سرمایه گذاران خارجی، هاشمی را ترجیح می دهند
بيگانه هراسی محافظه کاران تندرو، همه را دلسرد می کند
آفتاب‌‌نیوز : 
اکونوميست در ادامه با بررسی ماجرای بازگشايی فرودگاه امام خمينی در تهران و هشدار بريتانيا و کانادا به اتباعشان برای عدم استفاده از اين فرودگاه به دليل آنچه ايمن نبودن باند پرواز خوانده اند، نوشته است که کارشناسان در مورد توانايی شرکتهای ايرانی برای راه اندازی فاز دوم بزرگترين فرودگاه ايران ابراز ترديد کرده اند.
اين نشريه اقتصادی نوشته است که تلاشهای محمد خاتمی، رييس جمهور ايران برای "به ارث گذاشتن فرودگاهی در سطح استانداردهای جهانی برای ايرانيان پيش از اتمام دوره هشت ساله رياست جمهوری اش در تابستان آتی حال و هوای خنده آوری به خود گرفته است."
اکونوميست سپس نوشته است که پروژه فرودگاه امام خمينی از ابتدا تحت تاثير بازی سياست بوده و اين نشريه استيضاح احمد خرم، وزير سابق راه و ترابری ايران، خشم محافظه کاران از عقد قرارداد وزارتخانه وی با کنسرسيوم "تاو" ترکيه و متهم کردن او به ناديده گرفتن شرکتهای ايران متعلق به محافظه کاران را به عنوان گواه اين مدعی ذکر کرده است.
اکونوميست هزينه اين بازی سياسی را گزاف می داند و به نقل از ناظران "که همه آنها ترکيه ای نيستند"، می نويسد که کارشناسان ترديد دارند شرکتهای ايرانی توانايی ساخت فاز دوم فرودگاه امام خمينی را داشته باشند. تازمانی که فاز دوم بزرگترين فرودگاه ايران تکميل نشده است، اکثر پروازهای بين المللی از فرودگاه مهرآباد استفاده خواهند کرد.
اين نشريه همچنين نوشته است که ماجرای فرودگاه امام خمينی بر "اعتبار آقای خاتمی به عنوان مروج محتاط سرمايه گذاری خارجی سايه انداخته است."
اکونوميست افزوده است: "از اين نظر، و نيز بخاطر صطلاحات مردم سالاری نافرجامش، اين رييس جمهور احتمالا بيشتر بخاطر نياتش در خاطره ها زنده خواهد ماند تا دستاوردهايش."
اين هفته نامه اقتصادی می نويسد که خارجيان اوضاع اقتصادی ايران را محتاطانه دنبال می کنند چرا که جمعيت جوان و ثروت نفتی ايران سبب می شود نمايشگاه های تجاری تهران کماکان مملو از بازديدکننده باشد، ولی سرمايه گذاری اندک است. اکونوميست به نقل از سعيد ليلاز، اقتصاددان ايرانی، ذکر می کند که سرمايه گذاری خارجی در بخشهای غير از نفت و گاز در سال مالی منتهی به مارس ۲۰۰۵ تنها به يک ميليارد دلار بالغ شده است.
اکونوميست به نقل از برخی ايرانيان همچنين نوشته است که آنها عقيده دارند که "قربانی ثروتهای معدنی" کشورشان شده اند و درآمدهای نفتی به سياستمداران جمهوری اسلامی اين بهانه را داده که "وظيفه دردآور رفع نواقص ساختاری و زدودن تفکر انزواطلبانه ای را که مشکلات اقتصادی ايران را به بار آورده است، انجام ندهند."
اين نشريه همچنين اوضاع سرمايه گذاری در بخش نفت و گاز ايران را نيز مطلوب نمی داند و ادعا می کند برخی از شرکتهای خارجی به ويژه در بخش پتروشيمي تهديد به خروج از ايران کرده اند زيرا آنها گلايه دارند که برنده مناقصه های صنعت نفت ايران از پيش تعيين شده است.
اکونوميست همچنين ابراز اميدواری بيژن نامدار زنگنه، وزير نفت ايران، برای جلب ۱۵۰ ميليارد دلار سرمايه جهت دو برابر کردن توليدات انرژی جمهوری اسلامی را "غير واقع بينانه و ساده لوحانه" خوانده و استدلال کرده است که تحريمهای آمريکا و کشمکش سياسی داخلی مانع از تحقق اين رويای ده ساله خواهد شد.
اکونوميست در ادامه با بررسی ماجرای بازگشايی فرودگاه امام خمينی در تهران و هشدار بريتانيا و کانادا به اتباعشان برای عدم استفاده از اين فرودگاه به دليل آنچه ايمن نبودن باند پرواز خوانده اند، نوشته است که کارشناسان در مورد توانايی شرکتهای ايرانی برای راه اندازی فاز دوم بزرگترين فرودگاه ايران ابراز ترديد کرده اند. اين نشريه اقتصادی نوشته است که تلاشهای محمد خاتمی، رييس جمهور ايران برای "به ارث گذاشتن فرودگاهی در سطح استانداردهای جهانی برای ايرانيان پيش از اتمام دوره هشت ساله رياست جمهوری اش در تابستان آتی حال و هوای خنده آوری به خود گرفته است."
اکونوميست سپس نوشته است که پروژه فرودگاه امام خمينی از ابتدا تحت تاثير بازی سياست بوده و اين نشريه استيضاح احمد خرم، وزير سابق راه و ترابری ايران، خشم محافظه کاران از عقد قرارداد وزارتخانه وی با کنسرسيوم "تاو" ترکيه و متهم کردن او به ناديده گرفتن شرکتهای ايران متعلق به محافظه کاران را به عنوان گواه اين مدعی ذکر کرده است.
اکونوميست هزينه اين بازی سياسی را گزاف می داند و به نقل از ناظران "که همه آنها ترکيه ای نيستند"، می نويسد که کارشناسان ترديد دارند شرکتهای ايرانی توانايی ساخت فاز دوم فرودگاه امام خمينی را داشته باشند. تازمانی که فاز دوم بزرگترين فرودگاه ايران تکميل نشده است، اکثر پروازهای بين المللی از فرودگاه مهرآباد استفاده خواهند کرد.
اين نشريه همچنين نوشته است که ماجرای فرودگاه امام خمينی بر "اعتبار آقای خاتمی به عنوان مروج محتاط سرمايه گذاری خارجی سايه انداخته است."
اکونوميست افزوده است: "از اين نظر، و نيز بخاطر صطلاحات مردم سالاری نافرجامش، اين رييس جمهور احتمالا بيشتر بخاطر نياتش در خاطره ها زنده خواهد ماند تا دستاوردهايش."
اين هفته نامه اقتصادی می نويسد که خارجيان اوضاع اقتصادی ايران را محتاطانه دنبال می کنند چرا که جمعيت جوان و ثروت نفتی ايران سبب می شود نمايشگاه های تجاری تهران کماکان مملو از بازديدکننده باشد، ولی سرمايه گذاری اندک است. اکونوميست به نقل از سعيد ليلاز، اقتصاددان ايرانی، ذکر می کند که سرمايه گذاری خارجی در بخشهای غير از نفت و گاز در سال مالی منتهی به مارس ۲۰۰۵ تنها به يک ميليارد دلار بالغ شده است.
اکونوميست به نقل از برخی ايرانيان همچنين نوشته است که آنها عقيده دارند که "قربانی ثروتهای معدنی" کشورشان شده اند و درآمدهای نفتی به سياستمداران جمهوری اسلامی اين بهانه را داده که "وظيفه دردآور رفع نواقص ساختاری و زدودن تفکر انزواطلبانه ای را که مشکلات اقتصادی ايران را به بار آورده است، انجام ندهند."
اين نشريه همچنين اوضاع سرمايه گذاری در بخش نفت و گاز ايران را نيز مطلوب نمی داند و ادعا می کند برخی از شرکتهای خارجی به ويژه در بخش پتروشيمي تهديد به خروج از ايران کرده اند زيرا آنها گلايه دارند که برنده مناقصه های صنعت نفت ايران از پيش تعيين شده است.
اکونوميست همچنين ابراز اميدواری بيژن نامدار زنگنه، وزير نفت ايران، برای جلب ۱۵۰ ميليارد دلار سرمايه جهت دو برابر کردن توليدات انرژی جمهوری اسلامی را "غير واقع بينانه و ساده لوحانه" خوانده و استدلال کرده است که تحريمهای آمريکا و کشمکش سياسی داخلی مانع از تحقق اين رويای ده ساله خواهد شد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید