آفتابنیوز : سرویس بین الملل-نشریه «پولیتیکو» با انشار گزارشی درباره این افشاگری می نویسد:«هاوارد می گوید فیدل به طور عمیقی به من عشق می ورزید و این برایش هیجان انگیز بود. او موفق شد با کاسترو رهبر وقت کوبا در سال ۱۹۶۳ میلادی مصاحبه کند. پس از آن مصاحبه به تدریج رابطه ای صمیمانه میان آن دو ایجاد شد و پیام های دیپلماتیک توسط او از جانب کاسترو به دولت امریکا و بالعکس انتقال می یافت».
به گزارش آفتاب نیوز، «پولیتیکو» در ادامه می نویسد:«در نتیجه، او تبدیل به کانال و واسطه مخفی و پشت پرده گفت و گو و ارتباط میان دولت کوبا و امریکا شد. اسناد تازه منتشر شده این موضوع را نشان می دهند».
این نشریه که از خلال اسناد منتشر شده به این رابطه پی برده است می نویسد:«هاوارد در ابتدا به عنوان بازیگر در تبلیغات به خصوص تبلیغ صابوت کارش را اغاز کرد و سپس تصمیم گرفت به حرفه خبرنگاری مشغول شده و مسائل بین المللی را پوشش دهد. او رابطه اولیه اش با کاسترو را نخستین بار در ماه های پس از بحران موشکی کوبا آغاز کرد. هاوارد انگیزه اصلی اش برقراری صلح میان امریکا و کوبا بود و داوطلبانه مسئول شد تا واسطه ای مخفی بین دولت کمونیست در هاوانا و دولت کندی در واشنگتن شود. هاوارد پیام هایی را از کاسترو به روسای جمهوری امریکا کندی و جانسون رسانده بود».
«پولیتیکو» اشاره می کند که این اطلاعات از میان خاطرات و روز نوشته های هاوارد به دست آمده اند که توسط ارشیو امنیت ملی امریکا نگهداری و منتشر شده اند. «پولیتیکو» می نویسد:«در این پیام ها کاسترو گفته بود که آماده است تا با خواست ایالات متحده برای متوقف کردن صدور انقلاب به دیگر نقاط امریکای لاتین و کاهش روابط با اتحاد جماهیر شوروی موافقت کند به شرطی که واشنگتن متعهد شود از تلاش برای حمله به کوبا و حمایت از مخالفان حکومت تازه تاسیس انقلابی در آن کشور دست بردارد».
پولیتیکو به همراه اسناد و خاطرات عکس هایی را نیز منتشر کرده است که هاوارد را در حال مصاحبه با کاسترو نشان می دهد. «پولیتیکو» می نویسد:«هاوارد نه تنها روزنامه نگاری بیرحم توصیف شده است بلکه مصمم بود تا از طریق لابی گری با اعضای دولت امریکا با دیپلماسی مخفی دو کشور را به یکدیگر نزدیک تر سازد. هاوارد به قدری به فیدل کاسترو نزدیک شده بود که با او احساس راحتی کرده بود و به او گفت که فکر می کند سیاست هایش کوبا را ویران می سازد. در یکی از اسناد هاوارد به کاسترو پس از مصاحبه تلوزیونی با او در آوریل ۱۹۶۳ میلادی می نویسد:«شما آن دیکتاتور بیرحم و ستمگری که منتقدان تان از شما ساخته اند و به تصویر کشیده اند نیستید من اعتقاد ندارم که شما می خواهید به کوبا اسیب برسانید هر چند که از این موضوع ناراحت و خشمگین هستم که بدون دلیل و غرض سبب شده اید تا به زندگی هزاران نفر اسیب برسد».
«پولیتیکو» می نویسد:«آن دو ساعت ها تا طلوع خورشید شب ها با یکدیگر صحبت می کردند. کاسترو با هاوارد در اتاق او در هتل ملاقات می کرد جایی که احساس راحتی می کرد. هاوارد می نویسد:«من در مقابل فیدل جوری لباس می پوشیدم که گویی او همکلاسی مدرسه من است. با او راحت بودم. اولین بار کاسترو و هاوارد در کنار یکدیگر در برنامه خبری شبکه ای بی سی در اوریل ۱۹۶۴ میلاید دیده شدند».
«پولیتیکو» در ادامه می نیوسد که رابطه نزدیک خبرنگار ای بی سی با کاسترو پس از بحران موشکی کوبا عمیق تر شد. هاوارد می نویسد:«کاسترو من را محکم در آغوش می کشید و می گفت که روی پایش بنشینم و سپس بسیار ارام صحبت می کرد و می گفت لیزا تو برای من خیلی خطرناک هستی. می توانم دختری مثل تو را عمیقا دوست داشته باشم. تو شیرین هستی. بسیار زیبایی. بسیار باهوشی و بسیار حساس».
کاسترو به هاوارد گفته بود:«ما می توانیم با هم مبارزه کنیم دعوا کنیم بارها صدها بار اما در نهایت با هم خوب هستیم. تو می توانی به من چیزهای زیادی بیاموزی». هاوارد درباره رابطه عمیق عاطفی اش با فیدل می نیوسد:«او بسیار باتجربه و ماهرانه با من رفتار می کرد. رابطه با او برایم هیجان انگیز بود. هرگز چنین رابطه ای را تجربه نکرده بودم».
«پولیتیکو» در ادامه با اشاره به نفش مهم لیزا هاوارد در حل شدن یک بحران بالقوه میان کوبا و امریکا در اواسط سال ۱۹۶۴ میلادی به نقل از اسناد ارشیو امنیت ملی امریکا می نویسد:«پس از آن که سیا گزارش های اطلاعاتی نگران کننده ای را در این باره دریافت کرد که فیدل کاسترو تهدید به سرنگون کردن هواپیماهای شناسایی امریکایی در پاسخی تلافی جویانه به ضبط چهار قایق ماهیگیری کوبایی توسط گارد ساحلی کرده است هاوارد مخفیانه به کوبا سفر کرد تا هشدار امریکایی را به کوبا منتقل سازد او در بازگشت به امریکا این اطمینان را به امریکایی ها داد که هیچ اتفاقی برای هواپیماهای امریکایی نخواهد افتاد و نیازی نیست که هشدارهای بیش تری به کاسترو داده شود. این پیام توسط «ادلای استیونسن» نماینده وقت امریکا در سازمان ملل متحد مستقیما به اطلاع جانسون رییس جمهوری وقت امریکا رسید».
پوایتیکو در پایان می نیوسد:«با این حال، علیرغم کانال مخفی و پشت پرده ایجاد شده توسط هاوارد او خود ادعا می کد که مذاکرات مخفیانه پیشرفتی نداشتند چرا که دولت جانسون علاقه ای به تجدیدنظر در سیاست امریکا در قبال کوبا و تمایلی برای برقراری روابط دیپلماتیک با هاوانا نداشت.
هاوارد در نهایت از شبکه «ای بی سی» به دلیل مشاحره با مدیران شبکه اخراج شد مدیران می گفتند که او نسبت به کوبایی ها سمپاتی دارد و می خواهد اخبار مثبت را از آن کشور پوشش دهد. لیزا هاوارد در سن ۳۹ سالگی در سال ۱۹۶۵ میلادی درگذشت».