روزهایی که از زمان جنگ سرد به این‌سو، نظیر آن دیده‌نشده
10 سلاح قدرتمند و مرگباری که امریکا و روسیه در صورت جنگ از آن‌ها استفاده می‌کنند+تصاویر
روسیه از زمان پایان جنگ سرد به این سو توان بازدارندگی موشکی خود را افزایش داده است. روسیه بیشتر علاوه بر مقابله با تهدید احتمالی از جانب امریکا برای مقابله با کشورهای اروپایی هم مرز خود در شرق اروپا در مقابله با ناتو توان موشکی‌اش را افزایش داده است.
آفتابنیوز :
سرویس بین‌الملل- نشریه تخصصی دفاعی و نظامی «نشنال اینترست» با انتشار گزارشی با اشاره به حل‌نشدن بحران در اوکراین و روسیه و تشدید حملات سایبری روس‌ها علیه آمریکا اشاره می‌کند که این تنش میان مسکو و واشنگتن به یکی از سخت‌ترین برهه‌های خود رسیده است؛ روزهایی که از زمان جنگ سرد به این سو نظیر آن دیده نشده بود.
به گزارش آفتابنیوز؛ این نشریه می‌نویسد: «روسیه دیگر قدرت زمان اتحاد جماهیر شوروی را ندارد اما هنوز هم صاحب زرادخانه‌ای بسیار قدرتمند متشکل از سلاحهای هسته‌ای استراتژیک و تاکتیکی است. علاه بر آن با توجه به وضعیت نابرابری نیروهای نظامی متعارف روسیه از زمان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی ان کشور تکیه زیادی بر بازدارندگی استراتژیک برای دفع دشمنان داشته است.
این نشریه در ادامه به پنج سلاح از قدرتمندترین و مرگبار‌ترین سلاح‌هایی اشاره می‌کند که روسیه و امریکا ممکن است علیه یکدیگر از آن ها استفاده کنند:
سوخو -۳۵
یک جنگنده تک کابینه و تک‌سرنشین، دو موتوره، چند منظوره با قابلیت مانور بالا و ساخت کشور روسیه است. سوخو-۳۵ در سازمان ناتو تحت عنوان فلانکر-ای نامیده می‌شود. این جنگنده برگرفته و توسعه یافته جنگنده سوخو-۲۷ بوده و در ابتدا تحت عنوان سوخو-۲۷ام شناخته میشد. بیش از ده فروند از این هواپیما توسط روسیه ساخته و تعدادی توسط تیم نمایش هوایی شوالیه‌های روسیه به‌کار گرفته شده‌است. این جنگنده به بسیاری از کشورها از جمله برزیل، هند و کره جنوبی پیشنهاد شده‌است.
در دهه ۱۹۸۰، سوخو به دنبال ارتقاء جنگنده با کارایی بالا سوخو-۲۷ خود بود که نتیجه در بهبود خواص آیرودینامیکی سوخو-۳۵ نمود یافت و این جنگنده دارای مانور پذیری بالاتر، برد بیشتر و موتور قویتر گشت و افزایش چشمگیری در بهبود وسایل الکترونیکی و ارتباطات هوایی خود پیدا کرد. اولین پیش‌نمونه سوخو-۳۵ که از تغییر تولید سوخو-۲۷ ساخته شده بود، اولین پروازش را در ژوئن ۱۹۸۸ انجام داد. سوخو-۳۷ مدل توسعه یافته جنگنده سوخو-۳۵ است که دارای قابلیت تغییر سمت رانش می‌باشد. در سال ۲۰۱۰ خط تولید مدل‌های جدید این جنگنده تحت عنوان سوخو-۳۵اس در روسیه راه‌اندازی گردید.
زیردریایی کلاس امور
از تازه‌ترین کلاس‌های زیردریاییهای نظامی ساخت روسیه است که به عنوان مدل صادراتی زیردریایی کلاس لادا به بازار عرضه شده و هنوز هیچ سفارشی برای تولید آن نشده‌است. این زیردریایی مدل پیشرفته‌تر زیردریایی کلاس کیلو محسوب می‌شود. طول آن ۵۸٫۸ متر (۱۹۲ فوت ۱۱ اینچ) و ارتفاع آن ۶٫۴ متر (۲۱ فوت ۰ اینچ) می‌باشد.
روسیه بر روی عدم صادرات این زیردریایی حساسیت زیادی داده است و تنها به هندوستان اجازه اجاره زیردریایی های هسته ای این چنینی را داده است.
تانک تی ۹۰
تی-۹۰ جدیدترین تانک ارتش روسیه است که تولید آن از سال ۱۹۹۵ آغاز شد. این تانک با پیشرفت تانک تی-۷۲ ساخته شده و ابتدا تی-۷۲بی‌یو نام داشت اما به دلیل شکست سنگین تی-۷۲های عراقی در جنگ خلیج فارس که اعتبار این تانک را به شدت مخدوش کرده بود نام آن به تی-۹۰ تغییر یافت.
طراحی این تانک زمانی آغاز شد که ارتش روسیه در سال ۱۹۹۱ اعلام کرد سیاست تولید همزمان دو یا چند تانک را کنار خواهد گذاشت و در نتیجه تولید فقط یکی از تانک‌های تی-۷۲بی یا تی-۸۰یو ادامه خواهد یافت. اما به جهت اینکه کارخانه‌های اصلی تولید این دو تانک متفاوت بوده و هر کدام نقش مهمی در اقتصاد شهر خود داشتند سفارش کوچکی از هر دو نوع تانک را به این دو کارخانه داده شد. اورال واگن زواد کارخانه تولید تی-۷۲ به امید انتخاب این تانک از سوی ارتش روسیه نسبت به تانک پیشرفته‌تر و تواناتر تی-۸۰ تصمیم گرفت سیستم کنترل آتش تی-۸۰ و زره واکنشی انفجاری کنتاکت-۵ تی-۸۰ را به روی تی-۷۲ نصب کرده و اصلاحات دیگری را به منظور افزایش قابلیت‌های رزمی آن انجام دهد. ارتش روسیه این مدل بهینه شده تی-۷۲ را که نام آن هم به تی-۹۰ تغییر پیدا کرده بود در سال ۱۹۹۶ به عنوان تانک جدید خود انتخاب کرد.
ارتش روسیه هم‌اکنون در حال طراحی تانک جدیدی معروف به پلتفورم تی-۹۹ یا آرماتا است و به همین جهت میزان تولید تی-۹۰ به شدت کاهش یافته است.
هندوستان، جمهوری اذربایجان و الجزایر از خریداران این تانک بوده‌اند.
موشک‌های پی -۸۰۰ اونیکس
یک موشک کروز ضد کشتی مافوق صوت روسیه و اتحاد جماهیر شوروی است . ساخت این موشک از سال ۱۹۸۳ آغاز گردیده و در سال ۲۰۰۱ اجازه پرتاب این موشک از زمین، دریا، هوا و زیردریایی صادر شده‌است.
سرگئی پریخودکو، مشاور ارشد رئیس‌جمهور روسیه، در سخنان خود از قصد روسیه برای ارائه موشک پی-۸۰۰ به کشور سوریه خبر داده بود. سوریه دو سامانه پرتابگر به همراه ۷۲ تیر از این مدل موشک را نیز دریافت کرده‌است.
اژدر ضد کشتی ۶۵-۵۳
این نوع اژدر مجهز به سوخت گاز هیدورژن است و از سیستم هدایت صوتی منحصر بفردی برخوردار است. ایناژدرها تهدیدی برای ناوهای جنگی نیروی دریایی ایالات متحده به حساب می آیند. الگوی حرکت شان مار مانند است و دارای سنسورهای یابنده اجسام متحرک در آب هستند. چین برخی از این نمونه سلاح را خریداری کرده است.
زیردریایی کلاس اوهایو
یک کلاس از زیردریایی است که طول آن ۱۷۰ متر یا ۵۶۰ فوت است. وزن آن ۱۸۷۵۰ تن است. ساخت زیر دریایی اتمی کلاس اوهایو به سال ۱۹۶۷ و برنامه استارت ایسک بر میگردد . این برنامه به توان تهاجمی اتمی موشکی امریکا بر میگردد ولی در حوضه نیروی دریایی شامل سه بخش میشد:۱-ساخت زیر دریایی جدید با توان پرتاب موشک های بالستیک قاره پیما ۲- ساخت موشکی دوربرتر و پیشرفته تر از موشک زیر دریایی پرتاب بالستیک پوسیدون ۳- مقابله با توان رو به رشد ضد زیر دریایی شوروی در سال ۱۹۷۱ نیروی دریایی برنامه جدید را اغاز کرد که شامل ساخت زیر دریایی جدید وسریع اتمی و همچنین موشکی دوربرد از پوسیدون بود و قرار بود تا پایان دهه ۱۹۷۰ زیر دریایی جدید با توان شلیک موشک جدید عملیاتی شود.موشک جدید موشک تریدنت نام گرفت و در سال ۱۹۷۴ در مرحله نخست ساخت ده زیر دریایی تصویب شد و جنرال دینامیک نیز مسئول توسعه ترایدنت شد.در سال ۱۹۸۱ در خواست برای این تعداد زیر دریایی به ۱۵ فروند و در سال ۱۹۸۵ به ۲۰ فروند افزایش یافت و در سال ۱۹۸۹ به ۲۴ فروند افزایش یافت که شامل ۲۱ فروند مجهز به موشک بالستیک و سه فروند برای ماموریت های ویژه ولی در سال ۱۹۹۱ کنگره بر اساس پیمان استال۱ با شوروی ساخت تنها ۱۸ فروند را تائید کرد و سفارش ۶ فروند کنسل شد.
بمب افکن بی -۲
نام بمب‌افکن رادارگریز چندمنظوره شرکت نورتروپ گرومن با کمک شرکت بوئینگ است که توانایی پرتاب جنگ‌افزارهای هسته‌ای و متعارف را دارد. این هواپیما قابلیت حمل هشتاد بمب هوشمند ۲۳۰ کیلوگرمی JDAM با سیستم جی‌پی‌اس یا ۱۶ بمب هسته‌ای ۱۱۰۰ کیلوگرمی کلاس D83 را دارد.
B-2 با سوخت‌گیری اولیه بیش از ۱۱ هزار کیلومتر را طی می‌کند و اگر سوخت‌گیری هوایی کند، می‌تواند به هر نقطه در کره زمین سر بزند. این بمب افکن در ارتفاع ۵۰۰۰۰ پایی به دور از چشم رادارهای دشمن می‌تواند بمب‌های زیادی را رها کند.
پروژه تولید بمب‌افکن بی۲ در دوران دولت کارتر آغاز شد. این بمب افکن همچنان گران‌قیمت‌ترین هواپیمایی است که تا حالا ساخته شده و هزینه تولید هر فروند آن بر اساس قیمت‌های سال ۱۹۹۷ حدود ۷۳۷ میلیون دلار بود. هزینه فروش با توجه به قیمت قطعات یدکی، تجهیزات، و پشتیبانی نرم‌افزاری در سال ۱۹۹۷ به ۹۲۹ میلیون دلار می‌رسید. در صورتی که هزینهٔ کل پروژه تولید این بمب‌افکن شامل تحقیقات، پیشرفت، مهندسی و آزمایش‌ها هم منظور شود، هر فروند از این هواپیما با بهایی معادل ۲٫۱ میلیارد دلار (قیمت هنگام ساخت) ساخته شده و هزینه کل پروژه بر اساس دلار سال ۱۹۹۷ معادل ۴۴ میلیارد و ۷۵۰ میلیون دلار است.
هزینه‌های عملیاتی و سرمایه‌ای بسیاری بالای این هواپیما موجب شد که پروژه بی۲ در کنگره آمریکا و ستاد مشترک وزارت دفاع بسیار بحث‌انگیز باشد. در ابتدا سفارش تولید ۱۳۲ فروند از این بمب‌افکن به نورتروپ داده شده بود اما پایان جنگ سرد و فروپاشی شوروی نیاز به این هواپیما را که برای نفوذ به فضای هوایی شوروی و بمباران مراکز حساس آن طراح شده بود، به شدت کاهش داد و در نهایت تنها ۲۱ فروند از این بمب‌افکن تولید شد. سانحه سال ۲۰۰۸ یکی از آن‌ها را نابود کرد و ۲۰ فروند دیگر همچنان در خدمت نیروی هوایی ارتش قرار دارند. ارتش آمریکا نخستین بار از این بمب‌افکن در سال ۱۹۹۹ در جنگ کوزوو استفاده کرد و سپس در جنگ افغانستان، جنگ عراق و جنگ ۲۰۱۱ لیبی نیز از آن‌ها بهره برد.
نسل دوم این بمب افکن دارای خاصیت رادار گریزی بهتری است که می‌تواند در مقابل سیستم‌های ضد هوایی مقاوم باشد. بدنهٔ هواپیما از مواد خاصی ساخته شده که امواج رادار را جذب می‌کند. دودهای حاصل از موتور قبل از اینکه خارج شوند، کاملاً سرد می‌شوند تا رادارهای حرارتی نتوانند مسیر هواپیما را پیدا کنند. همان‌طور که در تصاویر هواپیما ملاحظه می‌کنید، سکان عمودی وجود ندارد. به این نوع شکل، طرح بال پرنده می‌گویند که در آن همه چیز بر روی بال هواپیما نصب می‌شود. B۲ برای چرخش و غلت زدن، مرکز ثقل خود را تغییر می‌دهد. تمام این ویژگی‌ها سبب شده‌اند که B۲ مانند یک روح با آزادی عمل بالا، آسمان را سیر کند.
اف-۲۲ رپتور
جنگنده نسل پنجم ساخت شرکتهای لاکهید و بوئینگ است. ایالات متحده تنها کشوری است که این هواپیمای پنهان‌کار و فرامانورپذیرِ دوموتوره و تک‌سرنشین را در اختیار دارد. اف-۲۲ در وهلهٔ نخست به عنوان یک جنگنده برتری هوایی طراحی شده اما دارای قابلیت‌های ثانویه‌ای برای مأموریت‌های حمله به زمین، جنگ الکترونیکی و تجسس سیگنال می‌باشد. لاکهید مارتین پیمانکار اصلی طرح است و تولید بیشتر بدنهٔ هواپیما، سیستم‌های سلاح و مونتاژ نهایی اف-۲۲را به عهده دارد. برنامه بوئینگ شامل بال، بخشی از بدنه، ادغام اویونیک، و تمامی سیستم آموزش خلبان و نگهداری سیستم است.
نخستین پیش‌نمونه رپتور (به معنی شکارچی) در سال ۱۹۹۷ به پرواز درآمد در حالیکه برنامه طراحی آن از اوایل دهه ۱۹۸۰ آغاز شده بود. ابتدا برای هواپیما اسامی مختلف اف-۲۲ و اف/آ-۲۲ تعیین شده بود و در دسامبر ۲۰۰۵ وقتی به طور رسمی وارد نیروی هوایی شد «اف-۲۲آ» نامیده شد. با وجود دوران طولانی و پرهزینهٔ تکوین و توسعه نیروی هوایی آمریکا در نظر دارد از ۱۸۷ فروند اف-۲۲ خود به عنوان یک جزء حیاتی برای آینده قدرت هوایی تاکتیکی ایالات متحده بهره گیرد و معتقد است که ترکیب پنهان‌کاری، نمایش ایرودینامیکی و هشیاری موقعیتی اف-۲۲ قابلیت‌های بی‌رقیبی به آن در مأموریت‌های هوابه‌هوا می‌بخشد و با هیچ‌یک از هواپیماهای موجود یا در حال طراحی کشورهای دیگر قابل مقایسه نیست.
اف-۲۲ با توجه به حساسیت تکنولوژی آن به هیچ کشور دیگری فروخته نشده و درخواست‌های ژاپن، استرالیا و اسرائیل برای خرید آن رد شده‌است. این هواپیما اولین تجربه جنگی خود را در سال ۲۰۱۴ در جریان حمله علیه نیروهای داعش در عراق و سوریه به دست آورد. از اف-۲۲ در این حملات برای شلیک بمب‌های هزار پوندی هدایت جی‌پی‌اس به مواضع داعش در نزدیکی سد تشرین استفاده شده اما مأموریت اصلی این هواپیما استفاده از اویونیک پیشرفتهٔ خود برای مأموریت‌های جاسوسی، پایش و مراقبت و شناسایی است. موتورهای بکار رفته در این هواپیما قابلیت کنترل دمای گاز خروجی برای کاهش خط اثر حرارتی دارد که مشابه این تکنولوژی فقط در بمب افکن رادارگریز بی-۲ اسپیریت بکار رفته است و حتی جنگنده نسل پنجمی سوخو پک فا هم دارای این تکنولوژی پیچیده نمی‌باشد. به گفته سازندگان، این جنگنده پنهان کارترین جنگنده جهان است.
دفاع موشکی
روسیه از زمان پایان جنگ سرد به این سو توان بازدارندگی موشکی خود را افزایش داده است. روسیه بیشتر علاوه بر مقابله با تهدید احتمالی از جانب امریکا برای مقابله با کشورهای اروپایی هم مرز خود در شرق اروپا در مقابله با ناتو توان موشکی‌اش را افزایش داده است.
متحدان امریکا
متحدان امریکا در سطح بین المللی می توانند هزینه جنگ را علیه روسیه بالا ببرند. باید توجه داشت که کشورهای عضو ناتو یکپارچه علیه روسیه می توانند بزرگترین تهدید علیه آن کشور باشند. علاوه بر آن امریکا متحدانی در خلیج‌فارس دارد و ناوهای خود را در آن کشور ها مستقر کرده است. امریکا به اکثر کشورهای جهان با چند استثنا از جمله چین، هند و برزیل بیش‌ترین میزان تسلیحات را می فروشد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
انتشار یافته: ۱۴
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید
در ضمن جنگ های امروزه به پیاده نظام نیست... به موشک و تجهیزات جنگی بستگی داره...
این رو به خاطر داشته باشیم که پس از تحریم هایی که آمریکا علیه روسیه تصویب کرده بود، انتقال تجهیزات فضاپیما به فضا از طریق روسیه انجام میشد...
روسیه پس از تصویب این قطع نامه ها به آمریکا گفت از این به بعد هرچی مهمات دارین با تشک فنری بفرستین...