آفتابنیوز : هانیه
توسلی در این باره در اینستاگرام خود نوشت:«مهرجویى براى من یعنى سینما.
سینما براى من با «هامون» شروع شد. آن روز، وقتى در پانزده سالگى مسخ شده و
دیوانه تمام مسیر مدرسه تا خانه را گیج و ویج رفتم، مىدانستم چیزى در من
بیدار شده، فهمیده بودم چیزى که دیدم با تمام فیلمهاى که قبلن دیدهام فرق
دارد. زمانى که در نمازخانهى مدرسه بچههاى کلاسمان را نشاندند تا دو
ساعتى که دبیر نداشتیم فیلم برایمان پخش کنند، هنوز داریوش مهرجویى را
نمىشناختم.
آن
دستگاه قدیمى وى اچ اس درب و داغان مدرسه یا دبیر غایب یا خوش شانسى
انتخاب هامون از میان دهها فیلم دیگر بود که مسیر زندگىام را روشن کرد.
مجله فیلم خریدنمان شروع شد و کشف کردنهایمان. جادوى سینما میان خانهمان
آمد و اسمها و فیلمها کشف مىشد. کیارستمى، بیضایى، مخملباف، تقوایى و
مهرجویى. اینها همه چیز من بودند آن سالها. سارا و پرى و لیلا! لیلا لیلا
لیلا! لیلا را حفظ بودم کامل. حتا صداى افکت و جاى فید شدن موسیقى را
مىدانستم. همان سالها زمانى که اولین تصویر متحرک داریوش مهرجویى را از
تلویزیون دیدم بلند بلند و ناخودآگاه زدم زیر گریه. نگاه متعجب پدرم را
هنوز به یاد دارم! داریوش مهرجویى یکى از تاثیرگذارترین انسانهاى
زندگىام در دوران نوجوانى و بلوغ است. چه خوب که هست.
چه خوب که
فیلم ساخت. سینماى ایران بدون اجارهنشینها و گاو و هامون و لیلا قابل
تصور نیست براى من. مهرجویى معناى سینماى ایران است برایم. و با تمام وجودم
از کوچکترین توهینى به او خشمگین و عصبانىام. او مهم است. جایگاه او در
تاریخ فرهنگ و هنر این مملکت ثبت شده. توهین به او فقط و فقط زیر سوال بردن
شخصیت توهینکننده است و بس! مهرجویى مهم است.
کاش این اهمیت درک
شود و این رفتارهاى عجیب و غریب و توهینهاى شرمآور و وقیحانه زودتر جمع
شود. پزشکان شریف و کاربلد و درست و حسابى و مسئولیتپذیر که کم نداریم.
کاش آنها فکرى به حال بعضى همکاران عجیبشان بکنند.»
خانم توسلی
تا آنجا که از پزشکی اطلاع دارم خطاهای پزشکی و مسئولیت و قصور پزشکی برای همه ی پزشکان نه تنها وجود دارد، بلکه در دانشگاه ها و بازآموزی ها تدریس می شود. و پزشکان بر وجود خطا اذعان دارند. چه بسا پزشک متبحر و باتجربه ای دچار خطا در عملکرد شود، درحالیکه شاگرد او آن عمل را بدون خطا انجام دهد. فکر می کنم اکثر پزشکان قبل از اینکه مورد این همه هجمه قرار گیرند نیز معتقدند، جهت حفظ شرافت حرفه ای باید موارد قصور و تقصیر بررسی شده و طبق مقررات کشور با آن برخورد گردد.
لطفا به سوالات زیر پیش وجدان خودتان پاسخ دهید.
وقیحانه یعنی چی؟ آیا صحت و سقم آن عکس را بررسی کرده اید؟
آیا فقط پزشکان دچار خطا می شوند؟
آیا هنرمندان و کارگردانان و سایر حرفه ها خطا ندارند؟
آیا قضاوت قبل از صدور حکم توسط مراجع ذی صلاح خطا نیست؟
آیا به نظر شما چیزی که به زعم شما و استاد مهرجویی قتل محسوب می شود، بررسی شده است؟ لطفا به بار عاطفی کلماتی که به کار برده می شود دقت فرمائید. کیا رستمی به تنهایی یک جامعه بود، همچنانکه جامعه ی پزشکی نیز یک جامعه ی خدمتگزار است. مواظب باشیم قبل مشخص شدن جرم ما نیز قتل (قصاص) انجام ندهیم.
آیا می دانید جهت بررسی دقیق خطا ها و قصور پزشکی نیاز به کالبدگشائی وجود دارد؟ (که البته احتمالا در فرانسه انجام شده است و بررسی خواهد شد)
آیا فرق خطا، مسئولیت (Liability)، قصور، تقصیر و یا تخلف انتظامی و تعریف هرکدام را می دانید؟
آیا می دانید در نظام پزشکی هیات بدوی انتظامی و هیات تجدید نظر وجود دارد که در هرکدام از آنها قضات محترم و نماینده ی پزشکی قانونی (علاوه بر حداقل هفت نفر کارشناس) حضور دارند؟
و چندین سوال دیگر که به جهت اطاله کلام نپرسیدم ....
پس لطفا اجازه دهید در کمال آرامش و طبق قوانین کشور موضوع بررسی شده و وقتی مخاطب در کنار شما حضور ندارد، اینگونه وی را مورد خطاب قرار ندهیم! هرچند ممکن است نظر نهایی که بعدا صادر می شود با نظر شما همخوانی داشته باشد.
با آرزوی سلامتی برای شما و همه ی هموطنان و بخصوص هنرمندان گرامی
خود کم بینی دیگر بزرگ بینی از بیماریهای روانی است
ناسزا گویی با عصبانیت از اختلال موقت عروق مغز وکم اکسیژنی لحظه است
ناشکیبایی از ضعف اخلاق است
نامربوط حرف زدن از بی اطلاعی است
احساساتی حرف زدن بلوغ را نمی رساند اما شادی سطحی کودکی است
رضایت افرطی توکل بی زانو بستن است
........
هر کدام تخصص اش در جامعه است. بهره نگیریم جنگل ..........
يك عذر خواهى از جانب ايشان بر بزرگيشان مى افرود و دفاع متعصبانه ار ان گفتار و رفتار تيشه ايست بر پيكر مهرجويى پيشتاز سينماى نوين ما