آفتابنیوز : سرویس بینالملل- نشریه «پولیتیکو» با انتشار گزارشی به چرایی تصمیم پوتین برای احیای سازمانی مشابه کا گ ب در برهه زمانی کنونی پرداخته است.
به گزارش آفتابنیوز؛ این نشریه مینویسد: «درست در سال ۱۹۹۹ میلادی زمانی که او به سمت نخستوزیری رسید به شوخی در جمع افسران اطلاعاتی گفت که گروهی از جاسوسان مخفی با موفقیت توانستند در دولت نفوذ کنند. به نظر میرسد آنچه پوتین گفت صرفا یک جوک نبود بلکه به واقعیت پیوست. در طول سالهای زمامداری پوتین نه تنها کرملین که هر شاخه یا دولت روسیه را که نگاه میکردید تحت کنترل مردان میانسال و مسن کاگب بود.
به گزارش روزنامه روسی «کومرسانت» تاسیس آژانس ای اطلاعاتی جدید در روسیه سبب خواهد شد تا آژانس اطلاعاتی فوقالعاده بزرگتری با عنوان وزارت امنیت دولتی جانشین «اف اس ب» روسیه شود که خود جایگزین کا گ ب پس از فروپاشی اتحاد جماخیر شوروی بوده است. گزارش منتشر شده از سوی این روزنامه روس از سوی کرملین و یا اف اس ب تکذیب نشده است و نشان میدهد که خبر آن درست است».
این نشریه در ادامه مینویسد: «این سازمان جدید یادآور پلیس مخفی دوران استالین در فاصله سالهای ۱۹۴۳ تا ۱۹۵۳ میلادی به عنوان بزرگترین و قدرتمندترین نهاد اطلاعاتی شوروی بود که ۲۵۰ هزار عضو داشت. «تاتیانا استانووایا» تحلیلگر مسائل امنیتی از مسکو میگوید که تشکیل وزارت امنیتی تازه یک پیروزی برای چکیستها یا اطلاعاتیهای سابق است. اشاره او به اولین پلیس مخفی دوران بلشویکی است. او میگوید که تفاوت اصلی این نهاد اطلاعاتی تازه با نهادهای مشابه قدیمی آن است که در مرکز آن اقتدار شخصی پوتین قرار دارد و بر سازمان اعمال میشود.
پوتین اجازه داد تا اعضای قدیمی کا گ ب جذب نهادهای اطلاعاتی جدید شوند. در دوران او کنترل روسیه بر نیروهای مرزی و جمعآوری اطلاعات الکترونیکی تشدید شد. در همان حال مردان سابق کا گ ب کنترل خود بر نهادهای دولتی را بدست آوردند و همچنین به کسب و کار اقتصادی در آن کشور مشغول شدند. در همان حال، پوتین تلاش کرد تا اصلاحاتی را در اف اس بی اعمال کند. در سال ۲۰۰۷ میلادی او «ویکتور چرکسوف» یکی از متحدان نزدیکش در آژانس مبارزه با مواد مخدر را در جریان پرونده تحقیق درباره معاملات و کسب و کارهای سیاه و غیرقانونی عوامل بلندپایه اف اس بی قرار داد. زمانی که پاکسازیهای چرکسوف با شکست مواجه شد پوتین نهاد امنیتی رقیب دیگر را تاسیس کرد که کمیته تحقیق بود و وظیفه بررسی پروندههای افراد بلندپایه را برعهده داشت. به نظر میرسد هدف پوتین آن است تا گاردهای قدیمی کا گ ب را با چهرههای جوانتر، وفادارتر و با استقلال عمل کمتر عوض کند». این نشریه اشاره میکند که پوتین الگوی مشابهی را نیز در سطح فرمانداران محلی و منطقهای تکرار کرده است؛ بهطوری که چهار تن از آنان اخیرا اخراج شدند و با دو محافظ شخصی پوتین جایگزین شدند.
این نشریه اشاره میکند که در جولای گذشته پوتین اعمال کنترل خود بر گارد ملی را افزایش داد و نهادهای امنیتی را تحت سیطره و کنترل خود درآورده است. «گنادی گودکوف» در انتقاد از این موضوع و تصمیم پوتین در فیسبوک خود نوشت: «در شب ۱۸ و ۱۹ سپتامبر کشور از حالت اقتدارگرایی به سوی تمامیت خواهی تغییر جهت داد».
این نشریه اشاره میکند که پوتین با تمرکز بیشتر قدرت در دستان خود در حال پاکسازیهای گستردهتر است.
«استانسیلاو بلدووسکی» تحلیلگر مستقل در مسکو اشاره میکند که تشکیل وزارت امنیت دولتی بخشی از پروژه پوتین برای جایگزین کردن متحدان قدیمی با امکانات و نیروهای جدید است. او نمیخواهد افرادی که با او صمیمیت و نزدیکی زیادی در روابط شخصی دارند در امور باشند؛ برای مثال دوستان قدیمی در عوض میخواهد افرادی در صدر امور باشند که از او تبعیت کنند و مجری ارادهاش باشند».
این نشریه در ادامه اشاره میکند از زمانی که از سال ۲۰۱۳ میلادی به این سو قیمت نفت با نوسانات زیادی همراه بوده است زمینه برای ایجاد ناآرامی و نارضیتی فراهم شده است. در نتیجه پوتین آماده نشان دادن مشت آهنین بوده است. «آندری سولداتوف» تحلیلگر امنیتی اما اشاره میکند که نباید از یاد برد که کا گ ب سرویس امنیتی سنتی به مفهوم غربی آن نبوده است بلکه آژانسی برای حمایت از منافع کشور و شهروندان بود. او مینویسد: «وظیفه اصلی آن حفاظت از رژیم سیاسی بود. فعالیتهای آن شامل شکار جاسوسان و مخالفان و نظارت بر رسانهها و حتی ورزش بود و این عملیات در داخل و خارج از کشور صورت میگرفت».
پولیتیکو اشاره میکند این دقیقا همان چیزی است که کرملین امروز به آن نیاز دارد؛ به خصوص در زمانی که نرخ تورم دو رقمی در روسیه بیداد میکند و ارتباط بازارهای داخلی آن کشور با بسیاری از بازارهای بینالمللی قطع شده و به دلیل تحریمهای اعمال شده بر سر مداخلات روسیه در امور اوکراین، امکان سرمایهگذاری جدید خارجی در آن کشور وجود ندارد».
بلدووسکی میگوید که از یک دیدگاه این موضوع نشانهای از قدرت پوتین است چرا که او احساس میکند که از نظر شخصی و قدرت به اندازه کافی اعتماد به نفس دارد. او که در اواسط سال ۲۰۰۰ میلادی به این سو از مشاوران کرملین بوده است، میگوید: «از نگاهی دیگر اما این نشانه ضعف اوست چرا که بر این باور است که امکان وقوع کودتایی علیهاش وجود دارد و میخواهد تهدیدهای زیاد را خنثی کند».
این نشریه در بخش پایانی اشاره میکند که در زمان کودتای یلستین علیه گورباچف در سال ۱۹۹۱ میلادی او از حمایت کا گ ب برخوردار بود. در آن زمان رهبر تازه سعی کرد کاری کند که آژانسهای امنیتی در سیاست دخالت کنند و فعالیتشان به شدت قانونمند باشد اما امروز به نظر میرسد که وزارت جدید امنیتی ملی بهطور خاص ضامن حکومت پوتین است و برای این امر طراحی شده است.
پوالیتیکو در نهایت مینویسد: «پوتین امیدوار است با سرکوب شدیدتر و تبلیغات دقیقتر خود را از سرنوشت مشابه شوروی و فروپاشی آن درست در زمانی که اسیر جنگ در افغانستان و قیمت پایین نفت شده بود نجات دهد».