سردبیر مجله ی کریتیک از وضعیت ایران می گوید
آفتاب‌‌نیوز : 
پایگاه اینترنتی زمان ترکیه گفت و گویی را با وی درباره ی اوضاع ایران و منطقه و مساله ی هسته ای ایران انجام داده که کوتاه شده ی آن را در پی می خوانید:
ایران دارای مرزی طولانی با ترکیه است. فرهنگ ایران نیز شاید تاثیر گذارترین فرهنگ ها در ترکیه باشد. اما جهان و ترکیه تا چه حد برای شناخت ایران تلاش کرده اند؟
در ماه های اخیر و در پی بالا گرفتن بحران بین المللی هسته ای ایران گویا از نو به وجود و حضور همسایه ی بزرگمان پی برده ایم. در این باره پرسش های بسیاری به ذهن خطور می کند. از این رو به یک کارشناس مراجعه می کنیم.
اریک هولگاند یکی از برجسته ترین ایران شناسان جهان است. سه کتاب وی درباره ی ایران پس از انقلاب دارای مقاله های علمی بسیاری است. وی در دانشگاه های امریکا و خاورمیانه، از جمله در دانشگاه های ایران به تدریس مشغول بوده است. او از معدود کارشناسانی است که توانایی ترسیم عکس های دقیقی از درون و بیرون و گذشته و حال ایران دارد. اوضمن دیدارهای متعددش از ایران این کشور را روستا به روستا و قصبه به قصبه زیر پا می گذارد. وی را در دفتر کارش در کنار رود پوتوماک در میان واشنگتن و ویرجینیا ملاقات می کنیم.
دکتر هولگاند که به مسایل مربوط به روی کار آمدن احمدی نژاد در انتخابات ریاست جمهوری علاقه ی زیادی دارد این نکته را خاطر نشان می کند که با وجود علایق دینی، احمدی نژاد برای تبلیغات خود نه از این امر بلکه از شعار «عدالت اجتماعی» بهره جست. اما هولگاند یادآور می شود که احمدی نژاد علی رغم به دست آوردن رای زیاد در انتخابات در یک انزوای داخلی به سر می برد. چرا که او «از نظر سیاسی محافظه کار» بوده اما «از دیدگاه اقتصادی از هر اصلاح طلبی چپ تر» است. محافظه کاران به خاطر دغدغه ی حفظ منافع مالی شان از او خوششان نمی آید و اصلاح طلبان هم به دلایل سیاسی از وی دل خوشی ندارند. او در ادامه مدعی می شود که احمدی نژاد یکی از پر نفوذترین صنف های اجتماعی یعنی بازاریان را کاملا از خود دور کرده است.
به گفته ی وی احمدی نژاد می اندیشد که موضع گیری هایش درباره ی برنامه ی هسته ای ایران بازتاب احساسات مردم است. هولگاند بر این باور است که با وجود آن که موضع گیری های احمدی نژاد چه درباره ی برنامه ی هسته ای چه درباره ی اسراییل از دیدگاه برخی در حاکمیت، افراطی می نماید اما در کل حاکمیت ایران این رای ها را صواب می داند
ایا ایران می تواند به ترکیه حمله ی هسته ای بکند؟
«ایران برنامه ای هسته ای برای تولید انرژی داشته و اصرار دارد که سلاح هسته ای در اختیار ندارد. اگر هم چنین سلاحی موجود باشد تعداد افرادی که در ایران می توانند از آن آگاه باشند از 10 تن تجاوز نمی کند. و من می توانم با قاطعیت بگویم که احمدی نژاد نمی تواند جزو این 10 تن باشد. ایرانی ها فکر می کنند در حالی که عضو پیمان منع گسترش هستند با تلاش برای از دست ندادن حق استفاده از انرژی هسته ای می توانند وحدت ملی خود را افزایش دهند. ایرانی هاحدود صد سال است که همه ی دنیا را در برابر خود می دانند و حتی بدتر از امپراطوری عثمانی ,تاریخی پر از مداخله ی بیگانگان داشته اند.» هولگاند با اشاره به این که حتی در روستاهای دوردست ایران نیز مردم از حق قانونی شان برای دارا بودن انرژی هسته ای سخن می گویند، می افزاید ایرانی ها بر این باورند که امریکا خواهان مجازات ایران بابت چیزی است که به خاطر همان ها اسراییل را مجازات نمی کند. به گمان وی اگر ایران برنامه ی تولید سلاح هسته ای داشته باشد هم، تنها به تولید یک بمب قناعت خواهد کردکه آن هم به عنوان سلاح بازدارنده در برابر تهدیدهای امریکا و اسراییل خواهد بود و هرگز برای حمله به ترکیه به کار نخواهد رفت.
اسراییل چرا نمی تواند به ایران حمله کند؟ آیا عراق تحت تاثیر ایران قرار می گیرد؟
به باور هولگاند امریکا که در عراق به شدت گیر افتاده به هیچ وجه به اشغال زمینی ایران فکر نمی کند. فقط شاید در فکر بمباران هوایی باشد. در این مورد هم از حملات متقابل چریکی ایران که حملات تروریستی می نامد هراس دارد. مورد دیگری که مانع اسراییل در حمله به ایران محسوب می شود یهودیان ساکن ایران است. هولگاند با اشاره به این که یهودیان در ایران دارای کنیسه ها، مدارس مستقل و نماینده در مجلس هستند یادآور می شود که فرماندهان ارشد ارتش اسراییل از یهودیان ایرانی هستند.
هولگاند با دیوانگی و گستاخی خواندن تهاجم احتمالی امریکا به ایران به این امر نیز اشاره می کند که با این اقدام امریکا ثبات و دوستی میان شیعیان و سنی ها در عراق از بین خواهد رفت. وی دقت نا آشنایان با تاریخ منطقه را به این نکته جلب می کند که در میان شیعیان ایران و عراق وابستگی های تاریخی و فامیلی نزدیکی وجود دارد. گرچه وی مساله ی فارس و عرب را مساله ای قابل توجه می داند که نتیجه ی ان نامعلوم است.به گفته او در حالی که
امریکا یک امپراتوری است؛لذا نمی تواند خواهان و طرفدار وازادی دموکراسی باشد
هولگاند از افرادی است که سیاست امریکا تحت عنوان دموکراتیزه کردن را نه فقط برای ایران بلکه برای تمام منطقه منافقانه می دانندومی گوید: «اگر ایرانی ها احمدی نژاد را می خواهند این به خود آنها مربوط می شود. » به باور هولگاند دموکراسی با توجه به خوشایند بودن یا نبودن نتیجه ی آن خوب یا بد شناخته نمی شود. از دیدگاه هولگاند امریکا یک امپراتوری است و «در هیچ نقطه ی جهان هیچ جنبش دموکراتیکی به سود یک امپراتوری نیست، چرا که در صورت حاکمیت دموکراسی در هر نقطه ای، امپراتوری کنترلش را در آن منطقه از دست داده و تضعیف می شود.» وی با تاکید بر این مساله که امریکا در 50 سال گذشته با هواداری از حکومت های غیر دموکراتیک انگلی برای پیشرفت دموکراسی بوده می گوید: «اگر امریکا نبود ترکیه می توانست در سال های 60 میلادی صاحب دموکراسی باشد.» هولگاند به «مداخله ی نظامیان ترکیه در سال 1997» در دولت اشاره می کند و آن را نظیر اتفاقی می داند که در الجزایر افتاد و نشان داد در صورتی که امریکا از دولتی راضی نباشد راه دیگری را پیش می گیرد.»
او همچنین بر این باور است که
حکومت ایران با شورش درونی و با حمایت بیرونی قابل تغییر نیست و نمی توان از این حربه ها علیه این حکومت بهره گرفت.
به باور هولگاند حکومت ایران پس از انقلاب سال 57 شعار عدالت اجتماعی را هدف خود قرار داده و در این راه موفق هم بوده و توانسته اکثریت جمعیت را با خود همراه سازد. برای نمونه هولگاند که به خاطر تحقیقاتش دیدارهای فراوانی از روستاهای ایران انجام داده ، یادآور می شود که در ایران با وجود این که از جمله کشورهای پر کوهستان است، حتی در دوردست ترین روستاها نیز درمانگاه وجود دارد. برخی از گروه های موثر حاکم در امریکا گمان می کنند حکومت ایران را می توان از درون ساقط کرد و در این راه به حمایت از گروه های پراکنده ی مخالفان خارجی و بیشتر مخالفان ساکن در امریکا می پردازدند. اما اریک هولگاند به ناکامی چنین اندیشه ای کاملا ایمان دارد. چرا که «اکثر ایرانیان ساکن خارج از کشور با این گروه ها ارتباطی ندارند. بلکه فقط حدود 20 در صد از فسیل های سیاسی منسوب به این گروه ها با رویای تغییر حکومت در ایران به خواب رفته و بیدار می شوند.»
پایگاه اینترنتی زمان ترکیه گفت و گویی را با وی درباره ی اوضاع ایران و منطقه و مساله ی هسته ای ایران انجام داده که کوتاه شده ی آن را در پی می خوانید: ایران دارای مرزی طولانی با ترکیه است. فرهنگ ایران نیز شاید تاثیر گذارترین فرهنگ ها در ترکیه باشد. اما جهان و ترکیه تا چه حد برای شناخت ایران تلاش کرده اند؟
در ماه های اخیر و در پی بالا گرفتن بحران بین المللی هسته ای ایران گویا از نو به وجود و حضور همسایه ی بزرگمان پی برده ایم. در این باره پرسش های بسیاری به ذهن خطور می کند. از این رو به یک کارشناس مراجعه می کنیم.
اریک هولگاند یکی از برجسته ترین ایران شناسان جهان است. سه کتاب وی درباره ی ایران پس از انقلاب دارای مقاله های علمی بسیاری است. وی در دانشگاه های امریکا و خاورمیانه، از جمله در دانشگاه های ایران به تدریس مشغول بوده است. او از معدود کارشناسانی است که توانایی ترسیم عکس های دقیقی از درون و بیرون و گذشته و حال ایران دارد. اوضمن دیدارهای متعددش از ایران این کشور را روستا به روستا و قصبه به قصبه زیر پا می گذارد. وی را در دفتر کارش در کنار رود پوتوماک در میان واشنگتن و ویرجینیا ملاقات می کنیم.
دکتر هولگاند که به مسایل مربوط به روی کار آمدن احمدی نژاد در انتخابات ریاست جمهوری علاقه ی زیادی دارد این نکته را خاطر نشان می کند که با وجود علایق دینی، احمدی نژاد برای تبلیغات خود نه از این امر بلکه از شعار «عدالت اجتماعی» بهره جست. اما هولگاند یادآور می شود که احمدی نژاد علی رغم به دست آوردن رای زیاد در انتخابات در یک انزوای داخلی به سر می برد. چرا که او «از نظر سیاسی محافظه کار» بوده اما «از دیدگاه اقتصادی از هر اصلاح طلبی چپ تر» است. محافظه کاران به خاطر دغدغه ی حفظ منافع مالی شان از او خوششان نمی آید و اصلاح طلبان هم به دلایل سیاسی از وی دل خوشی ندارند. او در ادامه مدعی می شود که احمدی نژاد یکی از پر نفوذترین صنف های اجتماعی یعنی بازاریان را کاملا از خود دور کرده است.
به گفته ی وی احمدی نژاد می اندیشد که موضع گیری هایش درباره ی برنامه ی هسته ای ایران بازتاب احساسات مردم است. هولگاند بر این باور است که با وجود آن که موضع گیری های احمدی نژاد چه درباره ی برنامه ی هسته ای چه درباره ی اسراییل از دیدگاه برخی در حاکمیت، افراطی می نماید اما در کل حاکمیت ایران این رای ها را صواب می داند
ایا ایران می تواند به ترکیه حمله ی هسته ای بکند؟
«ایران برنامه ای هسته ای برای تولید انرژی داشته و اصرار دارد که سلاح هسته ای در اختیار ندارد. اگر هم چنین سلاحی موجود باشد تعداد افرادی که در ایران می توانند از آن آگاه باشند از 10 تن تجاوز نمی کند. و من می توانم با قاطعیت بگویم که احمدی نژاد نمی تواند جزو این 10 تن باشد. ایرانی ها فکر می کنند در حالی که عضو پیمان منع گسترش هستند با تلاش برای از دست ندادن حق استفاده از انرژی هسته ای می توانند وحدت ملی خود را افزایش دهند. ایرانی هاحدود صد سال است که همه ی دنیا را در برابر خود می دانند و حتی بدتر از امپراطوری عثمانی ,تاریخی پر از مداخله ی بیگانگان داشته اند.» هولگاند با اشاره به این که حتی در روستاهای دوردست ایران نیز مردم از حق قانونی شان برای دارا بودن انرژی هسته ای سخن می گویند، می افزاید ایرانی ها بر این باورند که امریکا خواهان مجازات ایران بابت چیزی است که به خاطر همان ها اسراییل را مجازات نمی کند. به گمان وی اگر ایران برنامه ی تولید سلاح هسته ای داشته باشد هم، تنها به تولید یک بمب قناعت خواهد کردکه آن هم به عنوان سلاح بازدارنده در برابر تهدیدهای امریکا و اسراییل خواهد بود و هرگز برای حمله به ترکیه به کار نخواهد رفت.
اسراییل چرا نمی تواند به ایران حمله کند؟ آیا عراق تحت تاثیر ایران قرار می گیرد؟
به باور هولگاند امریکا که در عراق به شدت گیر افتاده به هیچ وجه به اشغال زمینی ایران فکر نمی کند. فقط شاید در فکر بمباران هوایی باشد. در این مورد هم از حملات متقابل چریکی ایران که حملات تروریستی می نامد هراس دارد. مورد دیگری که مانع اسراییل در حمله به ایران محسوب می شود یهودیان ساکن ایران است. هولگاند با اشاره به این که یهودیان در ایران دارای کنیسه ها، مدارس مستقل و نماینده در مجلس هستند یادآور می شود که فرماندهان ارشد ارتش اسراییل از یهودیان ایرانی هستند.
هولگاند با دیوانگی و گستاخی خواندن تهاجم احتمالی امریکا به ایران به این امر نیز اشاره می کند که با این اقدام امریکا ثبات و دوستی میان شیعیان و سنی ها در عراق از بین خواهد رفت. وی دقت نا آشنایان با تاریخ منطقه را به این نکته جلب می کند که در میان شیعیان ایران و عراق وابستگی های تاریخی و فامیلی نزدیکی وجود دارد. گرچه وی مساله ی فارس و عرب را مساله ای قابل توجه می داند که نتیجه ی ان نامعلوم است.به گفته او در حالی که
امریکا یک امپراتوری است؛لذا نمی تواند خواهان و طرفدار وازادی دموکراسی باشد
هولگاند از افرادی است که سیاست امریکا تحت عنوان دموکراتیزه کردن را نه فقط برای ایران بلکه برای تمام منطقه منافقانه می دانندومی گوید: «اگر ایرانی ها احمدی نژاد را می خواهند این به خود آنها مربوط می شود. » به باور هولگاند دموکراسی با توجه به خوشایند بودن یا نبودن نتیجه ی آن خوب یا بد شناخته نمی شود. از دیدگاه هولگاند امریکا یک امپراتوری است و «در هیچ نقطه ی جهان هیچ جنبش دموکراتیکی به سود یک امپراتوری نیست، چرا که در صورت حاکمیت دموکراسی در هر نقطه ای، امپراتوری کنترلش را در آن منطقه از دست داده و تضعیف می شود.» وی با تاکید بر این مساله که امریکا در 50 سال گذشته با هواداری از حکومت های غیر دموکراتیک انگلی برای پیشرفت دموکراسی بوده می گوید: «اگر امریکا نبود ترکیه می توانست در سال های 60 میلادی صاحب دموکراسی باشد.» هولگاند به «مداخله ی نظامیان ترکیه در سال 1997» در دولت اشاره می کند و آن را نظیر اتفاقی می داند که در الجزایر افتاد و نشان داد در صورتی که امریکا از دولتی راضی نباشد راه دیگری را پیش می گیرد.»
او همچنین بر این باور است که
حکومت ایران با شورش درونی و با حمایت بیرونی قابل تغییر نیست و نمی توان از این حربه ها علیه این حکومت بهره گرفت.
به باور هولگاند حکومت ایران پس از انقلاب سال 57 شعار عدالت اجتماعی را هدف خود قرار داده و در این راه موفق هم بوده و توانسته اکثریت جمعیت را با خود همراه سازد. برای نمونه هولگاند که به خاطر تحقیقاتش دیدارهای فراوانی از روستاهای ایران انجام داده ، یادآور می شود که در ایران با وجود این که از جمله کشورهای پر کوهستان است، حتی در دوردست ترین روستاها نیز درمانگاه وجود دارد. برخی از گروه های موثر حاکم در امریکا گمان می کنند حکومت ایران را می توان از درون ساقط کرد و در این راه به حمایت از گروه های پراکنده ی مخالفان خارجی و بیشتر مخالفان ساکن در امریکا می پردازدند. اما اریک هولگاند به ناکامی چنین اندیشه ای کاملا ایمان دارد. چرا که «اکثر ایرانیان ساکن خارج از کشور با این گروه ها ارتباطی ندارند. بلکه فقط حدود 20 در صد از فسیل های سیاسی منسوب به این گروه ها با رویای تغییر حکومت در ایران به خواب رفته و بیدار می شوند.»
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید