اقتصاد آمریکا بدست ایران فلج می شود
آفتاب‌‌نیوز : 
رایان مک گریل در این باره می نویسد: از سال 2006 ایران بورس نفتی را راه اندازی خواهد کرد که انرژی را نه بر اساس "دلار آمریکا"، بلکه با "یورو" تبادل خواهد کرد. در نگاه اول این اقدام چندان پرخطر به نظر نمی رسد اما در واقعیت این اقدام می تواند برتری – Hegmony – جهانی ایالات متحده را به شدت به مخاطره بیاندازد. امروزه بیشتر تبادلات نفتی در بورس نایمکس نیویورک و IPE لندن انجام می گیرد. از دهه ی 1970 اعضای اپک تصمیم گرفتند که نفت خود را فقط در ازای دریافت دلار بفروش برسانند. این بدین معنا می باشد که هر کشوری که مایل به خرید نفت است، ابتدا باید به مقدار کافی دلار در اختیار داشته باشد تا آنچه لازم دارد خریداری کند.
همه ساله، ایالات متحده بسیار بیشتر از صادرات خود، واردات دارد و باید تفاوت این دو (کسری تراز خارجی) را به دلار بپردازد. سال گذشته آمریکا بابت این سطح تفاوت 600 میلیارد دلار پرداخت کرد و امسال نیز کسری تراز خارجی آمریکا به 700 میلیارد دلار می رسد.
اگر دلیل خوبی برای کشورهای دیگر وجود نداشته باشد که آن همه دلار آمریکا را خریداری کند، آن وقت ارزش دلار به قدری کاهش می یابد که دیگر ایالات متحده قادر به انجام هیچگونه وارداتی نخواهد بود.
این اتفاقی است که برای کشورهای دیگر با کسری تراز خارجی بالا در دراز مدت رخ داده است. در حال حاضر تفاوت صورت گرفته با اوپک به این معنا است که کشورهای دیگر چاره ای جز خرید دلار آمریکا ندارند و این خود عاملی برای قدرتمند شدن ارزش دلار است و به آمریکا اجازه می دهد که همه ساله واردات بیشتری انجام دهد. آمریکایی ها از پایین ترین قیمت های بنزین در جهان برخوردارند که یک دلیل آن به خاطر قرارداد مذکور با اوپک می باشد.
یکی از دلایلی که آمریکا عراق را اشغال کرد، این بود که صدام حسین را از مبادله نفت در ازای "یورو" باز دارد. این مبادله از سال 2000 آغاز شده بود. صدام حسین موفق شد پول بیشتری را به خاطر فروش نفت به یورو بدست آورد و ارزش یورو در مقایسه با دلار نیز در بین سالهای 2000 تا 2003 هفده درصد افزایش داشت. کشورهای دیگر منطقه از جمله ایران و سوریه نیز درباره ی فروش نفت به یورو تبلیغ کرده اند. جالب این است که هر سه ی این کشورها از ناحیه آمریکا مورد تهدید نظامی قرار گرفته اند ولی تنها عراق که این ایده را عملی ساخته بود به اشغال آمریکا درآمد. جالب تر نیز اتفاقی بود که پس از اشغال عراق رخ داد: فروش نفت به دلار از سر گرفته شد. حال ایران نیز می خواهد این ریسک را پذیرا شود و بازار نفت را به دست یورو بسپارد. ارزش دلار در قیاس با یورو، علیرغم توافقات پیرامون دلارهای نفتی به میزان یک سوم از سال 2000 کاهش یافته است.
اتحادیه اروپا ولادمید پوتین نیز علاقه مندی خود را از مبادله نفت به یورو ابراز کرده اند چرا که این اقدام به نفع بازار اروپا می باشد.
روسیه نیز این اقدام را یک پیروزی سیاسی بر آمریکا می داند.
جهان معاصر شاهد آن بوده است که هر کشوری که موفق به ساخت بمب هسته ای شده، جز عزت و احترام و بر انگیختن تلاشی ملی، چیز دیگری ندیده است و اگر ایران نیز این کار را انجام دهد نباید جای تعجبی داشته باشد. حقیقت آن است که آمریکا به کشور ضعیف عراق حمله کرد تا پیغامی را به کشورهای نفت خیز برساند: نفت خود را به دلار بفروشید! حمله ی ایالات متحده به عراق و تهدید ایران از سوی این ابر قدرت به دلیل نحوه ی معامله نفت با یورو می باشد و نه به خاطر داشتن تسلیحات کشتار جمعی!
رایان مک گریل در این باره می نویسد: از سال 2006 ایران بورس نفتی را راه اندازی خواهد کرد که انرژی را نه بر اساس "دلار آمریکا"، بلکه با "یورو" تبادل خواهد کرد. در نگاه اول این اقدام چندان پرخطر به نظر نمی رسد اما در واقعیت این اقدام می تواند برتری – Hegmony – جهانی ایالات متحده را به شدت به مخاطره بیاندازد. امروزه بیشتر تبادلات نفتی در بورس نایمکس نیویورک و IPE لندن انجام می گیرد. از دهه ی 1970 اعضای اپک تصمیم گرفتند که نفت خود را فقط در ازای دریافت دلار بفروش برسانند. این بدین معنا می باشد که هر کشوری که مایل به خرید نفت است، ابتدا باید به مقدار کافی دلار در اختیار داشته باشد تا آنچه لازم دارد خریداری کند. همه ساله، ایالات متحده بسیار بیشتر از صادرات خود، واردات دارد و باید تفاوت این دو (کسری تراز خارجی) را به دلار بپردازد. سال گذشته آمریکا بابت این سطح تفاوت 600 میلیارد دلار پرداخت کرد و امسال نیز کسری تراز خارجی آمریکا به 700 میلیارد دلار می رسد.
اگر دلیل خوبی برای کشورهای دیگر وجود نداشته باشد که آن همه دلار آمریکا را خریداری کند، آن وقت ارزش دلار به قدری کاهش می یابد که دیگر ایالات متحده قادر به انجام هیچگونه وارداتی نخواهد بود.
این اتفاقی است که برای کشورهای دیگر با کسری تراز خارجی بالا در دراز مدت رخ داده است. در حال حاضر تفاوت صورت گرفته با اوپک به این معنا است که کشورهای دیگر چاره ای جز خرید دلار آمریکا ندارند و این خود عاملی برای قدرتمند شدن ارزش دلار است و به آمریکا اجازه می دهد که همه ساله واردات بیشتری انجام دهد. آمریکایی ها از پایین ترین قیمت های بنزین در جهان برخوردارند که یک دلیل آن به خاطر قرارداد مذکور با اوپک می باشد.
یکی از دلایلی که آمریکا عراق را اشغال کرد، این بود که صدام حسین را از مبادله نفت در ازای "یورو" باز دارد. این مبادله از سال 2000 آغاز شده بود. صدام حسین موفق شد پول بیشتری را به خاطر فروش نفت به یورو بدست آورد و ارزش یورو در مقایسه با دلار نیز در بین سالهای 2000 تا 2003 هفده درصد افزایش داشت. کشورهای دیگر منطقه از جمله ایران و سوریه نیز درباره ی فروش نفت به یورو تبلیغ کرده اند. جالب این است که هر سه ی این کشورها از ناحیه آمریکا مورد تهدید نظامی قرار گرفته اند ولی تنها عراق که این ایده را عملی ساخته بود به اشغال آمریکا درآمد. جالب تر نیز اتفاقی بود که پس از اشغال عراق رخ داد: فروش نفت به دلار از سر گرفته شد. حال ایران نیز می خواهد این ریسک را پذیرا شود و بازار نفت را به دست یورو بسپارد. ارزش دلار در قیاس با یورو، علیرغم توافقات پیرامون دلارهای نفتی به میزان یک سوم از سال 2000 کاهش یافته است.
اتحادیه اروپا ولادمید پوتین نیز علاقه مندی خود را از مبادله نفت به یورو ابراز کرده اند چرا که این اقدام به نفع بازار اروپا می باشد.
روسیه نیز این اقدام را یک پیروزی سیاسی بر آمریکا می داند.
جهان معاصر شاهد آن بوده است که هر کشوری که موفق به ساخت بمب هسته ای شده، جز عزت و احترام و بر انگیختن تلاشی ملی، چیز دیگری ندیده است و اگر ایران نیز این کار را انجام دهد نباید جای تعجبی داشته باشد. حقیقت آن است که آمریکا به کشور ضعیف عراق حمله کرد تا پیغامی را به کشورهای نفت خیز برساند: نفت خود را به دلار بفروشید! حمله ی ایالات متحده به عراق و تهدید ایران از سوی این ابر قدرت به دلیل نحوه ی معامله نفت با یورو می باشد و نه به خاطر داشتن تسلیحات کشتار جمعی!
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید