خوب بد زشت پرونده اتمی ایران
آفتاب‌‌نیوز : 
نه بولتون و نه هیچ یک از سفیران کشورهای شرکت کننده در جلسه شورای امنیت مطلبی در خصوص مفاد قطعنامه جدید که قرار است علیه ایران تصویب شود فاش نکردند اما از لابه لای اظهارات برخی دیپلمات ها که معمولا تمایلی به فاش شدن نامشان ندارند چنین بر می آید که قطعنامه پیشنهادی انگلیسی ها، فرانسوی ها و آلمان ها که آمریکایی ها قاطعانه آن را پذیرفته و از آن حمایت می کنند تعلیق تمامی فعالیت غنی سازی و فعالیت مربوط به راکتور آب سبک در ایران و در دوره ای کوتاه مدت خواستار شده است.
به نظر می رسد نمایندگان چین و روسیه مخالفتی با این بند از قطعنامه جدید نداشته اند اما نقطه مورد اختلاف چگونگی استفاده از ماده 41 فصل هفتم منشور سازمان ملل متحد است .این ماده از سازمان ملل اعمال تحریم علیه کشورهای خاطی را مجاز می داند اما با توسل به زور مخالف است.
براین اساس سفیران کشورهای روسیه و چین پذیرفتن متن جدید قطعنامه که متن تعدیل شده قطعنامه پیشین است را منوط به هماهنگی با پایتخت های کشورهای خود دانسته اند.
تجربه نشان داده است که کشور چین در میان پنج عضو اصلی شورای امنیت سازمان ملل متحد کمترین استفاده را از حق وتو کرده و به بیشتر قطعنامه ها رأی ممتنع داده است.
بنابراین در یک نگاه خوشبینانه شاید پکن به قطعنامه پیشنهادی جدید شورای امنیت علیه ایران رأی بهتر از رأی ممتنع ندهد.
اما روس ها شیوه ای متفاوت تری پیش می گیرند مواضع روس ها این روزها با سیاست های واشنگتن بیشتر همخوانی دارد .
با اتفاقاتی که در حاشیه نشست سن پترزبورگ رخ داد و توافق های بوش و پوتین یک روز پیش از آغاز نشست رهبران 8 کشور صنعتی جهان و معامله ای که پوتین بر سر پرونده هسته ای ایران با بوش کرد معلوم نیست که مسکو قطعنامه پیشنهادی جدید شورای امنیت علیه ایران را وتو خواهد کرد یا نه.
بنابراین لبخندهای جان بولتون و اظهارات قاطعانه وی در مورد تصویب قطعنامه جدید علیه ایران ترکش های نشست سن پترزبورگ است با این وجود اگر این روزها شورای امنیت سازمان ملل متحد قطعنامه ای جدیدی علیه ایران از تصویب گذارند نباید چندان متعجب شد.
نه بولتون و نه هیچ یک از سفیران کشورهای شرکت کننده در جلسه شورای امنیت مطلبی در خصوص مفاد قطعنامه جدید که قرار است علیه ایران تصویب شود فاش نکردند اما از لابه لای اظهارات برخی دیپلمات ها که معمولا تمایلی به فاش شدن نامشان ندارند چنین بر می آید که قطعنامه پیشنهادی انگلیسی ها، فرانسوی ها و آلمان ها که آمریکایی ها قاطعانه آن را پذیرفته و از آن حمایت می کنند تعلیق تمامی فعالیت غنی سازی و فعالیت مربوط به راکتور آب سبک در ایران و در دوره ای کوتاه مدت خواستار شده است.
به نظر می رسد نمایندگان چین و روسیه مخالفتی با این بند از قطعنامه جدید نداشته اند اما نقطه مورد اختلاف چگونگی استفاده از ماده 41 فصل هفتم منشور سازمان ملل متحد است .این ماده از سازمان ملل اعمال تحریم علیه کشورهای خاطی را مجاز می داند اما با توسل به زور مخالف است.
براین اساس سفیران کشورهای روسیه و چین پذیرفتن متن جدید قطعنامه که متن تعدیل شده قطعنامه پیشین است را منوط به هماهنگی با پایتخت های کشورهای خود دانسته اند.
تجربه نشان داده است که کشور چین در میان پنج عضو اصلی شورای امنیت سازمان ملل متحد کمترین استفاده را از حق وتو کرده و به بیشتر قطعنامه ها رأی ممتنع داده است.
بنابراین در یک نگاه خوشبینانه شاید پکن به قطعنامه پیشنهادی جدید شورای امنیت علیه ایران رأی بهتر از رأی ممتنع ندهد.
اما روس ها شیوه ای متفاوت تری پیش می گیرند مواضع روس ها این روزها با سیاست های واشنگتن بیشتر همخوانی دارد .
با اتفاقاتی که در حاشیه نشست سن پترزبورگ رخ داد و توافق های بوش و پوتین یک روز پیش از آغاز نشست رهبران 8 کشور صنعتی جهان و معامله ای که پوتین بر سر پرونده هسته ای ایران با بوش کرد معلوم نیست که مسکو قطعنامه پیشنهادی جدید شورای امنیت علیه ایران را وتو خواهد کرد یا نه.
بنابراین لبخندهای جان بولتون و اظهارات قاطعانه وی در مورد تصویب قطعنامه جدید علیه ایران ترکش های نشست سن پترزبورگ است با این وجود اگر این روزها شورای امنیت سازمان ملل متحد قطعنامه ای جدیدی علیه ایران از تصویب گذارند نباید چندان متعجب شد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید