آفتابنیوز : ایران کشور کم آبی است اما تنها کشور کم آب دنیا نیست و در سالیان پس از انقلاب یکی از وزارت خانه هایی که با تکیه بر دانش فنی متخصصین خود و در مسیر سازندگی کشور گامهای بلندی برداشت وزارت نیروست. حاصل این تلاش شبانه روزی احداث سدها ، شبکه های آبیاری، آبرسانی و نیروگاههای متعدد برق آبی و حرارتی و شبکه های انتقال و توزیع برق است که باعث گردیده تا ایران در میان کشورهای همسایه ازجایگاه ویژه ای در تولید انرژی و نیز ذخایر مخازن آب شیرین که نشانگر عمق استراتژیک هر کشور است، برخوردار باشد.
در این میان طی سالیان اخیر حرکتی ارزشمند در راستای صیانت از محیط زیست شکل گرفته لکن متاسفانه به نظر میرسد که این حرکت مردمی، در حال به انحراف کشیده شدن توسط برخی افراد فرصت طلب، جدایی طلب و شهرت طلب می باشد و عملا در برخی موارد مباحث محیط زیستی تبدیل به نقاب و پوششی برای برخی فعالیتهای سیاسی و مخل امنیت ملی و به بازی گرفتن سرمایه های اجتماعی در راستای مطامع برخی باندهای فساد، شده است.
نمونه و مثال عینی این موضوع، دستان قدرت طلبی است که خود در خلال 30 سال گذشته در مناصب سازه ای و مدیریتی صنعت آب و برق در استانهای جنوب غرب کشور حضور داشته و به لحاظ برخورداری از منابع رانتی و روابط مافیایی از چهره های ماندگار این صنعت محسوب میگردند و در هر دولتی استیلای خود را بر برخی قلمروهای مالی و شرکتی این صنعت حفظ کرده اند و در سایه بی تدبیری و روابط ناسالم و غیرکارشناسی آنها، اوضاع مدیریتی آب و فاضلاب و نیز شبکه های برق در استان تحت مدیریتشان در وضعیت قرمز و اسف باری قرار دارد. اما همینها امروز پرچم دار دروغین حرکت نمایشی دفاع از محیط زیست و منابع آب کشور در منطقه ای شده اند که به لحاظ تنوع قومیتی پتانسیل بالایی جهت خارج شدن اوضاع از کنترل و وقوع درگیریهای طایفه ای و منطقه ای دارد.
اهمیت این موضوع و ابعاد منطقه ای آن زمانی روشن میگردد که این جریان سازان با هدف تحت تاثیر قرار دادن رییس جمهور محترم در معرفی وزیر نیروی پیشنهادی به مجلس شورای اسلامی با استفاده از منابع مالی در اختیار، هر روز بر حجم فعالیت های رسانه ای خود در این استان های حساس افزوده و با فرافکنی و حرکت های پوپولیستی، مسیر بحثهای علمی و کارشناسی را به سوی بحثهای خیابانی سوق داده و ادبیات خود را به گونه ای تنظیم نموده اند که باعث تحریک افراد کم اطلاع و ناراضی از وضعیت اجتماعی و اقتصادی استانهای محروم گردیده اند
شایسته است که نهادهای متولی، با هوشیاری و درایت، این جریان سازان را که در پوشش و پوستین آب و محیط زیست، مشغول آتش افروزی خطرناکی هستند، ارشاد نماید.
از سوی دیگر از فعالان و دغدغه مندان حقیقی محیط زیست درخواست می شود تا با هوشیاری و توجه موشکافانه به رفتارهای این جریان مشکوک، مانع از سوء استفاده آنها از عنوان محیط زیست برای فعالیتهای سیاسی و جدایی طلبانه ای گردند که آخر وعاقبت آن چیزی جز جنگ افروزی و تبدیل کشور به سرزمین سوخته نخواهد بود.
همچنین نیاز است تا شبکه ملی سمنهای محیط زیستی بعنوان مرجعی جهت هماهنگی فعالیتهای محیط زیستی در کشور، تدابیر لازم جهت پرهیز از ورود به مباحث سیاسی را در نظر داشته باشد، چراکه نتیجه چنین رویکردی، بزرگترین صدمه به فعالیتهای مدنی محیط زیستی و نهایتاَ محیط زیست و طبیعت کشور خواهد بود.