آفتابنیوز : فریال مستوفی در گفتوگو با «اقتصادنیوز» درباره برخی انتقادات نسبت به واردات کالاهای کمکیفیت و بیکیفیت از کشور چین گفت: موضوع ورود کالاهای بیکیفیت چینی در مقادیر زیاد به ایران و لطمهزدن آنها به صنعت ایران، از نظر من هم مورد تأیید است. ما متاسفانه شاهد بوده و هستیم که کالاهای چینی با حداقل کیفیت و تنها بهصرف اینکه ارزشافزوده زیادی برای واردکنندگان داشتهاند به کشور وارد شده است. اما یک نکته را هم فراموش نکنیم و آن اینکه واردات کالای بیکیفیت یا باکیفیت هم انتخاب خود واردکنندگان ما بوده است.
وی ادامه داد: این رویه به انتخاب خود واردکنندگان بازمیگردد، چراکه با واردات کالاهای باکیفیت، قیمت بالاتر میرود و درنتیجه ارزشافزوده واردکننده کاهش پیدا میکند. اما واردات کالای کمکیفیت به دلیل هزینه کمتر، ارزشافزوده و سود بیشتری برای واردکننده به همراه دارد. نمیتوان چین را بهعنوان کشوری که فقط کالاهایی بیکیفیت تولید میکند، شناخت.
این عضو هیات رئیسه اتاق مشترک ایران و چین درباره کشور کشور توضیح داد: چین کشوری بسیار توانمند در خصوص تولید کالاهای باکیفیت و ارائه خدمات است اما بهصورت مشروط. نظارت مستقیم خریداران و عدم درخواست کالای بیکیفیت، راهکارهای اساسی برای جلوگیری از واردات کالاهای بیکیفیت است. مصداق توانایی چین در تولید کالاهای باکیفیت، حضور شرکتهای بزرگ اروپایی و آمریکایی در این کشور و استفاده از مزایا و امکانات موجود جهت تولید کالاهای خود است. بهطوریکه اکثر شرکتهای معظم صنعتی و تولیدی در چین دارای کارگاه ساخت با بهرهگیری از نیروی کار چینی و نظارت مستقیم خود هستند و بدینوسیله توانستهاند قیمت کالاهای خود را کاهش دهند ولی کیفیت را کما فیالسابق حفظ کنند.
وی تصریح کرد: به عبارتی میتوان گفت در حال حاضر چین بهعنوان کارخانه دنیا مطرح شده است. کارخانههای تولیدی مختلف چین که در رشتههای گوناگون فعالیت میکنند، تقریباً برای تمام برندهای بزرگ آمریکا و اروپا کالا تولید میکنند، اما با نظارت افراد و نمایندگانی از همان شرکتها در محل. این در حالی است که ما در ایران میگوییم یا باید با چین کار کنیم یا نکنیم. وقتی سفارشمان را به چین میدهیم، دیگر بالش زیر سرمان میگذاریم و میخوابیم بدون اینکه به نظارت توجه کنیم.
مستوفی همچنین درباره پیشبینی خود از وضعیت رابطه تجاری ایران و چین در آینده بیان کرد: در مجموع آینده رابطه ایران با چین را مناسب همراه با توسعه بیشتر میبینم اما با توجه به اینکه روابط ایران براثر برجام دیگر محدود نخواهد بود و تجار ایرانی حق انتخاب خواهند داشت؛ رقابتی بین تجار چینی و سایر کشورها به نفع ایران به وجود میآید و اگر چین تمایل دارد که بازار خود را از دست ندهد باید تلاش کند با ارائه خدمات و کالاهای دارای کیفیت بالا و قیمت مناسب، رابطه خود را حفظ کند و توسعه دهد. با فراهم شدن امکان تعامل ایران با سایر کشورها، دیگر این تفکر برای چین وجود ندارد که بازار ایران بهصورت مونوپل در اختیار آنهاست اما میتوانند با درایت شرایط کنونی خود را حفظ کنند و یا حتی ارتقا دهند. همکاری بخش خصوصی با چین یا سایر کشورها، به تصمیم و حمایت دولت از بخش خصوصی بستگی دارد اما تجربه نشان داده که با تفویض اختیار به بخش خصوصی نتایج مثبتی در رشد و شکوفایی اقتصاد بهدستآمده است.
به جای این که واردات برخی کالاها ممنوع باشه ... بهتره بر روی کیفیت کالای وارداتی نظارت باشه ... اون موقع کسی به فکر وارد کردن هر آشغالی به طمع سودآوری نمی افته چون اگر بخواهد از همون چین سطل پلاستیکی با کیفیت بیاره! در بازار داخلی نمی تونه به قیمتی بفروشه که سود کنه ...
ولی وقتی روی کیفیت کالا نظارت نباشه اتفاقا وارد کننده دنبال بی کیفیت ترین و طبعا ارزان ترین جنس میره چون میتونه اون رو از قیمت کالای داخلی ارزون تر بده ... مثل کفش های چینی ... و باز هم سود زیاد ببره ... این چیزیه که تولیدات ملی رو داغون میکنه و باید باهاش مبارزه بشه ... نه واردات کالای لوکس ... چون وارد کننده برای کالای لوکسش باید مشتری داشته باشه و اگر کالای لوکس وارداتی هم استاندارد داشته باشه و روی کیفیتش انگشت گذاشته بشه ... به هر قیمتی در داخل مشتری پیدا نمی کنه ... و وارداتش توسط خود بازرگان ها محدود و به تعداد کم انجام میشه ....
چون ١٠ درصد از چيني هاي بي كيفيت موجود در بازار گرانتر ميشود ، بايد مالم را باچك و التماس بفروشي،مشتري به كيفيت كاري ندارد ، فقط و فقط و فقط قيمت
اين راهي است كه مشتري وادار ميكند تو هم بروي دنبال بي كيفيتي و فقط قيمت أرزان و خيلي وقتها هم مشتري به كپي و أصل فرق نميگذارد