کشف تازه دانشمندان درباره پستاندارانی که همدیگر را از پای در می‌آورند
مرگبارترین پستاندارانی که یکدیگر را از بین می‌برند+تصویر
دم‌عصایی‌ها بیشتر وقت‌ها برای یافتن شکار، با پنجه‌های قوی خود زمین را می‌کنند و به دنبال حشره‌ها، تخم پرندگان، جانوران و ریشه گیاهان می‌روند. دم‌عصایی‌ها حس بویایی قوی‌ای دارند، همچنین به خوبی می‌توانند ببینید و بشنوند. آنها برای دفاع از خود با مارهای سمی گلاویز می‌شوند.
آفتابنیوز :
سرویس علم و فناوری- دانشمندان در ارزیابی تازه‌ای به این نتیجه رسیده‌اند که گونه شگفت‌انگیزی از حیوانات از جمله دم عصایی، موش خرمای کوهی و سنجاب‌ها دارای سطوح بالایی از مرگ و میر هستند که علت آن نه شکار شدن توسط دیگر حیوانات از گونه‌های دیگر که به علت منازعه در میان هم‌گونه‌ای‌های خود است.
به گزارش آفتابنیوز؛ روزنامه «ایندیپندنت» با انتشار گزارشی در این باره اشاره می‌کند که دم عصایی در صدر فهرست هزاران گونه پستانداری قرار دارد که بیش‌ترین احتمال کشتار در میان اعضای هم گونه توسط خودشان وجود دارد. این روزنامه اشاره می‌کند که این حیوان که اغلب چهره‌ای محبوب در آگهی‌های مرتبط با بیمه خودروست خود یکی از مرگبارترین پستانداران شناخته شده است.
نتایج تحقیقات نشان داده‌اند که بیش از ۱۹.۴ درصد از مرگ و میر در میان دم‌عصایی‌ها ناشی از حمله یک گونه مشابه از آن حیوان به دیگری است. این حیوانات گوشتخوار هستند و بیش از ۵۰ دم عصایی در بیابان کالاهاری و نامیب در جنوب افریقا زندگی می‌کنند و به دلیل طول کوچک‌شان شناخته شده‌اند. نتایج ارزیابی تازه در مجله علمی «نیچر» منتشر شده است.
دم‌عصایی‌ها بیشتر وقت‌ها برای یافتن شکار، با پنجه‌های قوی خود زمین را می‌کنند و به دنبال حشره‌ها، تخم پرندگان، جانوران و ریشه گیاهان می‌روند. دم‌عصایی‌ها حس بویایی قوی‌ای دارند، همچنین به خوبی می‌توانند ببینید و بشنوند. آنها برای دفاع از خود با مارهای سمی گلاویز می‌شوند. خدنگ نیز مثل دم‌عصایی، برای دفاع از لانه و بچّه‌های خود به مارهای سمّی حمله می‌کند. دم‌عصایی ها در دالان‌های زیرزمینی زندگی می‌کنند. آنها روزها برای شکار کردن و غذا خوردن بیرون می‌آیند و یکسره مراقب اطراف اند که طعمه عقاب‌ها و پرندگان دیگر نشوند.
نتایج ارزیابی‌ها نشان می‌دهند که پس از این نوع حیوان گونه‌های مختلف میمون‌ها با نزدیک به ۲۰ درصد مرگ و میر توسط اعضای هم گونه خود در بالای جدول قرار گرفته‌اند. در این میان موش خرمای کوهی دم دراز نیز ۱۴.۵ درصد از مرگ و میر در میان اعضایش به دلیل حمله یکی از اعضای هم گونه‌ای خود می باشد. نکته جالب آن که در نتیجه‌ای غیر قابل انتظار مشخص شد که جگوار یا پلنگ خالدار امریکایی نرخ مرگ و میر به دلیل حمله هم گونه‌ای هایش ۱۱.۱ درصد است که کمتر از میزان ذکر شده برای دم عصایی و موش خرمای کوهی محسوب می شود.
نتایح این تحقیقات نشان می‌دهند که بسیاری از پستانداران دارای سطح بالایی از قابلیت حملات گروهی هستند. نتایج پژوهش‌های این‌چنینی به دانشمندان کمک می‌کنند که به علت حملات انسان‌ها علیه یکدیگر به خصوص در دوران حیات نخستین بشر پی ببرند. این نتایج نشان می‌دهند که تمایل بیشتر پستانداران برای اعمال خشونت برای حفظ قلمروی خود بوده است این مورد در شامپازه‌ها به خوبی مشخص است و ۴.۵ درصد از مرگ و میر آنان توسط شامپازه‌ای دیگر بوده است.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
انتشار یافته: ۳
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید
آنها که اشرف مخلوقات نیستند. پس ایرادی هم نیست. ما چی؟