آفتابنیوز : زمان، روزنامه چاپ آنکارا نوشته است: در این رقابت ها که"جام صلح و دوستی" نامیده شده است تیم های مختلفی از نمایندگی های کشورهای مختلف حاضر در آنکارا شرکت می کنند.
تیمهای سفارتهای ایران ، آمریکا، انگلیس،به همراه تیمهای وزارت خارجه ترکیه، پارلمان ترکیه و دیپلمات های عرب و... تیم هایی هستند که قرار است رو در رو ی یکدیگر قرار بگیرند. شاید زمین فوتبال جایی وسیع تر از میزهای گفت و گو برای گفتکوی بین دیپلماتها باشد .
گویا قرار است دیپلماتها روی چمن سبز بدوند، عرق بریزند ، سر هم داد بزنندو به هم دیگر و یا به شیوه قضاوت داور اعتراض کنند. و در نهایت با یک برد ، باخت و یا مساوی، بازی را پایان دهند ، از همدیگر معذرت خواهی کنند و به هر نتیجه ای که در زمین فوتبال حاصل شده با آسودگی خاطر تن دهند.
با وجود آنکه میز دیپلماسی که گفت و گوی گرد آن همواره با دلهره، احتیاط و نگرانی همراه است، فوتبال شباهت هایی با سیاست دارد. برنده آن، تیم آماده، هماهنگ و با روحیه است در دیپلماسی نیز چنین است. فرق مهم این دو نتیجه بازی است.
شکست در فوتبال قابل پذیرش است. و هزینه های کمتری دارد. در سیاست اما شکست می تواند به معنای پایان باشد حتی پایانی برای همیشه. به نظر می رسد ترکیه با راه اندازی چنین مسابقاتی به دنبال تقویت نقش میانجیگری خود هستند.
ترکها میانجیگری خود را با فوتبال آغاز کرده اند تا یادآور دیپلماسی پینگ پنگ باشند. دیپلماسی پینگ پنگ در روابط چین و آمریکا کارگشا بود، به گونه ای که جهان سرمایه داری و سوسیالیسم را آشتی داد. باید منتظر ماند و دید دیپلماسی فوتبال، ایران و آمریکا را به کجا می رساند.
به ویژه که زمان بازی فینال جام دیپلمات ها 29ژوئن(9تیرماه)است.زمانی که غرب آن را مهلت نهایی ایران برای جواب بسته پیشنهادی تعیین کرده است.به راستی می توان باورکرد9تیر فینال هسته ای است.