آفتابنیوز : برخی کارشناسان هشدار میدهند معاهده صلحی که موجب کاهش نیروهای آمریکایی در شبه جزیره کره شود، بدون آنکه تضمینی در مقابل آن دریافت شود یک موفقیت فاجعهبار خواهد بود. برخی هم تاکید دارند توافق بهتر از عدم توافق است.
به گزارش روزنامه نیویورک تایمز، از لحظهای که رئیسجمهوری آمریکا دعوت بیپروا برای دیدار با کیم جونگ اون را پذیرفت، انتظاراتی به وجود آورد مبنی بر اینکه در نهایت او کاری را انجام میدهد که هیچ کدام از پیشینیانش انجام ندادند: کنترل کرهشمالی برای کنار گذاشتن زرادخانه هستهایش.
همزمان با هشدار اخیر کیم جونگ اون، رهبر کرهشمالی و با توجه به اینکه اکثر کارشناسان این حوزه همواره گفتهاند، کیم ممکن است اصلا قصدی برای کنار گذاشتن تسلیحات هستهای خودش در آینده نزدیک یا برای همیشه نداشته باشد، حال مساله اینجاست که اگر نشست پیونگیانگ-واشنگتن در موعد مقرر برگزار شود، ترامپ چگونه پیروزی را مجددا تعریف خواهد کرد.
اگر ترامپ و کیم ۱۲ ژوئن در مذاکرات سنگاپور حاضر شوند مشخص میشود که خلع سلاح هستهای در مدت کوتاهی تقریبا از میز مذاکره برداشته میشود اما تحلیلگران معتقدند ترامپ هیچ مشکلی نخواهد داشت که راههای دیگری بیابد و بتواند از آن طریق مدعی پیروزی شود.
دویئون کیم، از همکاران ارشد در انجمن آینده شبه جزیره کره در سئول گفت: واقعیت این است که این نشست موفقیتآمیز خواهد بود زیرا ترامپ آن را به عنوان یک پیروزی به خورد طرفدارانش میدهد. متأسفانه مهم نیست که متخصصان چه فکری میکنند.
کارشناسان که بسیاری از آنها به شدت منتقد رویکرد بداهه ترامپ در عرصه دیپلماسی و کمبود آگاهی او در مورد تاریخ تعاملهای شکستخورده قبلی با کره شمالی هستند، میگویند یک نتیجه واقعی میتواند اعلام سادهای مبنی بر این باشد که خلع سلاح هستهای یک هدف نهایی است. به گفته تحلیلگران حتی انعقاد یک معاهده مبهم بسیار بهتر از آن است که به دوره تنشهای روزافزون سال گذشته بازگشت و چنین توافقی یک نقطه آغازین مهم برای مذاکرات آتی خواهد بود.
جفری لوئیس، کارشناس کرهای در موسسه مطالعات بینالملل میدلبری میگوید: این چیزی نیست که رئیسجمهوری آمریکا وعده داده است. این چیزی نیست که همه امیدوار به حصول آن باشند اما واقعا خوب خواهد بود و آنها باید آن را بپذیرند. شما قرار نیست از شر سلاحها خلاص شوید، اما خودتان را در مسیری قرار میدهید که شاید دیگر روزی مورد نیاز نباشند. شاید نه در طول عمر کیم جونگ اون، اما شاید هنوز هم ارزش این پیشرفت را داشته باشد، به خصوص به این خاطر که ۲۰۱۷ واقعا سال ترسناکی بود.
برخی تحلیلگران هم میگویند تمایل ترامپ برای رسیدن به یک پیروزی سریع و قابل اعلام از طریق توئیتر میتواند این فرصت را از دیپلماتهای حرفهای و کارشناسان هستهای بگیرد که توافقی بلندمدت با مقامات کرهشمالی بر جای بگذارند.
سوزان دیمجیو، مدیر و عضو ارشد گروه تحقیقاتی نیوامریکا که در مذاکرات غیر رسمی با کره شمالی شرکت داشته است، میگوید: او بیرون میآید و میگوید "جایزه صلح من کجاست؟". او واقعا میخواهد از نشست بیرون بیاید و بگوید "من آنها را به انجام کاری مجبور کردم که هیچ رییس جمهوری دیگری نتوانسته بود" و فکر میکنم که پس از آن احتمالا علاقه خود را از دست بدهد. هر چه مشارکت ترامپ در این روند کمتر باشد، بهتر است.
یک وعده مبهم برای خلع سلاح هستهای احتمالا بسیاری را در واشنگتن ناامید خواهد کرد؛ جایی که خاطراتی در مورد انکار توافقهای پیشین از سوی کره شمالی وجود دارد. همچنین این بسیار پایینتر از خواستههای جنگطلبانی مانند جان بولتون، مشاور امنیت ملی ترامپ است که خواستار خلع سلاح کامل و فوری شدهاند و ترامپ که اخیرا به بهانه اینکه توافق هستهای ایران "یک معاملهی وحشتناک یک طرفه" است از آن خارج شد، انتظاراتی مبنی بر این ایجاد کرده است که میتواند توافق بهتری با کرهشمالی به دست آورد.
برخی تحلیلگران میگویند بعید است کرهشمالی با اعلامیههای مبهم راضی شود. کیم احتمالا خواستار تضمینهای واضحی شود که ایالات متحده آمریکا هرگز به کشورش حمله نکند و علاوه بر این، تحریمهای بینالمللی هم به سرعت رفع شوند. به گفته تحلیلگران، حتی اگر ترامپ روی حفظ تحریمها تاکید داشته باشد ممکن است نفوذ خودش را روی کرهجنوبی و چین هم که مایلند از فشارها بر کرهشمالی بکاهند، از دست بدهد.
کریستوفر هیل که در دوران ریاست جمهوری جورج بوش سالها با پیونگیانگ مذاکره کرده بود، میگوید: شاید کرهشمالی روی این واقعیت که با چینیها رابطه ایجاد کرده است و چینیها در حال حاضر چندان موافق ترامپ نیستند، حساب باز کرده باشد. روابط ایالات متحده با چین چالشی است که کره شمالیها در ماههای آینده تلاش خواهند کرد تا از آن سوء استفاده کنند.
کارشناسان میگوید، با توجه به واکنش منفی کرهشمالی به مانور مشترک سئول با ایالات متحده، کیم حتی ممکن است از مذاکرات با رئیسجمهوری آمریکا برای بیان درخواستش مبنی بر کاهش شمار نیروهای آمریکایی در کرهجنوبی استفاده کند و این اشتباه است که اکنون تسلیم چنین خواستهای شد.
بروس کلینگنر، متخصص امور کره و ژاپن در بنیاد هریتیج در واشنگتن میگوید: اگر شما فقط به این دلیل معاهدهای را امضا کنید چون که به نظر میرسد شایسته دریافت جایزه صلح نوبل باشد و این تهدید را حل نکند، پس شما یک وضعیت خطرناکتر ایجاد کردهاید. امضای معاهده صلحی که موجب کاهش نیروهای آمریکایی در شبه جزیره کره میشود، بدون اینکه چیزی در مقابل حملات هستهای یا حتی توپخانه متعارف علیه سئول یا موشکهای هدفمند علیه توکیو دریافت شود یک موفقیت فاجعهبار خواهد بود.
آندری لانکوف، متخصص امور کرهشمالی در دانشگاه کوکمین در سئول نیز معتقد است که بیانیههای متعددی درباره تسلیم نهایی تسلیحات هستهای مطرح میشود اما اینها فقط وعدههای توخالی هستند بدون آنکه ذرهای انگیزه برای اجرای آنها وجود داشته باشد. با این حال برخی منتقدان دولت ترامپ هم میگویند هرگونه توافقی که ماحصل مذاکرات باشد بهتر از هیچ چیز است.
منبع: ایسنا