منافع اسراییل و گفت و گوهای ایران و روسیه
آفتاب‌‌نیوز : 
روز 20 فوریه گفت و گوهای ایران و روسیه درباره ی طرح غنی سازی اورانیوم در خاک روسیه آغاز شد. این طرح واپسین راه حل دیپلماتیک برای گشایش بن بست هسته ای ایران محسوب می شود تا پرونده ی هسته ای ایران راهی شورای امنیت نشود.
نتیجه ی ارجاع پرونده ی ایران به شورای امنیت سازمان ملل اعمال تحریم های بین المللی علیه کشورمان است.
اما روزنامه ی جروزالم پست این پرسش را درباره ی گفت و گوهای ایران و روسیه مطرح کرده است که چه نتیجه ای از این مذاکرات به نفع اسراییل است؟
آیا اسراییل خواستار آن است که ایران با پذیرش طرح روسیه از خطر تحریم ها برهد؟ یا در نهان امیدوار است که ایرانیان چنان در مواضع خود پافشاری کنند که آژانس بین المللی انرژی هسته ای گزارش خود را در نشست 6 مارس به شورای امنیت سازمان ملل ارائه داده و باعث اعمال تحریم های بین المللی علیه ایران شود.
پاسخ به این پرسش روشن نیست. ظاهرا در اسراییل عقیده ی مشترکی در این باره وجود ندارد که در مرحله ی کنونی چه چیزی به نفع این رژیم است.
از طرفی اسراییل در ماه های اخیر در تلاش بوده با تشکیل لابی هایی در ارجاع پرونده ی ایران به شورای امنیت سازمان ملل تاثیر بگذارد تا راه برای اعمال تحریم علیه ایران هموار شود. اما از طرف دیگر در اسراییل برخی بر این گمان اند که در طول این مدت زمان بسیاری را از دست داده اند و در حال حاضر میان دست یابی ایران به فناوری هسته ای و تلاش های دیپلماتیک برا ی حل مساله فاصله ای ژرف افتاده است.
کسانی که از این دیدگاه حمایت می کنند بر این باورند که حتی اگر پرونده ی ایران به شورای امنیت سازمان ملل برود اطمینانی وجود ندارد که تحریم ها کارآمدی لازم را داشته باشند تا ایران طریقه ی دست یابی به فناوری مستقل و چرخه ی کامل تولید سوخت هسته ای را پیدا نکند. برای اسراییل وضعیت قرمز زمانی نیست که ایران بمب ساخته باشد، بلکه وضعیت قرمز برای اسراییل زمانی است که ایران به دانش و امکان ساختن بمب هسته ای دست پیدا کرده باشد.
از این رو میان موضع اسراییل با دیگر کشورهای مخالف هسته ای شدن ایران تفاوت وجود دارد. اسراییل معتقد است که ایران در فاصله ی خطرناک (یعنی بسیار نزدیکی) از دست یابی به چرخه ی کامل تولید سوخت هسته ای قرار دارد به طوری که تلاش های دیپلماتیک برای توقف آن کارساز نیست.
کسانی که طرفدار این عقیده اند گمان می کنند که بهتر است ایران پیشنهاد روسیه را بپذیرد تا از داشتن سوخت هسته ای مستقل که می تواند در ساخت بمب هسته ای مورد استفاده قرار دهد، محروم باشد.
اما در طرف دیگر ,این عقیده مخالفانی نیز دارد. غنی سازی اورانیوم روندی است که می توان از آن برای تولید سلاح هسته ای نیز سود برد. این گروه معتقدند که اعتمادی به این نیست که روسیه به همه ی تعهدات خود عمل کرده و ایران را از دست یابی به سوخت هسته ای یا دانش تولید آن باز دارد. آنها برای تایید استدلال خود به این امر اشاره می کنند که روس ها در هفته ها ی گذشته مقامات ایران و حماس را به روسیه دعوت کردند. یعنی دو قدرتی که هدف شان نابودی اسراییل است.
به این ترتیب آیا روسیه می تواند طرفی باشد که اسراییل بتواند به آن اعتماد کند؟
علاوه بر آن ظاهرا دید گاه روسیه و اسراییل از طرح غنی سازی اورانیوم برای ایران در خاک روسیه یکسان نیست. ایران خواهان دست رسی دانشمندانش به غنی سازهای اورانیوم است در حالی که این خلاف تصور روسیه می باشد. با این وجود بر پایه ی تمام شواهد, روسیه با این موضوع که ابزار و ادوات علمی- تحقیقاتی در ایران باقی بماند مخالفتی ندارد زیرا اسراییل این را تهدیدی برای خود به شمار می آورد.
به این دلایل و عوامل منفی دیگر از دید منافع اسراییل گروهی در این رژیم امیدوارند ایران طرح روسیه را رد کند و پرونده برای اعمال تحریم ها به شورای امنیت سازمان ملل ارجاع داده شود.
با این دیدگاه اگر ایران طرح روسیه را بپذیرد و آژانس بین المللی هسته ای در نشست ماه مارس رای به عدم ارجاع پرونده ی ایران به شورای امنیت سازمان ملل بدهد، زمانی خواهد رسید که فشارهای بین المللی علیه ایران که طی چند سال گذشته به حد کنونی رسیده,از دید رژیم اسراییل به هدر خواهد رفت.
روز 20 فوریه گفت و گوهای ایران و روسیه درباره ی طرح غنی سازی اورانیوم در خاک روسیه آغاز شد. این طرح واپسین راه حل دیپلماتیک برای گشایش بن بست هسته ای ایران محسوب می شود تا پرونده ی هسته ای ایران راهی شورای امنیت نشود. نتیجه ی ارجاع پرونده ی ایران به شورای امنیت سازمان ملل اعمال تحریم های بین المللی علیه کشورمان است.
اما روزنامه ی جروزالم پست این پرسش را درباره ی گفت و گوهای ایران و روسیه مطرح کرده است که چه نتیجه ای از این مذاکرات به نفع اسراییل است؟
آیا اسراییل خواستار آن است که ایران با پذیرش طرح روسیه از خطر تحریم ها برهد؟ یا در نهان امیدوار است که ایرانیان چنان در مواضع خود پافشاری کنند که آژانس بین المللی انرژی هسته ای گزارش خود را در نشست 6 مارس به شورای امنیت سازمان ملل ارائه داده و باعث اعمال تحریم های بین المللی علیه ایران شود.
پاسخ به این پرسش روشن نیست. ظاهرا در اسراییل عقیده ی مشترکی در این باره وجود ندارد که در مرحله ی کنونی چه چیزی به نفع این رژیم است.
از طرفی اسراییل در ماه های اخیر در تلاش بوده با تشکیل لابی هایی در ارجاع پرونده ی ایران به شورای امنیت سازمان ملل تاثیر بگذارد تا راه برای اعمال تحریم علیه ایران هموار شود. اما از طرف دیگر در اسراییل برخی بر این گمان اند که در طول این مدت زمان بسیاری را از دست داده اند و در حال حاضر میان دست یابی ایران به فناوری هسته ای و تلاش های دیپلماتیک برا ی حل مساله فاصله ای ژرف افتاده است.
کسانی که از این دیدگاه حمایت می کنند بر این باورند که حتی اگر پرونده ی ایران به شورای امنیت سازمان ملل برود اطمینانی وجود ندارد که تحریم ها کارآمدی لازم را داشته باشند تا ایران طریقه ی دست یابی به فناوری مستقل و چرخه ی کامل تولید سوخت هسته ای را پیدا نکند. برای اسراییل وضعیت قرمز زمانی نیست که ایران بمب ساخته باشد، بلکه وضعیت قرمز برای اسراییل زمانی است که ایران به دانش و امکان ساختن بمب هسته ای دست پیدا کرده باشد.
از این رو میان موضع اسراییل با دیگر کشورهای مخالف هسته ای شدن ایران تفاوت وجود دارد. اسراییل معتقد است که ایران در فاصله ی خطرناک (یعنی بسیار نزدیکی) از دست یابی به چرخه ی کامل تولید سوخت هسته ای قرار دارد به طوری که تلاش های دیپلماتیک برای توقف آن کارساز نیست.
کسانی که طرفدار این عقیده اند گمان می کنند که بهتر است ایران پیشنهاد روسیه را بپذیرد تا از داشتن سوخت هسته ای مستقل که می تواند در ساخت بمب هسته ای مورد استفاده قرار دهد، محروم باشد.
اما در طرف دیگر ,این عقیده مخالفانی نیز دارد. غنی سازی اورانیوم روندی است که می توان از آن برای تولید سلاح هسته ای نیز سود برد. این گروه معتقدند که اعتمادی به این نیست که روسیه به همه ی تعهدات خود عمل کرده و ایران را از دست یابی به سوخت هسته ای یا دانش تولید آن باز دارد. آنها برای تایید استدلال خود به این امر اشاره می کنند که روس ها در هفته ها ی گذشته مقامات ایران و حماس را به روسیه دعوت کردند. یعنی دو قدرتی که هدف شان نابودی اسراییل است.
به این ترتیب آیا روسیه می تواند طرفی باشد که اسراییل بتواند به آن اعتماد کند؟
علاوه بر آن ظاهرا دید گاه روسیه و اسراییل از طرح غنی سازی اورانیوم برای ایران در خاک روسیه یکسان نیست. ایران خواهان دست رسی دانشمندانش به غنی سازهای اورانیوم است در حالی که این خلاف تصور روسیه می باشد. با این وجود بر پایه ی تمام شواهد, روسیه با این موضوع که ابزار و ادوات علمی- تحقیقاتی در ایران باقی بماند مخالفتی ندارد زیرا اسراییل این را تهدیدی برای خود به شمار می آورد.
به این دلایل و عوامل منفی دیگر از دید منافع اسراییل گروهی در این رژیم امیدوارند ایران طرح روسیه را رد کند و پرونده برای اعمال تحریم ها به شورای امنیت سازمان ملل ارجاع داده شود.
با این دیدگاه اگر ایران طرح روسیه را بپذیرد و آژانس بین المللی هسته ای در نشست ماه مارس رای به عدم ارجاع پرونده ی ایران به شورای امنیت سازمان ملل بدهد، زمانی خواهد رسید که فشارهای بین المللی علیه ایران که طی چند سال گذشته به حد کنونی رسیده,از دید رژیم اسراییل به هدر خواهد رفت.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید