آفتابنیوز : به گزارش نیویورک تایمز تعداد حملات علیه شهروندان مسیحی طی هفته های اخیر به وضوح فزونی یافته است. در نخستین روزهای ماه رمضان بود که یک رستوران بزرگ متعلق به مسیحیان در مرکز بغداد هدف یک حمله بزرگ انتحاری قرار گرفت.
هفته گذشته نیز یک کشیش کلیسای آسوریان شهر موصل ربوده شد. تروریستها پس از ربودن وی در و دیوار کلیسا را پر از حمله های شدید لفظی به پاپ و مسیحیان کرده بودند و چهارشنبه گذشته بود که پلیس جسد بدون سر این کشیش را پیدا کرد. ظاهرا با وجود اینکه خشم مسلمانان در سایر کشور از اظهارات پاپ درپی عذرخواهی چندباره وی فروکش کرده است ولی در عراق این موضوع همچنان بهانه ای برای تروریستهاست تا به تشدید جنایات سازماندهی شده علیه مسیحیان این کشور بپردازند. افراطگرایان برای توجیه خشونت شهروندان مسیحی را «ماموران مهاجمان صلیبی» مینامند.
در واقع موج خشونت علیه مسیحان عراق از زمان فروپاشی حکومت صدام در سال 2003 آغاز شد. برخی دلیل این مسئله را خشم اکثریت مسلمان عراق از پیروزی یک ارتش اشغالگر مسیحی در سرزمین بینالنهرین قلمداد می کنند. از آن پس دهها مورد بمبگذاری، ترور، آدم ربایی و تجاوز علیه شهروندان مسیحی اتفاق افتاده است.
هر چند که «یونادام کانا» تنها نماینده اقلیت مسیحی در پارلمان عراق می گوید که مسیحیان با حدود هشتصدهزار نفر حدود 3 درصد جمعت عراق را تشکیل می دهند اما آخرین تخمینها حاکی از آنست با افزایش موج فرار آنان طی ماههای اخیر اکنون فقط حدود 600 هزاز مسیحی در عراق زندگی میکنند. برای آنان ترکیه ، سوریه و اردن به عنوان مقصدهای اولیه مطرح هستند و پس از آن شاید شانس بهتری برای مهاجرت پیدا شود.
«پدر خسابا» کشیش ارشد کلیسای مریم مقدس میگوید که سفارتخانههای خارجی اغلب برای دادن ویزا به مسیحیان از آنان میخواهند که از کلیسا برای اثبات مذهب شان تائیدیه بگیرند: «ما در هفته حداقل 50 عدد تائیدیه به متقاضیان میدهیم». جدا از مهاجرت به خارج از کشور هزاران خانواده مسیحی طی سه سال گذشته محل سکونت خود در بغداد، بصره، موصل و ... را به مقصد مناطق کردنشین شمال عراق ترک کردهاند. این در حالی است که آخرین سرشماری انجام شده در زمان حکومت صدام که در سال 1987 صورت گرفت تعداد مسیحیان کشور نزدیک به یک و نیم میلیون نفر بود.
جامعه مسیحی عراق بیش از 2000 سال در تاریخ این کشور ریشه دارد. برخی علمای مسیحی معتقدند که باغ عدن که در کتاب مقدس به ان اشاره شده در عراق قرار دارد. مسیحیان این کشور همیشه همچون قطرهای کوچک در برابر دریای بزرگ اکثریت مسلمان عراق قرار داشته اند ولی در زمان حکومت صدام حسین همزیستی خوبی بین مسیحیان با شیعیان و اهل تسنن برقرار بود .