مستند«روزشمار هيستينگ» به روايت اكبر ناظمي
آفتاب‌‌نیوز : 
ناظمي مستندساز و عكاس ايراني در فيلم‌هاي بسياري از كارگردانان مطرح سينماي ايران همكاري داشته و در سال 1360 فيلم مستندي با عنوان «چال هرز» در ايران ساخت كه به نمايش عمومي درنيامد.
ناظمي هم اكنون مقيم كشور كانادا است و براي تلويزيون كانادا برنامه‌هاي مستند مي‌سازد وي اخيرا براي پيگيري چند پروژه سينمايي به ايران بازگشته و با حضور در خبرگزاري فارس درباره فيلم هيستينگ سخن گفت.
اكبر ناظمي درباره موضوع فيلم مستند روزشمار هيستينگ گفت: اين فيلم از محله هيستينگ شهر ونكوور كانادا گرفته شده است كه محل تجمع معتادين به انواع مواد مخدر است. و ويژگي آن نگاهي از درون به بيرون جامعه است يعني از درون و نگاه افراد معتاد و فروشندگان مواد مخدر به بيرون نگريسته شده است.
ناظمي در خصوص شرايط ساخت اين فيلم توضيح داد: تقريبا دو سال تصويربرداري اين فيلم به طول كشيد و حدود 60 ساعت تصوير گرفتيم كه اين تصويرها در شرايطي گرفته شد كه گروه فيلمبرداري ثابتي نداشتيم و به دليل وحشتي كه بين اعضاي گروه ديده مي‌شد رفته رفته از تعداد افراد گروه كاسته مي شد تا آنجا كه ديگر كسي حاضر نبود مرا همراهي كند و برخي از تصاوير را خودم به تنهايي گرفتم. شرايطي كه در محله هيستينگ حاكم بود هركسي را مي‌ترساند چون تقريبا همه افراد اين محله مبتلا به بيماري ايدز بودند و كافي بود يكي از آنها سرنگش را در بدن ما فرو كند تا ما را نيز دچار اين بيماري كند.
وي ادامه داد:در چنين شرايطي كار را ادامه داديم و سعي در جلب اعتماد آنها داشتيم تا بتوانيم تصاوير مورد نظرمان را بگيريم. اوايل با ما رفتار مناسبي نداشتند ولي رفته رفته با آنها دوست شديم و توانستيم پس از آن به راحتي تصوير بگيريم.
ناظمي از ارمغان صاحب جمع به عنوان تنها زن فيلمبرداري ياد كرد كه تا انتهاي كار ايستادگي كرد و بيشتر تصاوير را گرفت.
ناظمي گفت: ارمغان صاحب‌جمع يكي از بهترين فيلمبرداران زن ايراني است كه مقيم كشور كانادا است .او تنها كسي بود كه براي ادامه كار اعلام آمادگي كرد و تا پايان كار نيز ايستادگي كرد، اگر چه به لحاظ روحي و رواني تحت فشار قرار گرفته بود ولي كار را به پايان رساند.
ناظمي با اشاره به مشكلات تدوين اين فيلم گفت: تاكنون چند بار اين فيلم را تدوين كردم و باز دوباره به هم ريختم و از نو شروع كردم چون تصاوير بسيار زياد است و تدوين آن كار بسيار مشكلي است البته تدوين حدود 4 دقيقه اول آن تمام شده ولي براي ادامه آن حدود شش ماه زمان لازم است.
ناظمي درباره انگيزه اش از ساخت اين فيلم گفت:چندي پيش يك كارگردان زن هلندي مستندي با عنوان فحشا زير حجاب درباره كشور ايران ساخت كه من پس از ديدن اين فيلم بسيار ناراحت شدم از اينكه اين معضل را به تمامي افراد جامعه ايراني نسبت داده بود و تصميم گرفتم به بررسي مشكلاتي نظير آن در ديگر كشورها بپردازم تا ثابت كنم اين معضلات به همه افراد يك جامعه قابل تعميم نيست و در تمامي كشورهاي دنيا نيز اين قبيل مشكلات وجود دارد.
وي درباره اكران فيلم روزشمار هيستينگ گفت: اميدوارم تابستان سال آينده آن را در سينماهاي غير هاليوودي كانادا اكران كنم و سپس به فستيوال‌ها ي جهاني عرضه كنم.فيلمبرداري اين فيلم حدود دو سال به طول انجاميد و براي تدوين آن نيز حدود شش ماه زمان لازم است.
ناظمي براي پيگيري چند پروژه سينمايي به تازگي به ايران آمده است و اميدوار است بتواند فيلم مستند چال‌هرز را كه سال‌هاي 60 در ايران ساخته بود به نمايش عمومي بگذارد.
همچنين قرار است: نمايشگاهي از عكس‌هاي او با عنوان عكس انقلاب مربوط به انقلاب ايران در سال 57 در خانه هنرمندان ايران برگزار شود كه هنوز هيچ اقدامي در اين زمينه صورت نگرفته است.
هم اكنون نمايشگاه عكس انقلاب كه در برگيرنده مجموعه عكس‌هاي او از انقلاب ايران است در دانشگاه سسكچوان شهر ونكوور كانادا برپاست و طبق قراردادي كه با مسئولان فرهنگي كشور كانادا دارد بناست نمايش اين عكس‌ها در ايالات مختلف كانادا و آمريكا تا سال 2008 ادامه يابد.
ناظمي مستندساز و عكاس ايراني در فيلم‌هاي بسياري از كارگردانان مطرح سينماي ايران همكاري داشته و در سال 1360 فيلم مستندي با عنوان «چال هرز» در ايران ساخت كه به نمايش عمومي درنيامد. ناظمي هم اكنون مقيم كشور كانادا است و براي تلويزيون كانادا برنامه‌هاي مستند مي‌سازد وي اخيرا براي پيگيري چند پروژه سينمايي به ايران بازگشته و با حضور در خبرگزاري فارس درباره فيلم هيستينگ سخن گفت.
اكبر ناظمي درباره موضوع فيلم مستند روزشمار هيستينگ گفت: اين فيلم از محله هيستينگ شهر ونكوور كانادا گرفته شده است كه محل تجمع معتادين به انواع مواد مخدر است. و ويژگي آن نگاهي از درون به بيرون جامعه است يعني از درون و نگاه افراد معتاد و فروشندگان مواد مخدر به بيرون نگريسته شده است.
ناظمي در خصوص شرايط ساخت اين فيلم توضيح داد: تقريبا دو سال تصويربرداري اين فيلم به طول كشيد و حدود 60 ساعت تصوير گرفتيم كه اين تصويرها در شرايطي گرفته شد كه گروه فيلمبرداري ثابتي نداشتيم و به دليل وحشتي كه بين اعضاي گروه ديده مي‌شد رفته رفته از تعداد افراد گروه كاسته مي شد تا آنجا كه ديگر كسي حاضر نبود مرا همراهي كند و برخي از تصاوير را خودم به تنهايي گرفتم. شرايطي كه در محله هيستينگ حاكم بود هركسي را مي‌ترساند چون تقريبا همه افراد اين محله مبتلا به بيماري ايدز بودند و كافي بود يكي از آنها سرنگش را در بدن ما فرو كند تا ما را نيز دچار اين بيماري كند.
وي ادامه داد:در چنين شرايطي كار را ادامه داديم و سعي در جلب اعتماد آنها داشتيم تا بتوانيم تصاوير مورد نظرمان را بگيريم. اوايل با ما رفتار مناسبي نداشتند ولي رفته رفته با آنها دوست شديم و توانستيم پس از آن به راحتي تصوير بگيريم.
ناظمي از ارمغان صاحب جمع به عنوان تنها زن فيلمبرداري ياد كرد كه تا انتهاي كار ايستادگي كرد و بيشتر تصاوير را گرفت.
ناظمي گفت: ارمغان صاحب‌جمع يكي از بهترين فيلمبرداران زن ايراني است كه مقيم كشور كانادا است .او تنها كسي بود كه براي ادامه كار اعلام آمادگي كرد و تا پايان كار نيز ايستادگي كرد، اگر چه به لحاظ روحي و رواني تحت فشار قرار گرفته بود ولي كار را به پايان رساند.
ناظمي با اشاره به مشكلات تدوين اين فيلم گفت: تاكنون چند بار اين فيلم را تدوين كردم و باز دوباره به هم ريختم و از نو شروع كردم چون تصاوير بسيار زياد است و تدوين آن كار بسيار مشكلي است البته تدوين حدود 4 دقيقه اول آن تمام شده ولي براي ادامه آن حدود شش ماه زمان لازم است.
ناظمي درباره انگيزه اش از ساخت اين فيلم گفت:چندي پيش يك كارگردان زن هلندي مستندي با عنوان فحشا زير حجاب درباره كشور ايران ساخت كه من پس از ديدن اين فيلم بسيار ناراحت شدم از اينكه اين معضل را به تمامي افراد جامعه ايراني نسبت داده بود و تصميم گرفتم به بررسي مشكلاتي نظير آن در ديگر كشورها بپردازم تا ثابت كنم اين معضلات به همه افراد يك جامعه قابل تعميم نيست و در تمامي كشورهاي دنيا نيز اين قبيل مشكلات وجود دارد.
وي درباره اكران فيلم روزشمار هيستينگ گفت: اميدوارم تابستان سال آينده آن را در سينماهاي غير هاليوودي كانادا اكران كنم و سپس به فستيوال‌ها ي جهاني عرضه كنم.فيلمبرداري اين فيلم حدود دو سال به طول انجاميد و براي تدوين آن نيز حدود شش ماه زمان لازم است.
ناظمي براي پيگيري چند پروژه سينمايي به تازگي به ايران آمده است و اميدوار است بتواند فيلم مستند چال‌هرز را كه سال‌هاي 60 در ايران ساخته بود به نمايش عمومي بگذارد.
همچنين قرار است: نمايشگاهي از عكس‌هاي او با عنوان عكس انقلاب مربوط به انقلاب ايران در سال 57 در خانه هنرمندان ايران برگزار شود كه هنوز هيچ اقدامي در اين زمينه صورت نگرفته است.
هم اكنون نمايشگاه عكس انقلاب كه در برگيرنده مجموعه عكس‌هاي او از انقلاب ايران است در دانشگاه سسكچوان شهر ونكوور كانادا برپاست و طبق قراردادي كه با مسئولان فرهنگي كشور كانادا دارد بناست نمايش اين عكس‌ها در ايالات مختلف كانادا و آمريكا تا سال 2008 ادامه يابد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید