آفتابنیوز : محبوبه بیات – باز از لای پنجره اتاقم صدای رادیوی پیرمرد همسایه در گوشم می پیچد،نوای ظریف ویلون همایون، که خاطره ای کهنه را دوباره سر می گشاید، باز مرا وا می دارد تا که امشب در سر شوری بیافرینم من با این صدا سالهاست زندگی کرده ام ...
فصل ها برای طبیعت، هر سال تکرار میشوند، اما شنیدن موسیقی با هر بار تکرار، فصل تازهای از زندگی برای آدمی می آفریند و این بار هم رویش این فصل در دستان کوچک فرزندانمان تداعی می شود.
آیین آغاز "سومین دوره جشنواره و جایزه همایون خرم (نوای خرم ۳)" در 14 مرداد ماه 1395 به همت "موسسه فرهنگی هنری رادنو اندیش" و با همکاری فرهنگسرای ارسباران برگزار میشود تا بار دیگر شوق و استعداد کودکان و نوجوانان در موسیقی اصیل و غنی ایرانی شکوفا شود.
سالن، مملو از مخاطبین خاص خود است. برخی هم برای اولین بار با این جشنواره آشنا میشوند. همه منتظر هنرنمایی فرزندان این مرز و بوم از سراسر کشور هستند. نواختن موسیقی آن هم توسط کودکانی که هنوز بعضی از آنها با حروف الفبای فارسی در مدرسه آشنا نشده ولی الفبای موسیقی را یاد گرفته اند، بسیار تحسین برانگیز است.
دقایقی تا آغاز رسمی مراسم باقی است. نزد گروهی از بچهها میروم ... با لبخند و شیطنت های کودکانه با یکدیگر در تعامل هستند. استرسی مانند بزرگترها درون آنها نمی بینی، بطوری که برای روی صحنه آمدن لحظه شماری میکنند! اعتماد به نفس و شادابی آنها هرکسی را به وجد میآورد. ثبت این لحظات برای نگارنده، تجربه ای بی نظیر است. همه دور هم جمع و برای عکس گرفتن آماده میشوند. یکی داد می زند، من تو عکس نبودم لطفا یکبار دیگه... هر چند تا عکس بخوای راحت اجازه میدهند تا بگیری! چه دنیای آرامی دارند.
به سالن بر می گردم. مراسم آغاز می گردد. بخش اول اجرای موسیقی توسط برگزیدگان دومین دوره جشنواره، با دو نوازی سه گروه از کودکان و نوجوانان شروع میشود.
گروه اول، دو نوازی از تهران، با اجرای آهنگ ساغرم شکست...، گروه دوم، دو نوازی از شیراز، با اجرای آهنگ غوغای ستارگان و گروه سوم، دو نوازی از قم با اجرای آهنگ اشک من هویدا شد...
جالب اینکه در هر یک از سه گروه، دو فرزند از یک خانواده دو نوازی می کنند. چه زیبا آواز خوش رهایی سر می دهند. حس شیرین زندگی کودکی و نوجوانی را با طراوت عشق، به مخاطبین هدیه می کند. انگشتان ظریف آنها بر روی دستگاههای موسیقی، نوای خرم را آهنگسازی می کند و سکوت فرداهای جهان را می شکند.
با فاصله ای اندک، منتخبین بخش گروههای برگزیده جشنواره قبل، هنرنمایی فوق العاده ای را به عرصه ظهور می کشند.
گروه ضرباهنگ به سرپرستی سپاس صدرنوری، از تهران و اجرای آهنگهای راز دل و باز آمدی، شوری در سالن به پا می کند. گروه مهرنواز از چالوس نیز به سرپرستی آرمان حیدریان، با اجرای آهنگهای گمشده و بهار گلها، مورد استقبال حاضران قرار می گیرد.
نوایی تازه که از سر دلدادگی، از لابه لای انگشتانشان می تراود ، مهر دلها را با نوای خرم می آمیزد. ترکیب همگون کمانچه، پیانو، تنبک، ویولن و همخوانی های دلنشین، آوای آرامشبخشِ گردش گردون را القا می کند. بر دل می نشیند و تعلق خاطر مخاطبین را بر می انگیزد.
بسیاری از حاضران با دوربین و گوشی همراه، در حال ثبت این لحظات هستند. مسرت و شادابی با نوازندگی این کودکان آمیخته میشود. حال و هوای سالن تغییر می کند و کسی گذران وقت و ساعت را نمیداند و همگان در انتظار هنرنمایی برگزیده های گروههای ارکستر برگزیده دوره قبل هستند.
در این حین، تقدیر از هنرمند و پیشکسوت عکاس حوزه موسیقی، «محمد دولو» به پاس سالها تلاش و زحمات وی، یکی از خاطره انگیز ترین لحظات "آیین آغاز سومین جشنواره و جایزه همایون خرم" را رقم می زند که با حضور بردیا صدر نوری، مدیرمسوول «موسسه فرهنگی هنری رادنو اندیش»، محسن سلیمانی، مدیر فرهنگسرای ارسباران، رضا خرم، فرزند زنده یاد همایون خرم و ناصر ایزدی، مدیر بخش موسیقی موسسه «رادنو اندیش» انجام می گیرد.
همزمان با این تقدیر، پوستر جشنواره نوای خرم 3 که طراحی آن را پرهام عرب بر عهده داشته، توسط رضا خرم و محمد دولو، رونمایی و سپس پیام جشنواره قرائت می شود.
با اعلام مجری برنامه، اولین گروه ارکستر به نام ارکستر گلها به سرپرستی پویا بنی اسدی از کرمان و با اجرای آهنگ گلها و شهزاده رویاها هنرنمایی می کنند.
گروه دوم به نام ارکستر ترنم مهر از شهریار به سرپرستی زهرا کریمی، آهنگهای آنچه گذشت و پیک سحری را با زیبایی وصف ناپذیری اجرا و زینت بخش محفل میشوند که تشویق شورانگیز مخاطبین را به همراه دارد.
کم کم برنامه به پایان می رسد. مهمانان از تلاش وصف ناپذیر برگزار کنندگان این جشنواره صمیمانه قدردانی می کنند. احساس زیبایی است که هنر فرزندانمان را پرورش می دهند تا روحیه لطیف هنر موسیقی در کنار حس خودباوری، در دستان کوچک آنها نواخته شود و شب خاموشی را به روز سپید برساند.
امید آن که در برگزاری تمام دوره های این جشنواره، از بزرگان عرصه هنر هر از گاهی تقدیر شود تا تلاشهای این عزیزان برای مردم ایران جاوید بماند. چنین باد.
آنچه در یادگیری کودک اهمیت دارد و باید هدف نهایی از آموزش موسیقی به کودکان قرار گیرد ایجاد فرصتی برای نهادینه کردن این هنر در وجود او است تا در آینده میراث دار موسیقی غنی ردیف دستگاهی ایران باشد و بتواند در سایه این گنجینه به هنرمندی تاثیرگذار در موسیقی ایرانی تبدیل شود.
از نويسنده سپاس و قدرداني ميكنم به جهت انتشار مطلب غني موسيقي ايراني