استقبال از نوروز با آیین کوزه‌شکنی
مدیر حوزه پژوهش و مطالعات اداره کل میراث‌فرهنگی خراسان‌جنوبی گفت: آیین کوزه‌شکنی رسم ویژه خراسان‌جنوبی است که هنوز هم در شهرستان قاینات در چهارشنبه پایان سال اجرا می‌شود.
آفتاب‌‌نیوز :
سید احمد برآبادی در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا اظهار کرد: نوروز بزرگترین و شکوهمندترین جشن ایرانی است که از هزاران سال پیش در نخستین روز سال نو در روز یکم فروردین که روز اول فصل بهار است با آیین‌های ویژه و با شکوه بسیار در پهنه و گستره ایران زمین برگزار می‌شده و می‌شود.
وی ادامه داد: هر سال با فرارسیدن سال نو مردم خراسان‌جنوبی با آداب و رسوم خاصی به استقبال نوروز می‌روند.
مدیرحوزه پژوهش و مطالعات اداره کل میراث‌فرهنگی خراسان‌جنوبی افزود: سبزه انداختن، خانه تکانی، خرید لباس نو، خرید ماهی و مهیا کردن سفره هفت سین از جمله مراسم پیش از نوروز است. علاوه بر این‌ها آیین کوزه‌شکنی مراسم ویژه خراسان‌جنوبی است که هنوز هم در شهرستان قاینات در چهارشنبه پایان سال اجرا می‌شود.
وی اظهارکرد: برای اجرای این مراسم کوزه‌های کهنه و قدیمی را که آب از آن تراوش نمی‌کرد، داخل آن جلبک می‌گرفت، دیواره‌ی آن سبز رنگ می‌شد و آب هم داخل آن سرد نمی‌شد را از سردر حیاط خانه به داخل کوچه می‌انداختند و اعتقادشان به این بود که با شکسته شدن این کوزه بلا و بیماری از این خانواده دور خواهد شد.
مدیر حوزه پژوهش و مطالعات اداره کل میراث‌فرهنگی استان ادامه داد: عده‌ای داخل کوزه مقداری زغال به نشانه سیاه بختی و کمی نمک به نشانه شور چشمی و یک سکه ده شاهی به نشانه تنگدستی می‌اندازند و سپس کوزه را به دور سر خود و تمامی اهل خانه می‌چرخانند و آن را به بالای سر در و بام خانه برده و به داخل کوچه می‌اندازند. برخی هم کوزه را در روی بام‌ها می‌چرخانند و بعد می‌شکنند و برخی نیز داخل کوزه مقداری خاک می ریزند و برخی نیز کوزه خالی را می شکنند.
وی اظهارکرد: اشعاری هم در این روز خوانده می شود از جمله اینکه گفته می‌شود. غم برو شادی بیا/ مهنت برو روزی بیا. در پایان هم کوزه نو و تمیزی را از قنات و یا چشمه روستا پر از آب می‌کردند و به داخل خانه می آورند.
برآبادی با اشاره به اینکه این مراسم همراه با شور و شادی و شادمانی اجرا می شود، گفت: اهالی منطقه معتقدند که با این کار تیره بختی و نحسی سال گذشته از خانه و خانواده دور شده و سالی همراه باخیر و برکت و روشنی خواهند داشت. این مراسم به شماره817 در فهرست میراث ناملموس (معنوی) کشور به ثبت رسیده است.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید