کد خبر: ۳۵۱۲۷
تاریخ انتشار : ۱۳ دی ۱۳۸۴ - ۱۵:۰۲
«القاعده» به روايت «اکونوميست»

از تاييد سابق تا نفرت غيرقابل توصيف كنوني

آفتاب‌‌نیوز : مجله انگليسي «اكونوميست» در مقاله‌‏اي به بررسي موقعيت و نفوذ القاعده در افكار عمومي اعراب به ويژه ميان طرفداران سابق مخصوصاً‌‏پس از بمب‌‏گذاري‌‏هاي شاخه عراق اين سازمان در هتل‌‏هاي «امان» پايتخت اردن در ماه‌‏هاي آخر سال گذشته ميلادي پرداخته است. در اين گزارش همچنين به «حليت» عمليات‌‏ها انتحاري فقط در اسرائيل اشاره شده است و به نظراتي اشاره شده است كه اين‌‏گونه عمليات‌‏ها را در هرجايي به غير از سرزمين‌‏هاي اشغالي فلسطين حرام مي‌‏داند. 

گزيده‌‏اي از اين مقاله «اكونوميست»‌‏ در پي مي‌‏آيد.
در حالي كه القاعده تيشه به ريشه خود مي‌‏زند, بسياري از اعراب از جمله برخي از عراقي‌‏ها, آرام آرام درباره موضوع خود در رابطه با خشونت با نام مقاومت تجديدنظرمي‌‏كنند.
در ميان تمام فيلم‌‏هايي كه جنگ براي آزادي از دست امپراليسم را ستوده‌‏اند, حماسه هيجان‌‏انگيز 1981 با نام «شير صحرا» به كارگرداني «مصطفي عقاد» شايد خوشايندترين آنها در دل اعراب باشد.
در اين فيلم «آنتوني كوئين» با ريش‌‏هاي پرپشت نقش «عمر مختار», معلم ساده قرآن كه به يك قهرمان چريكي تبديل شد و نيروهاي ايتاليايي مصمم به فتح ليبي را آزار و اذيت كرد, بازي مي‌‏كند. در يك صحنه به‌‏يادماندني جنگجويان وي كه تنها سلاح‌‏هاي كهنه و قديمي در دست داشتند, در حالي كه تانك‌‏هاي موسوليني بي‌‏امان به سوي آنها غلتان غلتان مي‌‏آمدند, به استقبال شهادت مي‌‏رفتند.
چنين صحنه‌‏هايي به همراه اظهارات ناسيوناليستي و تصاوير واقعي از پرتاب سنگ كودكان در مواجه با تفنگ‌‏هاي اسرائيلي درك جهان عرب از مقاومت را به عنوان عملي عادلانه، درست, شايسته و شريف تقويت كرد.
با اين وجود, تبديل تدريجي مقاومت به تروريسم در سال‌‏هاي اخير و آشوب و اغتشاش در عراق كه در آن اشغال خفت‌‏بار نيروهاي خارجي با آزادي مردم از سلطه حزب بعث همراه بود, به‌‏طور فزاينده‌‏اي وجهه اين تصاوير و اعمال را زير سووال برده است.
روند فراموشي اين افسانه‌‏هاي رخنه كرده در اذهان مردم آرام و بي‌‏حركت است اما اين افسانه‌‏ها همواره در معرض شوك‌‏هاي ناگهاني و تكان‌‏دهندهمانند بمب‌‏گذاري‌‏هاي انتحاري سه هتل در امان, پايتخت اردن, قرار دارند. از نظر بمب‌‏گذاران, اردن متحد با آمريكا تبديل به پايگاه متجاوزان به عراق شده است و بنابراين هتل‌‏هاي اين كشور كه در آن متجاوزان و غلامان حلقه به گوش جمع‌‏اند, اهداف مناسب و قانوني براي مقاومت است.
اينكه در ميان 60 نفر كشته شده در بمب‌‏گذاري‌‏هاي انتحاري 9 نوامبر در هتل‌‏هاي امان اسم «مصطفي عقاد» كارگردان سوري‌‏الاصل فيلم «شيرصحرا» به چشم مي‌‏خورد، نمي‌‏تواند يك امر تصادفي باشد. فيلم او كه شجاعت و دلاوري جنگجويان مقاومت مسلمانان را مي‌‏ستايد, اتفاقا جز آن دسته فيلم‌‏هايي است كه با صراحت در وب سايت‌‏هاي جهاديون مورد ستايش و تحسين قرار گرفت. البته در نسخه مورد تاييد جهاديون به جاي حاشيه‌‏هاي صوتي, از آوازهاي مذهبي استفاده شده بود و تمامي صحنه‌‏هايي كه زنان را نشان‌‏مي‌‏دادند، حذف شده بودند.
كل شبكه القاعده در سرتاسر جهان, كه شعبه عراقي آن مسؤوليت جنايت امان را برعهده‌‏گرفتند, طي چند سال اخير گل به خودي زيادي به ثمر رسانده است: قتل‌‏عام مردم در شهرهاي مسلمان‌‏نشيني مانند استانبول, دارالبيضاء, شرم‌‏الشيخ و رياض خود جماعت‌‏هاي مسلمان كه جهاديون ادعاي كمك به آنها را دارند، بيزار كرده است.
در امان قربانيان القاعده نه تنها عقاد و «ايما» دختر وي را دربرمي‌‏گرفت, بلكه ده‌‏ها ميهمان در جنبش عروسي فلسطيني‌‏ها نيز قرباني اين جنايت شدند. كشتار اين همه فرد بي‌‏گناه كه تقريبا همه آنها مسلمانان اهل سنت بودند, در قلب يك پايتخت عربي آرام موج گسترده‌‏اي از انزجار و نفرت را برانگيخت.
ابومصعب الزرقاوي طراح اين حملات تروريستي, نه تنها ديگر از ديد اعراب يك شجاع‌‏دل و دلاور مسلمان نيست, بلكه شايد يكي از منفورترين افراد در اردن محل تولد خود باشد. قبيله خود وي, كه پيش‌‏تر به دست‌‏داشتن و ايفا نقش وي در مقاومت عراق افتخارمي‌‏كردند, به طور علني و با صراحت وي را طرد كرده‌‏اند.
ده‌‏ها هزار اردني براي محكوم‌‏كردن تروريسم به خيابان‌‏ها ريخته‌‏اند. نظرسنجي‌‏هاي به‌‏عمل‌‏آمده كه قبلا در بهترين حالت از ترديد اردني‌‏ها در تاييد تا طرد خشونت جهاديون حكايت مي‌‏كرد, اكنون حاكي از نفرت بيش از حد و غيرقابل توصيف آنها از خشونت جهاديون است.
ساير جوامع عرب نيز شاهد چنين تغيير ايده و ديدگاهي نسبت به تروريسم بوده‌‏اند. در اوايل ماه نوامبر حدود 150 هزار مراكشي در دارالبيضاء در اعتراض به تهديد القاعده به كشتن دو تن از ديپلمات‌‏هاي ربوده‌‏شده مراكشي در مسير خود به سوي بغداد, راهپيمايي گسترده‌‏اي برگزار كردند.
اعدام دو ديپلمات الجزايري و كاردار مصري در عراق در اوايل امسال توسط مردان «ابومصعب الزرقاوي» رهبر القاعده در عراق، خشم و انزجار شديدي را در كشورهاي مصر و الجزاير به راه انداخت. دو سال حملات خونين و بي‌‏رحمانه جهاديون در عربستان‌‏سعودي باعث شد كه سعودي‌‏ها به شدت از حمايت خود از اين اسلامگرايي افراطي دست بكشند.
يك منبع موقت نيروي امنيتي عربستان‌‏سعودي تخمين مي‌‏زند كه 80 درصد موفقيت اين كشور در بند آوردن جريان سريع خشونت و خون‌‏ريزي به دليلي چنين تغييراتي در افكار و احساسات مردمي و عمومي بوده است و تنها 20 درصد دليل آن را مي‌‏توان به عملكرد پليس نسبت داد.

دشمنان زندگي و شادي:  
تأثير مستقيم تراژدي تنها دلي و انگيزه تغيير در ايده‌‏ها و ديدگاه‌‏ها نسبت به تروريسم در جهان عرب نبوده است. پيش‌‏تر دولت‌‏هاي عرب تروريسم محلي را عملي مي‌‏دانستند كه به آبرو و اعتبار آنها لطمه مي‌‏زد و بنابراين آنها سعي مي‌‏كردند كه بر سر چنين اعمال تروريستي سرپوش بگذارند. اما الان آنها از تصاوير و صحنه‌‏هاي آزار دهنده تروريسم براي توجيه سياست‌‏هاي خود استفاده مي‌‏كنند. انتشار اين اخبار در رسانه‌‏هاي خبري اين كشور ها تنها انعكاس صرف محكوميت اين اعمال از سوي نيروهاي خارجي نيست. «جهاد الخازن» سردبير روزنامه «الحيات» يك روزنامه معروف سعودي همواره يكي از منتقدان سرسخت سياست غرب بوده است. با اين وجود, در واكنش به تراژدي امان, وي از تمام جهانيان براي مبارزه با آنچه كه خود وي از آن به عنوان دشمنان زندگي, شادي و خوشي نام برده بود, دعوت به همكاري كرد.
همچنين فرهنگ مردمي نيز چنين تغييري در ديدگاه‌‏ها و مواضع نسبت به تروريسم را شاهد بوده است. به تازگي, در ماه رمضان, فصل پربيننده تلويزيون, كانال‌‏هاي ماهواره‌‏اي كه ميليون‌‏ها بيننده در سراسر اين منطقه دارند, تلفات انساني ناشي از خشونت جهاديون را به نمايش گذاشتند.
يك سريال ماهواره‌‏اي داستان گروهي از تروريست‌‏هاي جهادي در امان را به نمايش گذاشت. توطئه اين تروريست‌‏ها براي ترور يك تهيه كننده تلويزيوني كه از روش‌‏ها و سياست‌‏هاي انها انتقاد مي‌‏كرد، به خطا رفت و آنها به اشتباه سه كودك را كشتند.
رهبران مذهبي نيز در اين رابطه ساكت ننشسته‌‏اند. روحانيون ميانه‌‏روي مسلمان هر روز نسبت به مساله سوءاستفاده از مذهب براي توجيه قتل‌‏ها و كشت و كشتارها بيشتر نگران مي‌‏شوند.
در عربستان‌‏سعودي, مبلغان زيادي كه زماني به تعلق‌‏هاي آتشين و فتنه‌‏انگيز شهره بودند، اكنون بردباري و خويشتن‌‏داري را توصيه مي‌‏كنند. حتي «يوسف القرضاوي» مبلغ روحاني كانال ماهواره‌‏اي الجزيره كه مدافع سرسخت حملات انتحاري عليه اسرائيل است, بمب‌‏گذاري در ساير نقط جهان را به شدت محكوم مي‌‏كند و مرتكبان اين بمب‌‏گذاري‌‏ها را به ندامت و توبه دعوت مي‌‏كند.
در اردن، شيخ «ابومحمد المقديسي» مشاور و هم‌‏سلول سابق ابومصعب الزرقاوي كه مدت‌‏ها طرفدار سرسخت گسترش جنگ مقدس بود, به طور علني و آشكار هشدار داده است كه افراط و زياده‌‏روي در عراق وجهه جهاد را خراب كرده است.
«ايمن الظواهري» مشاور و جانشين فرمانده القاعده, ظاهراً در توصيه‌‏نامه‌‏اي به زرقاوي نوشته است كه در حالي كه يك گلوله ساده براي كشتن اسرا افاقه مي‌‏كند, وي بايد از اعمال فجيح و تحريك‌‏كننده ديگري چون «سر بريدن» اسيران پرهيز كند.
نكته جالب توجه اين است كه تمامي اين تغيير ايده‌‏ها و ديدگاه‌‏ها خودبرانگيخته هستند. سياست‌‏هاي غرب در ايجاد چنين تغييري در ديدگاه‌‏ها و مواضع نسبت به تروريسم چندان موثر نبوده است. برعكس تجاوز نيروهاي خارجي به عراق و صحنه‌‏هاي دلخراش و ناپسند شكنجه و تلفات غيرنظاميان در عراق، روند واكنش مردم عرب به خطرات جهاديون را كند كرده است.
اكنون ظاهرا انتفاضه فلسطين فروكش كرده است, تعداد تصاوير و صحنه‌‏هاي نشان‌‏دهنده جنايت‌‏هاي آمريكايي در عراق كاهش يافته و دل زدگي از رفتار جهاديون به طور كلي افزايش يافته و اين مسأله توجه افراد را از مزاياي احتمالي مقاومت در آينده به هزينه‌‏ها و تلفات سنگين آن منعطف كرده است. در عين حال, موج فزاينده مخالفت در داخل آمريكا نسبت به جنگ در عراق اعراب مردد و شكاك را آرام آرام متقاعد كرده است كه اين ابر قدرت براي هميشه در عراق باقي نخواهد ماند.
تغيير ديدگاه و مواضع اعراب ميزان بودجه‌‏هاي اختصاص داده شده به شورشيان عراق را تحت تأاثير قرار داده است.
عمل‌‏كردن دولت‌‏هاي عرب نيز در اين روند بي‌‏تأثير نبوده است. دولت‌‏هاي بي‌‏ثبات و متزلزل عرب, اگرچه ممكن است دموكراتيك نباشند, در بيشتر موارد مشروعيت حكومت خود را مديون كارنامه تاريخي مقاومت آنها در برابر سلطه خارجيان مي‌‏دانند. تجاوز نيروهاي خارجي در عراق آنها را بر سر دو راهي و در نوعي حالت بلاتكليفي قرار داده، هرگونه اقدامي در راستاي كمك به موفقيت اين پروژه آمريكايي, خطر واكنش تند مردمي را مي‌‏توانست به همراه داشته باشد.
مصر و عربستان‌‏سعودي, دو وزنه سنگين جهان عرب, ديگر آرام آرام از نفوذ ديپلماتيك خود براي حل و فصل مشكلات و مسائل عراق استفاده مي‌‏كنند، نگراني‌‏ها و هراس‌‏هاي متعدد باعث شده است كه دولت‌‏هاي عرب بعد از چندين سال بي‌‏طرفي كاري انجام دهند. يكي از اين نگراني‌‏ها كه ظاهرا بمب‌‏گذاري‌‏ها امان آن را برانگيخته است, اين است كه ديگر عراق به حالت يك اسفنج براي خشونت جهاديون در آمده و به سرچشمه‌‏اي تبديل شده است كه كل منطقه را تهديد مي‌‏كند.

بازدید از صفحه اول
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره
عضویت در خبرنامه
نظر شما
پرطرفدار ترین عناوین