نگاه اعراب به حضور هاشمي در انتخابات
آفتاب‌‌نیوز : 
ازبه اعتقاد اين نويسنده عرب توصيف هاشمي در مورد بازگشت خود به صحنه سياسي به نوشيدن شربتي تلخ شباهت زيادي به توصيف دارد که حضرت امام خميني در زمان پذيرش قطعنامه 598 اعلام و طي آن اين اقدام خود را به مانند نوشيدن جام زهر خواند. بخصوص که به اعتقاد هاشمي وي به دلايل وجداني و اخلاق و در سايه نبود احزاب قدرتمند و توانمند که بتوانند شخصيت هايي توانمند را معرفي کنند، وارد صحنه شده است.
اين تحليلگر در ادامه مي نويسد: در روزهای مانده به انتخابات رياست جمهوري ايران شاهد تحولات دراماتيکي در اين زمينه است که بارزترين آنها سست شدن قبضه دو جناح (راست و چپ) و از دادن بسياري از برگ هاي برنده توسط هر دوي آنهاست.
از سويي راستگريان تا بحال به اتفاق نظري در مورد نامزد خود نرسيده اند با وجود آنکه (شوراي هماهنگي نيروهاي انقلاب) از نامزدي علي لاريجاني حمايت کرد اما مشاهده شد که تعدادي از شخصيت هاي راستگرا با خروج از زير نفوذ احزاب راستگراي سنتي خود را نامزد اين انتخابات کرده اند که در اين ميان بايد به علي اکبر ولايتي اشاره کرد...
حضور محمد باقر قاليباف فرمانده سابق نيروی انتظامي بعنوان يکي از محافظه کاران جديد و محسن رضايي بعنوان نامزدي مستقل اشاره کرد. محمد عبداله در تحليل خود از جناح چپ هم بر اين باور است جريان چپ گرا که به طور سنتي دچار چند دستگي است از اين رو روحانيون مبارز بعنوان حلقه معتدل تر کروبي را برگزيده در حاليکه اصلاحگرايان افراطي همچنان بر نامزدي مصطفي معين پافشاري مي کنند.
حلقه ارتباط و اتصال و ستون مياني اين دو جريان به اعتقاد نويسنده هاشمي رفسنجاني است که از سويي توسط فراکسيون روحانيون محافظه کار مجلس شورا مورد حمايت قرار گرفته و از سوي ديگر احزاب اصلاح گرايي چون کارگزاران سازندگي و اعتدال وتوسعه نامزد شده است.
اين نويسنده درمقاله خود سپس در چند خط به تشريح برنامه هاي کلي نامزدهاي انتخابات پرداخته و بعد از آن حدود نيمي از بقيه مقاله خود را به تبيين رويکرد و نظرات آيت اله هاشمي رفسنجاني اختصاص داد. در اين بخش آمده است:
شيخ رفسنجاني رويکرد برنامه هاي خود را در جلسه مجلس خبرگزاران کاملاً تشريح کرده بود و نشان داد هم نو غمش توجه به مسايل اقتصادي و بخصوص پيشبرد برنامه پنج ساله چهارم از، برنامه اي که توسط مجمع تشخيص مصلحت براي پاره اي از تعديل ها به پارلمان باز گردانده شد. هاشمي در سخنان خود بر حل مشکل کاهش قدرت خريد طبقات متوسط و فقير جامعه و کاهش وابستگي دولت بر درآمدهاي نفتي هم تاکيد و خواستار توجه بيشتر به بازگشت مغزهاي مهاجر ايراني به وطن شد.
رفسنجاني که بين سال های 1989 تا 1997 رئيس جمهور ايران بود بر اين باور است که دست آوردهاي دو دوره رياست جمهوري اش به دليل تغيير رويکرد دولت سيد محمد خاتمي از اعطاي اولويت به توسعه اقتصادي به سياسي دچار پسرفت گرديده است به نحوي که حتي آخرين بخش از برنامه پنج ساله دومي را که در دوره رفسنجاني آغاز شد در دوره خاتمي دچار کندي و حتي توقف گرديد مسئله که به تبع آن بر روند برنامه پنج ساله سوم در سال 1999 تاثير گذاشت. به اعتقاد نويسنده توجه گسترده دولت خاتمي به توسعه سياسي و نيز مسايل جانبي چون کاهش قيمت نفت باعث شد تا در بين سالهاي 1997 تا 1999 رشد اقتصادي کشور از 6 درصد در دوره هاشمي به 3 درصد برسد.
نويسنده سپس به روند کارنامه حضور 8 ساله هاشمي در دو دوره رياست جمهوري پرداخته و مي نويسد: رفسنجاني در شرايطي با ديدگاه و رويکرد توسيع گزينه هاي اقتصادي ايران و خارج کردن ايران از بحران هاي اقتصادي وارد صحنه شد که تقريبا تمامي درآمدهاي ايران از فروش نفت براي خريد سوخت هاي پالايش شده چون بنزين، نفت سفيد و گازوئيل مصرف مي شد، کسر بودجه کشور به حدود پنجاه درصد رسيده بود و تقريبا سالانه دولت نيم برابر بودجه خود را به بانک مرکزي بدهکار مي شد، تمامي ذخاير طلاي کشور در بانک مرکزي يا به فروش رفته بود يا براي تامين هزينه هاي جنگ به رهنگ گذاشته شده بود و ايران در آن زمان با درآمد سالانه اي کمتر از 7 ميليارد دلار 13 ميليارد دلار بدهي معوقه و فوري داشت.
در آن سالها اکثر راه هاي ارتباطي و شبکه هاي مواصلاتي و نيز انتقال نيرو در استان هاي خوزستان، ايلام، کرمانشاه و آذربايجان غربي به دليل قرار گرفتن در خط آتش جنگ تقريبا به طور کامل تخريب شده بودند و تجارت داخلي در اختيار بازار سياهي بود که اجناس را گاهي به صد برابر قيمت رسمي آن مي فروختند.
رفسنجاني در حاليکه باري به اين سنگيني را به دوش مي کشيد وارد صحنه شد و اولين برنامه پنج ساله خود را به ارزش 135 ميليارد دلار تقديم کرد، و طي آن موفق شد بيکاري را از 6/15 درصد به 9 درصد کاهش داده حجم تورم را هم از 30 درصد به 17 درصد برساند.
همچنين ميزان بدهي هاي ايران هم از 13 ميليارد دلار با ذخاير ارضي صفر و حتي زير صفر به 17 ميليارد دلار با ذخاير ارضي 12 ميليارد دلاري رسيد.
اين دست آوردها در حالي به دست آمد که در اين 300 شهر صنعتي در کشور احداث و دولت هاشمي درآمد ملي را در حد 6 درصد حفظ کرد.
به نوشته اين تحليلگر عرب رفسنجاني همچنان بر اين باور است که در صورت رسيدن به رياست جمهوري از کابينه اي تکنوکرات استفاده کرده و با همان رويکرد اجرايي هشت سال رياست جمهوري گذشته اش به کار ادامه دهد، زيرا معتقد است که اين برنامه ها نياز و خواست مردم ايران است، مردمي که فشارهاي گسترده اقتصادي آنها را به ستوه آورده است.
در ادامه مقاله آمده است: ظاهراً بايد رقابت اصلي را بين هاشمي از يک سو و مهدي کروبي و مصطفي معين از سوي ديگر ديد اما با اين حال اين دو هم از شانس زيادي در مقابل هاشمي برخوردار نيستند زيرا:
1. اصلاحگرايان افراطي که از معين حمايت مي کنند انتخابات پارلماني را در فوريه 2004 را به دليل سياست هاي داخليشان که هيچ نيتجه و دست آورد ملموسي را براي بهبود اوضاع معيشتي مردم نداشت از دست دادند تا به شکست قبلي شان در انتخابات شوراهاي شهر اضافه شود و از اينرو مي توان انتخابات رياست جمهوري را آخرين تلاش اين جريان توصيف کرد. حال با توجه به اينکه معين در پيام ها و برنامه هاي خود به رأي دهنده ايران موفقيت چنداني را به دست نياورده و با استقبال مردم ايران مواجه نشده و با در نظر گرفتن انتخاب محمد رضا خاتمي بعنوان معاون اول خويش و نيز الهه کولاني بعنوان سخنگوي ستاد انتخاباتي و علي شکوري راد بعنوان مدير برنامه هاي انتخاباتي (سه شخصيتي که جزو افراطي ترين اصلاحگرايان محسوب مي شوند) ظاهراً نه تنها به نفع او نخواهد بود بلکه تاثير منفي گسترده اي را بر محبوبيتش به وجود خواهد آورد.
2. اوضاع اصلاحگرايان معتدل هم در صورتيکه کروبي و مهر عليزاده همچنان بر ادامه مبارزه تاکيد کنند هم چندان خوب نخواهد بود بخصوص که پس از اين رويارويي آنها ابتدا بايد از سد معين گذشته و بعداً هاشمي را در مقابل خود ببيند.
3. در مقابل حضور هاشمي مي تواند تعداد زيادي از قطب هاي نيروهای محافظه کار (بخصوص کارگزاران و مديران سازندگي) را به سوي خود جلب کرده و آنان را در مقابل کاريزما و توانمندي هايش وادار کرنش و اعلام حمايت کند اين مسئله را مي توان از سخنان آقاي يعقوبي مدير برنامه هاي انتخاباتي ولايتي يافت که صراحتاً اعلام کرد در صورت حضور رفسنجاني ولايتي از گردوني رقابت خارج خواهد شد حال اگر طيف گسترده اي از جريان دوم خرداد را هم به حاميان هاشمي بيافزاييم خواهيم ديد خروج بقيه رقبا از صحنه يک تحصيل حاصل خواهد بود.
ازبه اعتقاد اين نويسنده عرب توصيف هاشمي در مورد بازگشت خود به صحنه سياسي به نوشيدن شربتي تلخ شباهت زيادي به توصيف دارد که حضرت امام خميني در زمان پذيرش قطعنامه 598 اعلام و طي آن اين اقدام خود را به مانند نوشيدن جام زهر خواند. بخصوص که به اعتقاد هاشمي وي به دلايل وجداني و اخلاق و در سايه نبود احزاب قدرتمند و توانمند که بتوانند شخصيت هايي توانمند را معرفي کنند، وارد صحنه شده است. اين تحليلگر در ادامه مي نويسد: در روزهای مانده به انتخابات رياست جمهوري ايران شاهد تحولات دراماتيکي در اين زمينه است که بارزترين آنها سست شدن قبضه دو جناح (راست و چپ) و از دادن بسياري از برگ هاي برنده توسط هر دوي آنهاست.
از سويي راستگريان تا بحال به اتفاق نظري در مورد نامزد خود نرسيده اند با وجود آنکه (شوراي هماهنگي نيروهاي انقلاب) از نامزدي علي لاريجاني حمايت کرد اما مشاهده شد که تعدادي از شخصيت هاي راستگرا با خروج از زير نفوذ احزاب راستگراي سنتي خود را نامزد اين انتخابات کرده اند که در اين ميان بايد به علي اکبر ولايتي اشاره کرد...
حضور محمد باقر قاليباف فرمانده سابق نيروی انتظامي بعنوان يکي از محافظه کاران جديد و محسن رضايي بعنوان نامزدي مستقل اشاره کرد. محمد عبداله در تحليل خود از جناح چپ هم بر اين باور است جريان چپ گرا که به طور سنتي دچار چند دستگي است از اين رو روحانيون مبارز بعنوان حلقه معتدل تر کروبي را برگزيده در حاليکه اصلاحگرايان افراطي همچنان بر نامزدي مصطفي معين پافشاري مي کنند.
حلقه ارتباط و اتصال و ستون مياني اين دو جريان به اعتقاد نويسنده هاشمي رفسنجاني است که از سويي توسط فراکسيون روحانيون محافظه کار مجلس شورا مورد حمايت قرار گرفته و از سوي ديگر احزاب اصلاح گرايي چون کارگزاران سازندگي و اعتدال وتوسعه نامزد شده است.
اين نويسنده درمقاله خود سپس در چند خط به تشريح برنامه هاي کلي نامزدهاي انتخابات پرداخته و بعد از آن حدود نيمي از بقيه مقاله خود را به تبيين رويکرد و نظرات آيت اله هاشمي رفسنجاني اختصاص داد. در اين بخش آمده است:
شيخ رفسنجاني رويکرد برنامه هاي خود را در جلسه مجلس خبرگزاران کاملاً تشريح کرده بود و نشان داد هم نو غمش توجه به مسايل اقتصادي و بخصوص پيشبرد برنامه پنج ساله چهارم از، برنامه اي که توسط مجمع تشخيص مصلحت براي پاره اي از تعديل ها به پارلمان باز گردانده شد. هاشمي در سخنان خود بر حل مشکل کاهش قدرت خريد طبقات متوسط و فقير جامعه و کاهش وابستگي دولت بر درآمدهاي نفتي هم تاکيد و خواستار توجه بيشتر به بازگشت مغزهاي مهاجر ايراني به وطن شد.
رفسنجاني که بين سال های 1989 تا 1997 رئيس جمهور ايران بود بر اين باور است که دست آوردهاي دو دوره رياست جمهوري اش به دليل تغيير رويکرد دولت سيد محمد خاتمي از اعطاي اولويت به توسعه اقتصادي به سياسي دچار پسرفت گرديده است به نحوي که حتي آخرين بخش از برنامه پنج ساله دومي را که در دوره رفسنجاني آغاز شد در دوره خاتمي دچار کندي و حتي توقف گرديد مسئله که به تبع آن بر روند برنامه پنج ساله سوم در سال 1999 تاثير گذاشت. به اعتقاد نويسنده توجه گسترده دولت خاتمي به توسعه سياسي و نيز مسايل جانبي چون کاهش قيمت نفت باعث شد تا در بين سالهاي 1997 تا 1999 رشد اقتصادي کشور از 6 درصد در دوره هاشمي به 3 درصد برسد.
نويسنده سپس به روند کارنامه حضور 8 ساله هاشمي در دو دوره رياست جمهوري پرداخته و مي نويسد: رفسنجاني در شرايطي با ديدگاه و رويکرد توسيع گزينه هاي اقتصادي ايران و خارج کردن ايران از بحران هاي اقتصادي وارد صحنه شد که تقريبا تمامي درآمدهاي ايران از فروش نفت براي خريد سوخت هاي پالايش شده چون بنزين، نفت سفيد و گازوئيل مصرف مي شد، کسر بودجه کشور به حدود پنجاه درصد رسيده بود و تقريبا سالانه دولت نيم برابر بودجه خود را به بانک مرکزي بدهکار مي شد، تمامي ذخاير طلاي کشور در بانک مرکزي يا به فروش رفته بود يا براي تامين هزينه هاي جنگ به رهنگ گذاشته شده بود و ايران در آن زمان با درآمد سالانه اي کمتر از 7 ميليارد دلار 13 ميليارد دلار بدهي معوقه و فوري داشت.
در آن سالها اکثر راه هاي ارتباطي و شبکه هاي مواصلاتي و نيز انتقال نيرو در استان هاي خوزستان، ايلام، کرمانشاه و آذربايجان غربي به دليل قرار گرفتن در خط آتش جنگ تقريبا به طور کامل تخريب شده بودند و تجارت داخلي در اختيار بازار سياهي بود که اجناس را گاهي به صد برابر قيمت رسمي آن مي فروختند.
رفسنجاني در حاليکه باري به اين سنگيني را به دوش مي کشيد وارد صحنه شد و اولين برنامه پنج ساله خود را به ارزش 135 ميليارد دلار تقديم کرد، و طي آن موفق شد بيکاري را از 6/15 درصد به 9 درصد کاهش داده حجم تورم را هم از 30 درصد به 17 درصد برساند.
همچنين ميزان بدهي هاي ايران هم از 13 ميليارد دلار با ذخاير ارضي صفر و حتي زير صفر به 17 ميليارد دلار با ذخاير ارضي 12 ميليارد دلاري رسيد.
اين دست آوردها در حالي به دست آمد که در اين 300 شهر صنعتي در کشور احداث و دولت هاشمي درآمد ملي را در حد 6 درصد حفظ کرد.
به نوشته اين تحليلگر عرب رفسنجاني همچنان بر اين باور است که در صورت رسيدن به رياست جمهوري از کابينه اي تکنوکرات استفاده کرده و با همان رويکرد اجرايي هشت سال رياست جمهوري گذشته اش به کار ادامه دهد، زيرا معتقد است که اين برنامه ها نياز و خواست مردم ايران است، مردمي که فشارهاي گسترده اقتصادي آنها را به ستوه آورده است.
در ادامه مقاله آمده است: ظاهراً بايد رقابت اصلي را بين هاشمي از يک سو و مهدي کروبي و مصطفي معين از سوي ديگر ديد اما با اين حال اين دو هم از شانس زيادي در مقابل هاشمي برخوردار نيستند زيرا:
1. اصلاحگرايان افراطي که از معين حمايت مي کنند انتخابات پارلماني را در فوريه 2004 را به دليل سياست هاي داخليشان که هيچ نيتجه و دست آورد ملموسي را براي بهبود اوضاع معيشتي مردم نداشت از دست دادند تا به شکست قبلي شان در انتخابات شوراهاي شهر اضافه شود و از اينرو مي توان انتخابات رياست جمهوري را آخرين تلاش اين جريان توصيف کرد. حال با توجه به اينکه معين در پيام ها و برنامه هاي خود به رأي دهنده ايران موفقيت چنداني را به دست نياورده و با استقبال مردم ايران مواجه نشده و با در نظر گرفتن انتخاب محمد رضا خاتمي بعنوان معاون اول خويش و نيز الهه کولاني بعنوان سخنگوي ستاد انتخاباتي و علي شکوري راد بعنوان مدير برنامه هاي انتخاباتي (سه شخصيتي که جزو افراطي ترين اصلاحگرايان محسوب مي شوند) ظاهراً نه تنها به نفع او نخواهد بود بلکه تاثير منفي گسترده اي را بر محبوبيتش به وجود خواهد آورد.
2. اوضاع اصلاحگرايان معتدل هم در صورتيکه کروبي و مهر عليزاده همچنان بر ادامه مبارزه تاکيد کنند هم چندان خوب نخواهد بود بخصوص که پس از اين رويارويي آنها ابتدا بايد از سد معين گذشته و بعداً هاشمي را در مقابل خود ببيند.
3. در مقابل حضور هاشمي مي تواند تعداد زيادي از قطب هاي نيروهای محافظه کار (بخصوص کارگزاران و مديران سازندگي) را به سوي خود جلب کرده و آنان را در مقابل کاريزما و توانمندي هايش وادار کرنش و اعلام حمايت کند اين مسئله را مي توان از سخنان آقاي يعقوبي مدير برنامه هاي انتخاباتي ولايتي يافت که صراحتاً اعلام کرد در صورت حضور رفسنجاني ولايتي از گردوني رقابت خارج خواهد شد حال اگر طيف گسترده اي از جريان دوم خرداد را هم به حاميان هاشمي بيافزاييم خواهيم ديد خروج بقيه رقبا از صحنه يک تحصيل حاصل خواهد بود.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید