بازگشت غول هسته ای به چراغ جادو
با اين حال به اعتقاد اکونوميست، عليرغم تلاش بوش برای عوض کردن موضوع، گرگ ها همچنان پشت در به کمين نشسته اند. اين هفته نامه چاپ لندن اشاره می کند که در هفته های آينده، جهان احتمالا با دو چالش اتمی روبرو خواهد شد؛ بر اساس اخبار رسيده از کره شمالی، رژيم اين کشور خود را برای نخستين انفجار اتمی اش آماده می کند و از سوی ديگر، ايران در صدد از سرگيری بخشی از فعاليت های مربوط به غنی سازی اورانيوم است که از شش ماه پيش متوقف شده بود.
اکونوميست ادامه می دهد در صورت تحقق اين احتمال، تمام جهان بايد برای رويارويی با چنين چالشی بپاخيزد و نبايد تنها منتظر آمريکا بود. بسياری از منتقدان بوش، معتقدند آمريکا نبايد در سال ۲۰۰۲، عراق را در اولويت سياست خارجی خود قرار می داد، چرا که تجربه عراق، باعث افزايش اشتهای اتمی ايران و کره شمالی شد. موضوعی که امروز جهان با آن روبروست، اين است که هر دو رژيم ايران و کره شمالی، غيرقابل پيش بينی اند و در صورت دستيابی آنان به سلاح های اتمی، ممکن است کشورهای همسايه شان نيز تلاش برای مسلح کردن خود به بمب اتمی را آغاز کنند. اکونوميست می نويسد با توجه به اين، امروز بايد تمام کشورهای جهان از کليه راه های معقول استفاده کنند تا مانع فروپاشی پيمان منع گسترش تسليحات هسته ای شوند.
هفته نامه اکونوميست با اشاره به مذاکرات ايران با کشورهای اروپايی، می نويسد در آغاز اين مذاکرات، آمريکا در ديدارهای خصوصی خشم خود را از اقدامات اروپايی ها ابراز می کرد و معتقد بود پرونده ايران بايد به شورای امنيت سازمان ملل متحد ارجاع شود. حال که خواسته آمريکا، احتمالا به وقوع خواهد پيوست، مقامات اين کشور درخواهند يافت که نوشداروی شورای امنيت هم کارايی چندانی ندارد. روسيه به عنوان يکی از اعضای قدرتمند شورای امنيت، همچنان در تلاش است رآکتورهای خود را به ايران بفروشد و در حالی که قيمت نفت خام تا مرز بشکه ای پنجاه دلار صعود کرده، چين تمايل چندانی به اعمال تحريم اقتصادی و قطع صدور نفت از يکی از بزرگترين منابع تامين نفت جهان نخواهد داشت.
اکونوميست در پايان می پرسد پس تکليف چيست؟ و در پاسخ به اين نکته اشاره می کند که آمريکايی ها و اروپايی ها هنوز عادت بد ترساندن ايران از تهديدات اسراييل را کنار نگذاشته اند. به اعتقاد اکونوميست، حمله نظامی عليه تاسيسات هسته ای پراکنده و سری ايران، ممکن است نتواند موفق باشد و حتی در صورت موفقيت، می تواند اقدامات تلافی جويانه ايران، نظير حمله به اسراييل و کارشکنی در برنامه آمريکا در عراق را به دنبال داشته باشد.
اکونوميست ادامه می دهد ممکن است هرگز نتوان کشورهايی را که دچار بدگمانی نسبت به ديگرانند را از توليد تسليحات هسته ای منصرف کرد. اما به هر حال ايران نيازمند دستيابی به بازارهای جهانی است تا بتواند برای جمعيت روزافزون خود که از عشق و علاقه شان نسبت به انقلاب اسلامی کاسته شده است، ايجاد شغل کند. کره شمالی نيز برای تامين تقريبا تمام انرژی مصرفی خود، به چين وابسته است.
از نظر اکونوميست اگر اين کشورها به طور جدی با تهديدهای اقتصادی روبرو شوند و همزمان از طرف آمريکا نيز تضمين های مشخصی دريافت کنند مبنی بر اين که امنيتشان از سوی اين کشور تهديد نخواهد شد، ممکن است بتوان غول اتمی را به چراغ جادو بازگرداند. البته به اعتقاد اکونوميست، انجام چنين کاری به ديپلماسی، همکاری و اتحادی نياز دارد که جهان؛ ديرزمانی است شاهدش نبوده است.
