تکیه نصب میکند. نماد صوراسرافیل یادمان و یادگار این تاجر است.
این کارشناس هنری درباره علت انتخاب بادنما برای مناره آن، تصریح کرد: جنس این بادنما از فلز برنج است و جهت وزش باد را در هر نقطه که باشی را نشان میدهد اما اینکه چرا به شکل صوراسرافیل است باید گفت شاید این تاجر در آن زمان که گرفتار بلای طبیعی شده و مرگ را نزدیک تر از آنچه هست، دیده بعد از نجات از آن میدان بلا با این نماد میخواست به مردمان زمان خود و آیندگان بفهماند که مرگ به شما نزدیکتر از آنچه فکر میکنید، است و نباید منتظر قیامت و دمیدن صوراسرافیل باشید.
جهانیان عنوان کرد: اینکه چرا این شخص بادنما را انتخاب کرده باید گفت این انتخاب کاملا بسته به نوع شغل آن شخص بوده است. زمینهای وی در اطراف بابل زیرکشت پنبه بوده و وزش باد و اتفاقاتی که در طبیعت پیش میآمده همه روی محصول وی اثر میگذاشته، بنابراین با گذاشتن این بادنما میخواسته زودتر از وقایع طبیعت مطلع شود.
اوجابن و تکیهاش و صوراسرافیلی که پس از سالها هنوز پابرجاست میتواند روزی مانند منارجنبان اصفهان به جاذبه گردشگری بدل شود و هرچند این روزها بیمهریهای بسیار به گردشگری مازندران روا داشته میشود اما هنوز میراثی گمنام در گنجینه تاریخ مازندران وجود دارد که اگر همراه با بسترسازیهای مناسب و تبلیغات معرفی شود، گردشگران بیشماری را به سمت خود گسیل میدارد.