عطریانفر: سردار سلیمانی کاندیدای ریاست جمهوری نمی‌شود/ریاست مجلس باید در هیبت لاریجانی تداوم یابد
عطریانفر با بیان این نکته که سردار سلیمانی برای ریاست جمهوری پا پیش نمی‌گذارد گفت: من اصلاً تصور نمی‌کنم رقیب آقای روحانی، آقای احمدینژاد باشد.
آفتاب‌‌نیوز : محمد عطریانفر عضو حزب کارگزاران سازندگی در گفتگویی به کاندیداهای احتمالی ریاست جمهوری دوازدهم، اشاره کرده است. وی معتقد است سعید جلیلی گزینه اصولگرایان نیست و سردار سلیمانی هم برای ریاست جمهوری پا پیش نمی گذارد.
به گزارش انتخاب، اهم اظهارات عطریانفر را در ادامه مطالعه فرمایید؛
*{در پاسخ به این سوال که مهمترین اشتباه اصلاح طلبان در انتخابات ریاست مجلس که نتوانستند کرسی ریاست را بدست بیاوردند}: وقتی انتخاباتی به صورت رقابتهای حزبی شکل نمی گیرد و گروههای سیاسی به تناسب اقتضائات روز و مطابق با وضعیتی که شورای نگهبان برای آنها رقم می زند و کسانی که نامزد احزاب نیستند در صحنه می مانند، از انها یارگیری می کنند، افرادی که رای می آورند یک تیم ژلاتینی هستند، لذا نمی توان گفت افرادی که به مجلس راه پیدا کردند، حتماً تعلق خاطر سیاسی و حزبی شان از پیش تعیین شده است.
*این مجلس با سه اقلیت شکل گرفت، اکثریت مطلقی در مجلس نداریم. اقلیت نیرومند اصلاح طلبان، اقلیت نیرومند اصولگرا و جماعتی از مستقلین.
*وزن کشی سیاسی گروه ها، خود را در انتخابات هیات رئیسه موقت نشان داد. اصلاح طلبان اشتباهی را مرتکب نشده اند، این مرزبندی ها باید به صورت طبیعی شکل می گرفت و مناسب ترین فضایی که می توانست آن را ترسیم کند، انتخابات هیات رئیسه بود.
*نه تنها کارگزاران بلکه هیچ طیف از گروه های اصلاح طلب نمی توانستند پیش بینی قطعی کنند که وزن اصلاح طلبان یا اصولگرایان کدام یک بر مجلس اکثریت پیدا خواهد کرد. علت هم برمی گردد به مستقلین که اقلیت چشم گیر و قابل توجهی بودند و جهت گیری های سیاسی انها برای اصلاح طلبان مشخص نبود.
*مجلس دهم شباهت های کلی با مجلس پنجم دارد و باز بر نظریه پیشین خود همچنان استوارم. مجلسی آرام خواهیم داشت، مجلسی منطقی . وزن معتدلین، وزن غالب واکثریت است متشکل ازگستره ای ازاصولگرایان، بافراکسیون ولایت و اصلاحطلبان با فراکسیون امید.
*{در پاسخ به این سوال که برخی می گویند لیست امیدی که بسته شد لیستی بود که براساس فامیل بازی و رانت بود}: این تعبیر حتماً نادرست است، نمی دانم منظور شما از فامیل کیست؟! ما چنین چیزی ندیدیم. ذهن شما روی چه کسی است؟ بالاخره هر کسی نامزد می شود پسری دارد، دختری دارد. ممکن است در مقام گزینش فرد برگزیده نسبتی با کسی داشته و این اتفاق افتاده باشد. این نیست که از قبل، مسئولی ترتیب قرار دادن اسم نامزد مورد علاقه خود یا فامیلش را در لیست داده باشد، نه به هیچ عنوان اینگونه نیست.
*لیستی که بسته شد، لیستی بود که در گزینش، الاقرب و الاقرب یا اصلح نسبت به صالح ، بوده و لیست براساس فامیل بازی ، بسته نشده است.
*{نظر کارگزاران برای ریاست عارف}: احزاب اصلاح طلب نمی توانستند صاحب رای در بحث ریاست مجلس باشند؛ چهره هایی که در لیست امید حضور پیدا کردند و برای حضوردر مجلس رای گرفتند، چهره های حزبی به مفهوم قطعی نبودند شاید تعداد کمی چهره های حزب بودند ولی اکثریت که در لیست قرار گرفتند و به مجلس راه پیدا کردند، اینها وابستگی حزبی نداشتند، تعداد اندک شماری از اینها عضو حزب هستند. کارگزاران شاید دو سه نفر نیرو داشت . اینها اکثریت نیرومندی را تشکیل نمی دادند که مبتنی بر توافق حزبی ریاست را از پیش تعیین کرده و به افرادشان ابلاغ کرده باشند.
*شخص آقای لاریجانی بدون اینکه خودش مطالبه گر باشد از ناحیه لیست اصلاح طلبی در قم، مورد حمایت قرار گرفت و فراکسیون امید، آقای لاریجانی را در انتخابات مورد حمایت قرار دادند بدون اینکه ایشان توقعی بکند.
*{در پاسخ به ین سوال که آیا عارف در سال آینده کاندید ریاست مجلس می‌شود؟}: فاصله آرایی که وجود داشت در هیات رئیسه موقت، عددی بالغ بر 70 رای بود، بنظر می رسد چنین فرصتی برای آقای عارف فراهم نخواهد بود که در دوره های دیگر ایشان کاندیدا شوند. پیش بینی من این است که در سالهای آتی هم جمع بندی فراکسیون امید و شخص آقای عارف هم این خواهد بود که ریاست در قواره ، هیبت و شخصیت آقای لاریجانی تداوم پیدا کند و توان خودشان را در بخش های دیگر به رییس کمک کنند .
*{در پاسخ به سوالی درباره حضور عارف در انتخابات ریاست جمهوری 96}: جمع بندی اصلاح طلبان این است که در سال 96 آقای روحانی باز مورد حمایت خواهند بود.چرا که عملکرد وی با توجه به محدودیتها و مشکلاتی که از گذشته بر سر راه ایشان وجود داشته، قابل قبول بوده است. لذا از ناحیه اصلاح طلبان، نامزدی در برابر آقای روحانی قد علم نخواهد کرد.
*{در پاسخ به سوالی درباره حضور احمدینژاد در انتخابات سال 96}: نکته اول اینکه؛ آقای احمدی نژاد کار خوبی را انجام می دهد. اگر نکند چه کند؟ و بالاخره یک تجربه سیاسی کج و معوج دارد و یک دوره کارآموزی را در ریاست جمهوری از سر گذرانده است. روسای جمهور در دوره ریاست جمهوری خود خطا دارند، کار خوب هم می کنند، انشاءالله این تجربه خوبی بوده باشد و این را پایه قرار دهند برای فرصت های بعد، که معمولا پیدا نخواهند کرد.
*من اصلاً تصور نمی کنم رقیب آقای روحانی، آقای احمدی نژاد باشد. لذا چنین رقابتی به احتمال بالا شکل نمی گیرد و از باب احتمال عقلایی اگر درصد کمی هم احتمال چنین موضوعی را بدهیم، اساساً او رقیب دندانگیر و قابل توجهی نخواهد بود.
*هر کسی در هر مجمعی 4 نفر طرفدار پیدا می کند . در انتخابات پارلمان ،آقای عارف کاندیدا نمی شود، آقای لاریجانی 237 رای می آورد، 27 رای سفید هم می دهند و آقای کواکبیان هم 11 رای می آورد، حالا در این میان چه کسانی به آقای کواکبیان رای داده اند؟ بالاخره 4 نفر طرفدار دارد اشکال هم ندارد هر چند این به شوخی بیشتر شبیه است . از قبل هم کاملاً مشخص بود که آقای کواکبیان هیچگاه در اینجا جایگاه نمی تواند قرار گیرد، ولی هیچ کس او را از این کار منع نکرد. اندکی هم به او رای دادند. حالا شما تصور کنید اگر آقای احمدی نژاد در صحنه حاضر شود، تایید صلاحیت هم بشود که احتمالش بسیار ضعیف است، کسی به او رای نمی دهد؟ بله رای می دهند. اما اینکه او کاندیدای اصولگرا خواهد بود؟ بعید بنظر می رسد.
*طبیعی است وقتی جریان اصولگرا از آقای احمدی نژاد حمایت نکند، ولو اینکه شورای نگهبان به احتمال ضعیف، صلاحیتش را تایید کند، جایگاه ، وجاهت و رای چندانی در بین مردم نخواهد داشت، اندک افرادی ممکن است رای دهند ولی این رای ، قابل توجه نخواهد بود.
*{درپاسخ به سوالی درباره اینکه کاندیدای اصولگرایان در انتخابات آتی؛سعید جلیلی، سردار سلیمانی یا فردی دیگر؟}من هیچگاه فکر نمی کنم سردار سلیمانی نامزد ریاست جمهوری از ناحیه خود و یا اصولگرایان باشد. طبیعی است حتی اگر برخی از اصولگرایان علاقمند به مطرح کردن و برگزیدن او باشند، خود او زیر بار چنین کاری نمیرود.
*آقای جلیلی کپی برابر اصل آقای احمدی نژاد است با تفاوت هایی که در صداقت و سلامت رفتار ایشان دیده می شود. ممکن است اصولگرایان به سمت او بروند ولی تصور نمی کنم. وقتی اصولگرایان ، آقای احمدی نژاد نامزد قطعی شان نباشد با ضریب احتمالی اندک، آقای جلیلی هم نمی تواند نامزد شان باشد.
*شخصیت های برجسته تری در درون اصولگرایان داریم که می توانند روی آنها متمرکز شوند، آقایان لاریجانی، ولایتی، قالیباف و باهنر که تجارب قابل توجهی دارند.
*اصولگرایان معتدل، موفق شدند مرزبندی خود را با نیروهای رادیکال روشن کنند، این مرزبندی را ترسیم کردند، این جزء کارهای مثبت اصولگراها است.
*باید امیدوار باشیم آقای روحانی دوره دوم اش رابا موفقیت ادامه دهد، در پایان دوره دوم در سال 1400 شرایط شاید برگشته باشد به سال قبل از 84.
*کابینه آقای روحانی نیاز به خانه تکانی دارد. اما محدودیت ها و معذوراتی وجود دارد. حتما آقای روحانی مصلحت اش نبوده که با مجلس پیشین، کابینه را تغییر دهد. شاید پارلمان جدید، همدلانه تر و راحت تر با او کار کنند. بی تردید برای دولت بعد دست به تغییرات جدّی خواهد زد.
به گزارش انتخاب، اهم اظهارات عطریانفر را در ادامه مطالعه فرمایید؛
*{در پاسخ به این سوال که مهمترین اشتباه اصلاح طلبان در انتخابات ریاست مجلس که نتوانستند کرسی ریاست را بدست بیاوردند}: وقتی انتخاباتی به صورت رقابتهای حزبی شکل نمی گیرد و گروههای سیاسی به تناسب اقتضائات روز و مطابق با وضعیتی که شورای نگهبان برای آنها رقم می زند و کسانی که نامزد احزاب نیستند در صحنه می مانند، از انها یارگیری می کنند، افرادی که رای می آورند یک تیم ژلاتینی هستند، لذا نمی توان گفت افرادی که به مجلس راه پیدا کردند، حتماً تعلق خاطر سیاسی و حزبی شان از پیش تعیین شده است.
*این مجلس با سه اقلیت شکل گرفت، اکثریت مطلقی در مجلس نداریم. اقلیت نیرومند اصلاح طلبان، اقلیت نیرومند اصولگرا و جماعتی از مستقلین.
*وزن کشی سیاسی گروه ها، خود را در انتخابات هیات رئیسه موقت نشان داد. اصلاح طلبان اشتباهی را مرتکب نشده اند، این مرزبندی ها باید به صورت طبیعی شکل می گرفت و مناسب ترین فضایی که می توانست آن را ترسیم کند، انتخابات هیات رئیسه بود.
*نه تنها کارگزاران بلکه هیچ طیف از گروه های اصلاح طلب نمی توانستند پیش بینی قطعی کنند که وزن اصلاح طلبان یا اصولگرایان کدام یک بر مجلس اکثریت پیدا خواهد کرد. علت هم برمی گردد به مستقلین که اقلیت چشم گیر و قابل توجهی بودند و جهت گیری های سیاسی انها برای اصلاح طلبان مشخص نبود.
*مجلس دهم شباهت های کلی با مجلس پنجم دارد و باز بر نظریه پیشین خود همچنان استوارم. مجلسی آرام خواهیم داشت، مجلسی منطقی . وزن معتدلین، وزن غالب واکثریت است متشکل ازگستره ای ازاصولگرایان، بافراکسیون ولایت و اصلاحطلبان با فراکسیون امید.
*{در پاسخ به این سوال که برخی می گویند لیست امیدی که بسته شد لیستی بود که براساس فامیل بازی و رانت بود}: این تعبیر حتماً نادرست است، نمی دانم منظور شما از فامیل کیست؟! ما چنین چیزی ندیدیم. ذهن شما روی چه کسی است؟ بالاخره هر کسی نامزد می شود پسری دارد، دختری دارد. ممکن است در مقام گزینش فرد برگزیده نسبتی با کسی داشته و این اتفاق افتاده باشد. این نیست که از قبل، مسئولی ترتیب قرار دادن اسم نامزد مورد علاقه خود یا فامیلش را در لیست داده باشد، نه به هیچ عنوان اینگونه نیست.
*لیستی که بسته شد، لیستی بود که در گزینش، الاقرب و الاقرب یا اصلح نسبت به صالح ، بوده و لیست براساس فامیل بازی ، بسته نشده است.
*{نظر کارگزاران برای ریاست عارف}: احزاب اصلاح طلب نمی توانستند صاحب رای در بحث ریاست مجلس باشند؛ چهره هایی که در لیست امید حضور پیدا کردند و برای حضوردر مجلس رای گرفتند، چهره های حزبی به مفهوم قطعی نبودند شاید تعداد کمی چهره های حزب بودند ولی اکثریت که در لیست قرار گرفتند و به مجلس راه پیدا کردند، اینها وابستگی حزبی نداشتند، تعداد اندک شماری از اینها عضو حزب هستند. کارگزاران شاید دو سه نفر نیرو داشت . اینها اکثریت نیرومندی را تشکیل نمی دادند که مبتنی بر توافق حزبی ریاست را از پیش تعیین کرده و به افرادشان ابلاغ کرده باشند.
*شخص آقای لاریجانی بدون اینکه خودش مطالبه گر باشد از ناحیه لیست اصلاح طلبی در قم، مورد حمایت قرار گرفت و فراکسیون امید، آقای لاریجانی را در انتخابات مورد حمایت قرار دادند بدون اینکه ایشان توقعی بکند.
*{در پاسخ به ین سوال که آیا عارف در سال آینده کاندید ریاست مجلس می‌شود؟}: فاصله آرایی که وجود داشت در هیات رئیسه موقت، عددی بالغ بر 70 رای بود، بنظر می رسد چنین فرصتی برای آقای عارف فراهم نخواهد بود که در دوره های دیگر ایشان کاندیدا شوند. پیش بینی من این است که در سالهای آتی هم جمع بندی فراکسیون امید و شخص آقای عارف هم این خواهد بود که ریاست در قواره ، هیبت و شخصیت آقای لاریجانی تداوم پیدا کند و توان خودشان را در بخش های دیگر به رییس کمک کنند .
*{در پاسخ به سوالی درباره حضور عارف در انتخابات ریاست جمهوری 96}: جمع بندی اصلاح طلبان این است که در سال 96 آقای روحانی باز مورد حمایت خواهند بود.چرا که عملکرد وی با توجه به محدودیتها و مشکلاتی که از گذشته بر سر راه ایشان وجود داشته، قابل قبول بوده است. لذا از ناحیه اصلاح طلبان، نامزدی در برابر آقای روحانی قد علم نخواهد کرد.
*{در پاسخ به سوالی درباره حضور احمدینژاد در انتخابات سال 96}: نکته اول اینکه؛ آقای احمدی نژاد کار خوبی را انجام می دهد. اگر نکند چه کند؟ و بالاخره یک تجربه سیاسی کج و معوج دارد و یک دوره کارآموزی را در ریاست جمهوری از سر گذرانده است. روسای جمهور در دوره ریاست جمهوری خود خطا دارند، کار خوب هم می کنند، انشاءالله این تجربه خوبی بوده باشد و این را پایه قرار دهند برای فرصت های بعد، که معمولا پیدا نخواهند کرد.
*من اصلاً تصور نمی کنم رقیب آقای روحانی، آقای احمدی نژاد باشد. لذا چنین رقابتی به احتمال بالا شکل نمی گیرد و از باب احتمال عقلایی اگر درصد کمی هم احتمال چنین موضوعی را بدهیم، اساساً او رقیب دندانگیر و قابل توجهی نخواهد بود.
*هر کسی در هر مجمعی 4 نفر طرفدار پیدا می کند . در انتخابات پارلمان ،آقای عارف کاندیدا نمی شود، آقای لاریجانی 237 رای می آورد، 27 رای سفید هم می دهند و آقای کواکبیان هم 11 رای می آورد، حالا در این میان چه کسانی به آقای کواکبیان رای داده اند؟ بالاخره 4 نفر طرفدار دارد اشکال هم ندارد هر چند این به شوخی بیشتر شبیه است . از قبل هم کاملاً مشخص بود که آقای کواکبیان هیچگاه در اینجا جایگاه نمی تواند قرار گیرد، ولی هیچ کس او را از این کار منع نکرد. اندکی هم به او رای دادند. حالا شما تصور کنید اگر آقای احمدی نژاد در صحنه حاضر شود، تایید صلاحیت هم بشود که احتمالش بسیار ضعیف است، کسی به او رای نمی دهد؟ بله رای می دهند. اما اینکه او کاندیدای اصولگرا خواهد بود؟ بعید بنظر می رسد.
*طبیعی است وقتی جریان اصولگرا از آقای احمدی نژاد حمایت نکند، ولو اینکه شورای نگهبان به احتمال ضعیف، صلاحیتش را تایید کند، جایگاه ، وجاهت و رای چندانی در بین مردم نخواهد داشت، اندک افرادی ممکن است رای دهند ولی این رای ، قابل توجه نخواهد بود.
*{درپاسخ به سوالی درباره اینکه کاندیدای اصولگرایان در انتخابات آتی؛سعید جلیلی، سردار سلیمانی یا فردی دیگر؟}من هیچگاه فکر نمی کنم سردار سلیمانی نامزد ریاست جمهوری از ناحیه خود و یا اصولگرایان باشد. طبیعی است حتی اگر برخی از اصولگرایان علاقمند به مطرح کردن و برگزیدن او باشند، خود او زیر بار چنین کاری نمیرود.
*آقای جلیلی کپی برابر اصل آقای احمدی نژاد است با تفاوت هایی که در صداقت و سلامت رفتار ایشان دیده می شود. ممکن است اصولگرایان به سمت او بروند ولی تصور نمی کنم. وقتی اصولگرایان ، آقای احمدی نژاد نامزد قطعی شان نباشد با ضریب احتمالی اندک، آقای جلیلی هم نمی تواند نامزد شان باشد.
*شخصیت های برجسته تری در درون اصولگرایان داریم که می توانند روی آنها متمرکز شوند، آقایان لاریجانی، ولایتی، قالیباف و باهنر که تجارب قابل توجهی دارند.
*اصولگرایان معتدل، موفق شدند مرزبندی خود را با نیروهای رادیکال روشن کنند، این مرزبندی را ترسیم کردند، این جزء کارهای مثبت اصولگراها است.
*باید امیدوار باشیم آقای روحانی دوره دوم اش رابا موفقیت ادامه دهد، در پایان دوره دوم در سال 1400 شرایط شاید برگشته باشد به سال قبل از 84.
*کابینه آقای روحانی نیاز به خانه تکانی دارد. اما محدودیت ها و معذوراتی وجود دارد. حتما آقای روحانی مصلحت اش نبوده که با مجلس پیشین، کابینه را تغییر دهد. شاید پارلمان جدید، همدلانه تر و راحت تر با او کار کنند. بی تردید برای دولت بعد دست به تغییرات جدّی خواهد زد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید