آفتابنیوز : اعضای جدید آکادمی ملی علوم امریکا که عضویت در آن یکی از بزرگترین افتخارات برای دانشمندان در ایالات متحده به شمار میرود، توسط اعضای فعلی آن و بر مبنای دستاوردهای برجسته و پیوسته در تحقیقات بدیع انتخاب میشوند. این اعضا به عنوان «مشاور ملی» در علوم مهندسی و پزشکی شناخته میشوند. اعضای سابق این آکادمی دانشمندانی از جمله آلبرت اینشتین، توماس ادیسون و الکساندر گراهام بل هستند.
دکتر میرزاخانی یکی از 84 عضو جدید و 21 عضو پیوسته خارجی است که در سال جاری برای عضویت در این سازمان غیر انتفاعی انتخاب شده است. وی در ماه آوریل سال آینده در واشنگتن به طور رسمی معرفی میشود.
بر اساس این گزارش، مریم میرزاخانی، ریاضیدان و استاد ایرانی دانشگاه استنفورد آمریکا است. میرزاخانی در ۳۱ سالگی و در دانشگاه استنفورد به عالیترین جایگاه دانشگاهی و مقام استادی رسید و در سال ۲۰۱۴، برنده مدال فیلدز شد که بالاترین جایزه در ریاضیات است. وی نخستین زن و نخستین ایرانی برنده مدال فیلدز است.
مریم میرزاخانی در دوران تحصیل در دبیرستان فرزانگان تهران، برنده مدال طلای المپیاد جهانی ریاضی در سالهای ۱۹۹۴ (هنگکنگ) و ۱۹۹۵ (کانادا) شد و در این سال به عنوان نخستین دانشآموز ایرانی حائز نمره کامل شد. وی نخستین دختری بود که به تیم المپیاد ریاضی ایران راه یافت و نخستین دختری بود که در المپیاد ریاضی ایران طلا گرفت.
به گزارش ایسنا، دکتر میرزاخانی در سال ۱۹۹۹ کارشناسی خود را در رشته ریاضی از دانشگاه صنعتی شریف و دکترای خود را در سال ۲۰۰۴ از دانشگاه هاروارد به سرپرستی کورتیس مکمولن از برندگان مدال فیلدز دریافت کرد.
من به عنوان یک پدر ویک ایرانی که اعتقاد به هوش واستعداد شگرف جوانهای ایرانی دارم ، به شما افتخار میکنم ،انشاالا که تلاش کنی سهم خود را در بالا بردن کشورت وجوانان این کشور هر چه بیشتر ادا کنی ،نه اینکه دینی داری ،نه ،بلکه لذتی که از این روش میبری در دنیا با هیچ کاری قابل مقایسه نیست !!
جداي از جمله قبل : اي كاش ايشان در ايران بودند و ميتوانست با توجه به تجربه عملي و علمي به دانشجويان عزيز ايران آموزش ميدادند.ولي حيف.
سالها دل طلب جام جم از مامیکرد
آنچه خودداشت زبیگانه تمنا میکرد
نمی دونم این آمریکا چی داره که هر کسی که اونجا میره دیگه بر نمی گرده. جالب اینه که اونهایی میرن امریکا که از باهوشترین ها هستند. مگر هوش و عقل ندارند که برگردند به ایران خدمت کنند.
یک جای کار می لنگه ؟ رو راست باشید بودجه فرهنگی ما چند برا بر بودجه پژوهشی ماست؟.
لازم میدونم چند نکته را اینجا بگم که چرا میرن نخبه ها چرا نمیان ....
دوست من پارسال رفت امریکا مرداد ماه به دعوت رسمی. او در ایران یک معلم ساده بود که با حقوق یک میلیون و دویست هزار تومانی فقط زندگی مجردی خودش را میچرخوند.حالا نمیدونم چرا امریکا به همین فرد روستایی اهل خلخال هفتگی شش میلیون ، خونه پانصد متری دو تا منشی و بعد سال اول مبلغی به میزان پانصد و چهل میلیون می ده .چرا بودجه این بخش ایران این قدر کمه چرا.....
چون ما هنوز یک کشور جهان سومی هستیم و در حال گذار هستیم....