کشوری که بوی عطر و پول می‌دهد+تصاوبر
پس از اکران فیلم «گریس از موناکو» (با بازی نیکول کیدمن) در افتتاحیه شصت‌وهفتمین دوره جشنواره فیلم کن (سال ۲۰۱۴) تعداد بیشتری از مردم دنیا، با کشور موناکو و زندگی ملکه‌ی آن که بازیگر هالیوود و دارنده جایزه اسکار بود، آشنا شدند. البته خاندان سلطنتی موناکو محتوای فیلم «گریس از موناکو» را تخیلی و نادرست دانستند و نسبت به آن اعتراض کردند.
«گریس کلی» در موناکو مشهور و محبوب است و در برخی خیابان‌ها، تصویرهای او همراه خانواده‌ی سلطنتی، روی تابلوهایی نصب شده است. او پس از ازدواج با شاهزاده «رینه» در سال ۱۹۵۶ میلادی، حرفه اصلی‌اش را کنار گذاشت، ضمن آن‌که تا سال‌ها، نمایش دادن فیلم‌های گریس کلی در موناکو ممنوع بود. ملکه موناکو سال ۱۹۸۲ در یک تصادف رانندگی مجروح شد و روز بعد از آن حادثه، در سن ۵۲ سالگی درگذشت.
پایتخت و قدیمی‌ترین منطقه در کشور موناکو، «موناکوویل» است که روی صخره‌ای مرتفع ساخته شده و احتمالا سنگ بنای اولیه آن در دوران امپراطوری روم باستان گذاشته شده است. کاخ پادشاه موناکو نیز روی همین صخره و در میان دیوارهای قلعه‌ای تاریخی با پوشش گیاهی انبوه قرار دارد. از بالای این صخره از طریق آسانسورهای تعبیه‌شده در دل سنگ‌ها یا پیاده‌روهایی باریک، می‌توان پایین آمد و به بندر مونت‌کارلو رسید.
بندرگاه مونت‌کارلو یکی از معروف‌ترین مناطق در موناکو است که در آن کشتی‌های تفریحی، قایق‌های ماهی‌گیری و اتوبوس‌های دریایی رفت‌وآمد دارند. کشتی شاهزاده موناکو نیز معمولا در نزدیکی همین بندر لنگر انداخته است. موناکو بیشتر از دیگر نقاط جهان، میلیونر دارد (۳۰ درصد ساکنان این کشور میلیونر هستند) و بندر مونت‌کارلو برای سفرهای تفریحی و کاری آن‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد.
خانه‌های اعیانی و مجلل موناکو روی شیب کوه ساخته شده‌اند و به همین دلیل، گشت‌وگذار و پیاده‌روی در میان آن‌ها کمی دشوار است. دسترسی بین دو خیابان موازی در منطقه‌ی مونت‌کارلو از طریق ردیفی طولانی از پله‌ها امکان‌پذیر است و در نقاط مشخصی نیز مردم با آسانسور جابه‌جا می‌شوند.
بیشتر خیابان‌های موناکو تمیز، زیبا و مهندسی‌شده‌اند. از کشوری با درآمدی هنگفت به‌جز این هم نمی‌توان انتظار داشت که تک‌تک درختان در معرض خطر افتادن با میله‌های آهنی ایمن‌سازی شوند، باغچه‌ها با پوست فندوق تزیین شده باشند و هتل‌ها، مراکز خرید و مجتمع‌های بزرگ، بوی عطر بدهند!
نقل شده که در دهه ۸۰ میلادی با هدف حفظ اصالت این کشور، به دستور شاهزاده رینه، ساخت بناهای مرتفع در نزدیکی دریای ممنوع شد. این روزها به‌شکل پراکنده ماشین‌های سنگین در حال کندن و صاف کردن کوه هستند و در مناطق مختلف شهری نیز سروصدای زیادی که عموما به بهینه‌سازی جاده‌ها و مرمت ساختمان‌ها مربوط هستند، شنیده می‌شود.
با وجود آن‌که بیشتر خیابان‌ها و خانه‌های مجلل موناکو دیدنی‌اند، اما از جمله مهم‌ترین مراکز تفریحی و گردشگری آن می‌توان به این موارد اشاره کرد: موزه اقیانوس‌شناسی که روی صخره‌ای ساخته شده و به همین دلیل فقط از یک سمت قابل دسترس است، یک کلیسای جامع متعلق به قرن نوزدهم میلادی، قلعه شاهزاده موناکو که خاندان پادشاهی آن را اداره می‌کنند. گردشگران هنگام دیدن این قلعه قرن دوازدهمی، ابتدا با یک حیاط که با میلیون‌ها سنگ‌ریزه فرش شده، روبه‌رو می‌شوند. میلیونرهایی هم که هتل‌های رویایی موناکو را برای اقامت انتخاب می‌کنند، معمولا به کازینوی معروف این کشور سر می‌زنند. باغ Exotique نیز در شمال غربی موناکو و بر فراز تپه‌ای مرتفع قرار دارد. این باغ هم که مانند دیگر مناطق شهری به‌شکل پلکانی بنا شده و جاده‌ای باریک و مارپیچ بخش‌های مختلف آن را به هم می‌رساند و شامل گیاه‌های گوشتی و کاکتوس‌هایی عجیب و عظیم است. باغ Exotique چشم‌اندازی ویژه به موناکو و دریای مدیترانه دارد و برای عکاسی بسیار محبوب است.
موناکو یک تیم فوتبال دارد که در لیگ فوتبال فرانسه بازی می‌کند. همچنین مسابقه اتومبیلرانی موناکو (Grand Prix de Monaco) شهرت جهانی دارد؛ این مسابقه یکی از معتبرترین مسابقه‌های اتومبیلرانی فرمول یک در دنیاست که از سال ۱۹۲۹ میلادی در پیست موناکو که شامل مسیری ناهموار، پر پیچ‌وخم و باریک در شهر مونت‌کارلو است، برگزار می‌شود.
درباره نام «موناکو» در منابع آمده است که نام آن از قرن ششم پیش از میلاد و از واژه یونانی Monoikos می‌آید که به مفهموم «زندگی در یک سکونتگاه» یا «زندگی دور از سایرین» اشاره می‌کند. براساس یک افسانه قدیمی، هرکول در زمان گذر از منطقه موناکو از خدایان دیگر رو برگرداند و در نتیجه، یک معبد در آنجا به نام معبد Hercules Monoikos ساخته شد. از آنجا که تنها معبد این منطقه، خانه هرکول بود، نام شهر را Monoikos گذاشتند.
مورخان درباره تاریخ اداره این منطقه نیز نوشته‌اند که کنترل موناکو در دست امپراطوری رم بود و پس از آن، خاندان گریمالدی از جمهوری جنوا (امروزه شهری در نزدیکی مرز فرانسه) آن را کنترل کردند. گرچه جمهوری جنوا تا قرن ۱۹ برقرار بود، اما به خانواده گریمالدی اجازه داده شد تا همچنان حاکم موناکو بمانند. همچنین دو کشور فرانسه و اسپانیا به مدت صدها سال اجازه دادند که موناکو به‌صورت مستقل باقی بماند.
فرانسه موناکو را تا زمان انقلاب این کشور، به خاک خود اضافه نکرد؛ اما پس از شکست ناپلئون، کنترل موناکو به‌دست پادشاهی ساردنی افتاد. در قرن نوزدهم میلادی و هنگامی که پادشاهی ساردنی جزو ایتالیا شد، موناکو باز هم تحت نفوذ فرانسه قرار گرفت، اما فرانسه اجازه داد که این کشور مستقل بماند.
موناکو مانند فرانسه، در جریان جنگ جهانی دوم به اشغال نیروهای متفقین درآمد و پیش از این‌که آزاد شود، برای مدت کوتاهی توسط ایتالیا و پس از آن، رایش سوم از آلمان نازی اداره شد. از آن زمان تا کنون موناکو مستقل مانده و قدم‌هایی نیز برای پیوستن به اتحادیه اروپا برداشته است. اکنون این کشور عضو پیمان شینگن است.
دو شهری که در نزدیکی موناکو قرار دارند و گردشگران زیادی به آن‌ها می‌روند، نیس و کن در فرانسه هستند؛ شهر نیس ۳۰ دقیقه و کن یک ساعت با قطار با موناکو فاصله دارند.
شاهده یوسفی - ایسنا
