آفتابنیوز : دكتر «محمدباقر خرمشاد» گفت: جنبش دانشجويي معمولا در جوامعي به صورت جنبش شكل ميگيرد كه فعاليتهاي سياسي نميتوانند در كانال عادي خود به صورت كامل جريان پيدا كنند، و به همين دليل دانشجويان به عنوان نيروهاي تحصيلكرده و آگاه خلأيي را كه پيش ميآيد پر ميكنند.
در حقيقت دانشجويان به دليل موقعيت اجتماعي كه بخشي از طبقهي متوسط و بخشي از جريان روشنفكري محسوب ميشوند، پرچمي را بر دوش ميكشند كه عليالقاعده بايد در جاي ديگري حمل شود.
وي ادامه داد: پيش از انقلاب، در طول ايام استبداد و حاكميت استكبار بر كشور، جنبش دانشجويي تداوم پيدا كرد چراكه كليهي آزاديخواهان، مبارزان و استقلالطلبان زنداني سيا و ساواك بودند. جنبش دانشجويي در انقلاب اسلامي ايران به اوج ميرسد و يكي از نيروهاي عمدهي شكلدهندهي انقلاب ميشود چراكه در اين انقلاب جنبش دانشجويي تمام اهدافي را كه به دنبال آن بوده است در انقلاب متبلور ميبيند.
معاون فرهنگي وزير علوم افزود: اساسا نيروهاي جنبش دانشجويي به تدريج كارگزاران دولت و انقلاب ميشوند و مسووليت ميگيرند، اين فضا تا به حال ادامه دارد. البته بين سالهاي 1374 تا 1378 فضاي جديدي را در جنبش دانشجويي پيدا ميكنيم، اما آن هم درون دولت و انقلاب شكل ميگيرد. عملا دولت جمهوري اسلامي بخش زيادي از آرمانهاي جنبش دانشجويي را تعقيب ميكند.
خرمشاد گفت: نقصي كه وجود دارد فقدان انجام كارهاي سياسي به صورت عادي و طبيعي در بستر جامعه است، اين خلأ باعث ميشود گاهي مثل خرداد 1376 به بعد حركت دانشجويي جنبهي جنبشي به خود بگيرد. اما در شرايط فعلي ما فعاليتهاي مختلف دانشجويي را شاهديم اما به صورت جنبشي نيست و در حالت سياسي دانشجويي در درون خود گفتمانهاي متعددي را تجربه ميكنند و يك گفتمان مسلطي وجود ندارد كه گفتمان مسلط جنبش دانشجويي باشد و حتي خود را روي تمام فعاليتهاي سياسي دانشجويي باز كند، اكنون گروههاي مختلف فعالان دانشجويي خرده گفتمانهايي دارند.
اين مدرس دانشگاه در پاسخ به اين كه آيا وجود گفتماني مسلط در جنبش دانشجويي ضروري است؟، گفت: هم بله هم خير. خير به اين دليل كه اگر قرار باشد جامعهي ما در قالب جمهوريت به حيات خود ادامه دهد و مباني جمهوري اسلامي بتواند تثبيت شود در اين حالت فعاليتهاي سياسي دانشجويي در ايران مثل هر جامعهي پيشرفتهي ديگر تبديل به فعاليت شاخههاي دانشجويي احزاب و گروههاي سياسي مختلف ميشود. در اين حالت آن خلأ ديگر وجود ندارد كه دانشجويان آن را پر كنند.
اين مدرس دانشگاه افزود: در حقيقت اگر بتوانيم به صورت طبيعي روال توسعه و ترقي را ادامه دهيم، به سمت فروكش كردن فعاليتهاي دانشجويي و تبديل آن از حالت جنبشي به حالت عادي ميرويم و گروههاي مختلف فعال سياسي و دستههاي بزرگتر سياسي در كشور ايجاد ميشود اما اگر اين اتفاق نيافتد به دليل خلأ موجود ممكن است گاه و بيگاه شاهد حركتهاي جنبشي باشيم.
خرمشاد ادامه داد: در شرايط فعلي به ويژه با روي كار آمدن دولت جديد، تعداد زيادي از آرمانهاي جنبش دانشجويي در حالت استاندارد بينالمللي، توسط دولت مطرح ميشود. چيزي شبيه آنچه اوايل انقلاب رخ ميدهد و رابطهي بين دولت و جنبش دانشجويي برقرار ميشود. مثلا يكي از محورهاي جنبش دانشجويي در دورههاي مختلف مبارزه با حضور قدرتهاي خارجي در ايران بوده، اكنون اين وجود ندارد، البته مطالبات ديگري وجود دارد مثل اينكه چرخ مردمسالاري در كشور راحتتر بتواند بچرخد ولي اين مردمسالاري هم عليرغم ضعف و قدرتهايش وجود دارد، به همين دليل اين نميتواند بستر لازمي را براي ادامهي فعاليتها به صورت جنبشي فراهم كند.
معاون فرهنگي وزير علوم همچنين گفت: اين اميد وجود دارد كه بلوغي در احزاب و گروههاي سياسي پديد بيايد كه نخواهند عرصهي دانشگاه را فضاي فعاليت سياسي خود قرار دهند و بتوانند مثل تمام دنيا از نيروهاي طرفدار خود در بيرون از دانشگاه استفاده كنند.