آفتابنیوز : آن دو نفر در عصر ولایت «علی»، برای مشورت رفتند تا بدانند جایگاهشان در حکومتداری چه می شود؟
دیدند «علی»، آنها را نهی کرد. امام گفت که صلاح نمی داند حتی به مکه بروند.
ابتدا پیش روی همه اعلام کردند که به «علی» وفا دارند و هیچ قصدی برای حکومت ندارند.
ناگاه «سه تن» شدند که تاریخ نوشته است، علاقه وافری به یکدیگر داشته اند.
آن «سه انقلابی»
هر سه از نزدیکترین کسان به پیامبر بودند: - طلحه. زبیر. عایشه -
به نام « ناس» - از جنس مردم -
و به نام « مِنا» - جای بیعت با مردم-
گردهم آمدند و دست در دست هم بلند کردند و مردم را به خویش فراخواندند، در مخالفت با سخن «علی»!
آن «سه انقلابی» را تاریخ به نام «شتر» شناخته است.
معنای «شتر» می دانی چیست؟ یک معنای شتر یعنی: بریدن. بریدگی. قطع کردن.
آنان را «ناکثین» نامیدند. ناکث، کسی است که رشتهها را پنبه کند و بافتهها را از هم بگسلد. از این رو به افراد پیمانشکن، ناکث میگویند.
آن سه انقلابی، ازسران «ناکثین» شدند. چه رشته ها که پنبه کردند و چه بافته ها که گسستند - بِسان هیچ -
صبح یکشنبه ای بود از پنجمین ماهِ سال سی و ششم هجرت که «علی»، رسمشان را آشکار کرد و به «ردا» و قامتشان پایان داد. وقتی چشم امام به جسد بی جان طلحه و زبیر افتاد، خطاب کرد: اینان روزی یار پیامبر خدا بودند و برای شان سابقه ای سودبخش بود، ولی طمع دنیا، عقل شان را گرفتار کرد و لغزیدند و کارشان به اینجا کشید...
حکایت همچنان باقی است...
خبرآنلاین