بحران كمبود نيرو در ارتش آمريكا

آفتاب‌‌نیوز : اين درخواست پنتاگون كه براي چند خانواده ديگر شبيه روساريو فرستاده شده نشان از پيام مهمي دارد و آن اين كه ارتش آمريكا با بحران كمبود نيروي داوطلب رو به روست. زماني پنتاگون نيروي داوطلب زيادي از ميان طبقه محروم و تهيدست آمريكا مي يافت. اما امروز حتي در ميان اين طبقه هم نيروي داوطلب چنداني براي ارتش وجود ندارد. اخيراً ارتش آمريكا تحقيقي درباره دلايل كاهش تعداد داوطلبان براي خدمت در ارتش انجام داده كه نتايج آن نشان مي دهد، آمريكايي ها به ويژه جوانان از بيم مجروح يا كشته شدن ديگر به ارتش فكر نمي كنند. پنج سال پيش 5/23 درصد از ارتش آمريكا را سياه پوستان تشكيل مي دادند. امروز اين رقم به 14 درصد رسيده است. 35 درصد از نيروي ارتش آمريكا را رنگين پوستان تشكيل مي دهند.

در صورت ادامه اين بي ميلي به حضور داوطلبانه در ارتش بسياري از خانواده هاي آمريكايي نگران هستند كه دولت براي اولين بار از زمان جنگ ويتنام خدمت در ارتش را اجباري كند.

در شرايطي كه جنگ عراق همچنان ادامه دارد و پاياني در آينده نزديك براي آن ديده نمي شود، مقامات ارشد پنتاگون همچنان مي گويند كه ارتش آمريكا آمادگي و نيروي كافي را براي ادامه اين جنگ دارد. اما در هفته هاي گذشته حرف هايي شنيده شد كه مضمون ديگري داشت. ابتدا هشدارهاي فرمانده نيروهاي ذخيره ارتش آمريكا بود كه گفت اين نيروها به سرعت در حال تبديل شدن به نيروهايي بدون روحيه و درهم شكسته هستند. سپس مسئولان ارتش در محافل خصوصي اعتراف كردند كه سياست قديمي محدود كردن استقرار گارد ملي و نيروهاي ذخيره ارتش در عراق ديگر اجرا نمي شود. به اين ترتيب كار دشوار جذب نيروي داوطلب و بازآموزي چنين سربازان نيمه وقتي دشوارتر شده است و بالاخره گفتند كه ادامه ناآرامي ها در عراق ارتش را مجبور مي كند افزايش موقت 30 هزار نيرو به ارتش آماده خدمت را دائمي كند.

دونالد رامسفلد وزير دفاع آمريكا كه همواره مخالف افزايش دائم نيروي ارتش آماده خدمت 500 هزار نفري بوده است، بالاخره با توجه به بروز علائم هشداردهنده، كوتاه آمد. او ابتدا مي گفت كه با تغييراتي در نيروي انساني و پرسنل ارتش، مثلاً تبديل كردن آشپزها و خدمتكاران به سرباز اسلحه به دست، اين كمبود نيرو را جبران مي كند و تعداد نيروهاي ارتش را به رقم دلخواه مي رساند. اما ديگر مسئولان پنتاگون درباره كافي بودن اين تدابير ترديد داشتند. يكي از افسران ارتش در اين باره مي گويد: ما رفته رفته بيشتر درباره وضعيت نيرو و پرسنل ارتش نگران مي شويم.

ناظران بيروني هم همين نظر را دارند. بري مك كافري يك ژنرال چهار ستاره بازنشسته ارتش آمريكا چندي پيش گفت: چرخ هاي ارتش تا 24 ماه ديگر به سختي مي چرخد. آمار و اطلاعات اين ادعا را تأييد مي كند.

مك كافوي مي گويد: ارتش براي جبران كمبودي كه در اثر جنگ عراق ايجاد شده به 800 هزار نيروي اضافي نياز دارد. ما در موقعيت دشوار استراتژيكي قرار گرفته ايم و دليل آن هم فقط اين است كه رامسفلد پاي خود را در يك كفش كرده و اصرار دارد كه از موضع خود عقب نشيني نكند.

به دليل تعهدات ديگر نظاميان آمريكايي در اروپا و آسياي شرقي و چون پنتاگون تلاش مي كند كار عراق را يك ساله تمام كند، ارتش رفته رفته بيشتر بايد به گارد ملي و نيروهاي ذخيره براي تأمين 150 هزار نيروي نظامي در عراق تكيه كند. اين نيروهاي نيمه وقت 40 درصد توان كنوني نيروي آمريكا در عراق را تشكيل مي دهند كه اين رقم در ماه هاي آينده به 50 درصد مي رسد. تا دو هفته پيش 160 هزار نيروي گارد ملي و ذخيره، آماده به خدمت بودند. اين رقم شامل 60 هزار نيروي درون عراق هم مي شود.

ژنرال «جيمز هلملي» فرمانده نيروهاي ذخيره ارتش در نامه اي به مقامات مافوقش كه با چاپ شدن در روزنامه بالتيمورسان فاش شد، هشدار داده است كه جنگ هاي عراق و افغانستان توانايي نيروهايش را براي انجام ديگر وظايف و مأموريت هاي پنتاگون و همچنين رو به رو شدن با شرايط اضطراري داخلي به خطر انداخته است. هلملي در نامه اي خطاب به مقامات مافوقش نوشته است، نمي خواهم لحني هشداردهنده داشته باشم، اما بايد پيامي صريح و متفاوت درباره نگراني عميقم به شما بدهم.

اين نامه و هشدار نگران كننده درون آن پنتاگون را به دو گروه تقسيم كرده، آنها كه شهامت و جسارت هلملي را تحسين كردند و آنها كه لحن و پيام اين نامه را چاپلوسانه و فقط براي مطرح كردن خود ارزيابي نمودند.

اما افسران ارتش آمريكا نگراني ديگري دارند كه آن را مطرح هم كرده اند، اين كه به زودي نيروي ذخيره اي براي جنگيدن در عراق باقي نخواهد ماند و اين موضوع فشار را بر نيروهاي آماده به خدمت دوچندان مي كند. طبق سياست پنتاگون نيروهاي ذخيره و افراد گارد نمي توانند در مجموع بيشتر از 24 ماه در يك عمليات نظامي حضور داشته باشند.

ارتش تاكنون بعضي از نيروهاي ذخيره را به دليل رسيدن دوران مأموريتشان به سقف 24 ماه، مرخص كرده است. البته به بعضي پاداش هزار دلار در ماه و معاف از ماليات مي دهد تا به نوعي نقض اين قانون را پوشش دهد. اين موضوع با انتقاد هلملي رو به رو شده و او در همان نامه نوشته است، ما با اين كار افراد داوطلب را به سرباز آمريكايي اجير شده تبديل مي كنيم.

به دليل كمبود نيرو و شرايط پيش آمده، ارتش در حال بررسي تغيير اين قانون است به طوري كه اجازه فعاليت مجدد سربازان ذخيره به صورت نيمه وقت و بيش از 24 ماه داده شود.

اما اين كار چالش هاي پيش روي جذب نيرو و فعاليت نيروهاي ذخيره را پيچيده تر مي كند. همان طور كه پال ريكرهاف 29 ساله، يكي از نيروهاي گارد ملي نيويورك كه يك سال در عراق بوده است مي گويد: نيروهاي گارد به دليل مأموريت هاي مكرر توان خود را از دست داده اند و بيشتر به نيروهاي آماده به خدمت تبديل شده اند.

افراد گارد هيچ وقت فكر نمي كردند كه 40 درصد نيروي حاضر در عراق را تشكيل بدهند و بعد از شش ماه آموزش، يك سال را با لباس نظامي در خارج از كشور بگذرانند.

ريكرهاف مي گويد: اين تعهد جدي، زندگي غيرنظامي اين افراد را مختل كرده است و قرار نبوده كه اين طور باشد.

آمار و ارقام اين موضوع را تأييد مي كند. فهرست داوطلبان گارد ملي در ماه هاي اكتبر و نوامبر گذشته 30 درصد كمتر از حد نصاب پيش بيني شده بوده است. فهرست نيروهاي ذخيره ارتش هم 10 درصد كم دارد. در نتيجه گارد ملي بايد 1400 نيرو را دوباره به خدمت بگيرد و ارتش ذخيره هم بايد با انجام تدابيري، تعداد نيروهاي دوباره به خدمت گرفته شده خود را به 1440 نفر برساند. براي جذب دوباره نيروها بايد امتيازاتي داده شود. يك هفته قبل از كريسمس (ص 8 ارتش2)
گارد و ارتش ذخيره اعلام كردند، پاداش تصويب شده براي سربازاني كه تعهد شش سال خدمت را بدهند از پنج هزار دلار به 15 هزار دلار افزايش مي يابد. اگرچه ارتش آماده به خدمت به اهداف موردنظرش از نظر تأمين و جذب نيرو دست پيدا كرده، اما برنامه ريزان براي حفظ اين رقم تدابير احتياطي درنظر گرفته اند. مثلا اين كه اين سربازان براي تحصيل خود 70 هزار دلار هم هزينه دريافت مي كنند. اين رقم پيش از اين 50 هزار دلار بود. آمار و ارقام نشان مي دهد ارتش آمريكا براي پاداش و مزاياي اضافي براي متقاعد كردن جوانان آمريكايي به پيوستن به ارتش، امسال به بيش از يك ميليارد دلار پول نياز دارد. اين ارقام در رديف هزينه هاي جنگ عراق محاسبه نمي شود. براي خدمت در رديف هاي مختلف، ميزان پاداش و مزايا متفاوت است. پست هايي چون خدمتكاري، پليس نظامي، حمل و نقل با آمادگي براي رفتن به عراق متفاوت است بنابراين در سطوح مختلف و جداگانه تقسيم بندي مي شود.

رابرت اسكيلز ژنرال بازنشسته ارتش و تاريخ نگار نظامي در آمريكا بر اين باور است كه مشكل جذب نيرو بيش از همه نيروهاي ذخيره و گارد ملي را تحت تأثير قرار مي دهد چون در كوتاه مدت بازتاب اين مشكل در اين دو بخش بيشتر است. او كه رئيس سابق كالج جنگ ارتش آمريكاست، اهميت اين مشكل براي نيروهاي آماده به خدمت را چندان زياد نمي داند و بيشتر نگران آن است كه كاهش تعداد ثبت نامي هاي ارتش خيلي زود تأثيرات خود را بروز دهد.

او با اشاره به اين كه آمار و ارقام اعلام شده پنتاگون در زمان جنگ ويتنام نشان مي داد كه اين كمبود در آن زمان وجود نداشته مي گويد: آنهايي كه در سال 1969 در ويتنام بوده اند به ياد مي آورند كه اوضاع چندان بد نبود. اما در سال 1970 همه چيز فروپاشيد و ارتش كم آورد. سربازان، فراري شدند و شمار داوطلبان به شدت كاهش يافت و در مقابل اين معتادان بودند كه بيشترين تعداد داوطلبان را تشكيل مي دادند. اما ميان آن زمان و اكنون، تفاوت هاي مهمي وجود دارد. ارتش امروز برخلاف آن زمان فقط داوطلبانه است و برخلاف جنگ ويتنام، امروز اگرچه مخالفان جنگ بسيارند اما آمريكايي ها هنوز از نيروهاي مستقر در عراق حمايت مي كنند. اما جنگ عراق انگيزه هاي جوانان براي پيوستن به ارتش را تغيير داده. اكنون جوانان آمريكايي پيش از پيوستن به ارتش براي يك دوره مثلا شش ماهه، اول فكر مي كنند كه مي توانند با اين كار كمك هزينه تحصيل خود را به دست آورند. به اين ترتيب جذب نيرو آسان تر شده است اما شرايط به گونه اي است كه هر داوطلبي كه حتي براي شش ماه به ارتش مي پيوندند ممكن است به جبهه مقدم جنگ اعزام شود. يكي از اين افراد يك جوان 31 ساله از ارتش ذخيره است كه در سال 2003 به مدت شش ماه به عنوان افسر ارتش عراق خدمت كرده است. او در خارج از شهر رمادي عراق بر اثر انفجار يك بمب دست ساز در ناحيه بازو و پا به شدت مجروح شد.

به اين ترتيب او ديگر نمي تواند به شغل خود در اداره پست و تحويل بسته هاي پستي بازگردد و بايد هر ماه با چك دو هزار دلار سازمان امور سربازان جنگ زندگي خود را بگذراند.

مسئولان گارد ملي وجود اين مشكل را رد نمي كنند. در حال حاضر يك چهارم اعضاي گارد ملي در عراق خدمت كرده اند. ژنرال پيتر اسكوميكر، رئيس ستاد ارتش آمريكا كه در سال 2003 بازنشسته مي شد، اما توسط رامسفلد دوباره به خدمت فرا خوانده شد، دو ماه پيش به كنگره گفت با خطر كمبود نيرو رو به روست.

وي با لحن هشدارآميزي گفت: بدون شك هرچه اين شرايط طولاني تر شود، كار ما هم سخت تر خواهد شد. او وعده داد كه همه تلاش خود را براي تأمين نياز فرماندهان عراق به سربازان تازه نفس به كار مي گيرد اما اين را هم گفت كه نمي تواند قولي بدهد كه خارج از توانش است و اگر اين ميزان نيروي ذخيره و گارد ملي جوابگوي نيازهاي عراق نبود بايد اندازه ارتش دائم را افزايش دهند.

مقامات پنتاگون از نزديك اين مسائل را زيرنظر دارند. تا پاييز گذشته آمار چندان هم نااميدكننده نبود. همه واحدهاي ارتش به غير از يك واحد براي سال 2004 نيروگيري خود را كامل كردند. تنها استثنا در اين ميان گارد ملي بود كه با 98 درصد توان خود بايد سال 2004 را مي گذراند، يعني 342 هزار نفر به جاي 350 هزار نفر. دليل آن هم اين بود كه در جذب 56 هزار نيروي داوطلب جديد، پنج هزار نفر كم آمده بود. در يك دهه گذشته اين اولين بار بود كه گارد ملي با كمبود نيرو رو به رو شده است. اما در ماه هاي بعد شرايط بدتر شد.

سرهنگ مايكل جونز، افسر بلندپايه بخش جذب نيروي گارد ملي آمريكا مي گويد: 70 درصد اين كمبود نيرو به دليل آن است كه سربازان نمي خواهند بار ديگر به عراق بازگردند. در زمان صلح بسياري از داوطلبان به خاطر حقوق و مزايا و اعتبار، به گارد ملي مي پيوندند. بسياري از اين داوطلبان كه جوانان تازه از دبيرستان خارج شده هستند توسط والدينشان از پيوستن به ارتش منع مي شوند. حتي اگر پدر و مادرها آنها را از پيوستن به ارتش منع نكنند، حس طبيعي گريز از خطر، آنها را بازمي دارد.

هزينه جذب يك سرباز در ارتش آمريكا از 7600 دلار در سال 1996 به بيش از 14 هزار دلار در سال 2004 رسيده است. اين شامل دو هزار دلار هزينه تبليغات هم مي شود. تبليغات ارتش هم در اين زمينه تغيير كرده و به طور خردمندانه اي با شرايط روز سازگار شده است. به طوري كه اكنون ديگر شعار «آني باشيد كه مي توانيد» جاي خود را به شعار خودشيفتگانه تري چون «ارتش يك نفره» براي جذب مردان و زنان جوان مستقل و فردگراي امروز جامعه آمريكا داده است. امروز ارتش مسابقات ماشين سواري، فوتبال و بازي هاي محبوب اينترنتي برگزار مي كند. در اين بازي هاي اينترنتي ارتش به شيوه اي فريبنده تبليغ مي شود. اما اين كه همه اين شگردها چقدر در جذب نوجوانان به ارتش مؤثر مي شود، پرسشي است كه پاسخ آن بعدها معلوم خواهد شد. يك تحقيق گسترده نشان مي دهد اگرچه ارتش هزينه هاي تبليغات خود را دو برابر كرده و از 299 ميليون دلار در سال 1998 به 592 ميليون دلار در سال 2003 رسانده است، اما تأثير آن به اين اندازه زياد نشده چون حالا ديگر پيوستن به ارتش آمريكا به معناي تصميم گيري درباره مرگ يا زندگي است. اين موضوع قدرت مانور ارتش را كم كرده است. اكنون ديگر گارد ملي نمي تواند فقط روي نيمي از نيرويش براي تجربه نظامي حساب كند.

اگر روند كنوني ادامه داشته باشد، به زودي يك سوم اين نيروها به كهنه سرباز تبديل مي شوند. از سوي ديگر با فرار يا خروج نظاميان رده بالاتر، ارتش مجبور خواهد شد كه سربازان با تجربه اندك و محدود را ارتقاي درجه دهد. به اين ترتيب ارتش كارآيي قبلي خود را از دست مي دهد.

اما با وجود همه اين مشكلات بسياري از افسران ارتش هنوز نااميد نشده اند. يكي از افسران ارتش مي گويد جنگ با ترور خانه هاي تك تك آمريكايي ها را تحت تأثير قرار داده و اكنون همه آماده اند.