دست بالا در مذاکره با شیطان بزرگ؟
آفتاب‌‌نیوز : 
به عقیده ادموند بلر تاکید مطلق ایران بر گرفتن تضمین‌های امنیتی در عین ادامه فعالیت‌های غنی‌سازی اورانیوم باعث می‌شود تا شانس برقراری هرگونه تماس موثر بین دو کشور از میان برود، هر چند که تاکنون هیچ دعوت رسمی نیز برای آغاز مذاکرات وجود نداشته است.
ماه گذشته جیمز بیکر سرپرست گروه مطالعاتی عراق پس از آنکه با نماینده ایران در سازمان ملل شام خورد متقاعد شد که یکی از سرفصل های اصلی گزارش نهایی کمیته‌اش را به «ضرورت مذاکره مستقیم با تهران» اختصاص دهد. اما واکنش رهبران ایران به پیش‌خبر انتشار این گزارش سرد بود زیرا همیشه این نگرانی برای آنها وجود دارد که ایالات متحده در هر مذاکره احتمالی از موضع «طلبکار» با تهران سخن گوید، بدون اینکه هیچ امتیاز مشخصی به تهران بدهد.
گری سیک محقق ارشد دانشگاه کلمبیا و کارگزار سابق کاخ سفید معتقد است احتمال اینکه تهران و واشنگتن ظرف شش‌ماه اینده با یکدیگر گفتگو کنند «واقعا بسیار زیاد» است، ولی این گفتگو احتمالا بخشی از یک مذاکره چندجانبه با حضور سایر همسایگان عراق خواهد بود، همانگونه که پیش از این در مورد افغانستان نیز اتفاق افتاد. به گفته وی پس از تجربه موفقیت‌آمیز قبلی در حالی که تهران به‌خاطر همکاری با آمریکا در سقوط حکومت طالبان منتظر جایزه بود در یکی از بزرگترین اشتباهات سیاسی جورج بوش بخشی از «محور شرارت» نامیده شد و امیدها برای مصالحه بین دو کشور به طور کامل از میان رفت.
به اعتقاد مشاور سابق امنیت ملی آمریکا تهران و واشنگتن در ربع قرن گذشته 9 بار در آستانه گفتگو قرار داشته‌اند ولی هر بار به دلیل تعلل یکی از طرفین این موضوع رخ نداده‌است زیرا هربار یکی از طرفین خود را در موقعیتی می‌دیده‌است که می تواند شرایط مذاکره را به دیگری تحمیل کند «و در چنین شرایطی هیچ مذاکره‌ای انجام نخواهد شد».
مدیر انستیتوی مطالعاتی ایران در دانشگاه سنت‌اندروز اسکاتلند نیز می‌گوید این‌بار نیز مذاکره‌ای بین دو کشور رخ نخواهد داد چون ایرانی‌ها فکر می کنند زمان به نفع آنهاست و آمریکایی‌ها به‌خاطر ضعف حاضر به گفتگو شده‌اند. با این‌حال به اعتقاد وی محمود احمدی‌نژاد رئیس‌جمهور کنونی نسبت به همتایان سابق خود احتمالا شریک مناسب‌تری برای آغاز مذاکرات خواهد بود «زیرا از موضع کسانی با آمریکا سخن میگویند که همواره مخالف گفتگو بوده‌اند».
به عقیده ادموند بلر تاکید مطلق ایران بر گرفتن تضمین‌های امنیتی در عین ادامه فعالیت‌های غنی‌سازی اورانیوم باعث می‌شود تا شانس برقراری هرگونه تماس موثر بین دو کشور از میان برود، هر چند که تاکنون هیچ دعوت رسمی نیز برای آغاز مذاکرات وجود نداشته است. ماه گذشته جیمز بیکر سرپرست گروه مطالعاتی عراق پس از آنکه با نماینده ایران در سازمان ملل شام خورد متقاعد شد که یکی از سرفصل های اصلی گزارش نهایی کمیته‌اش را به «ضرورت مذاکره مستقیم با تهران» اختصاص دهد. اما واکنش رهبران ایران به پیش‌خبر انتشار این گزارش سرد بود زیرا همیشه این نگرانی برای آنها وجود دارد که ایالات متحده در هر مذاکره احتمالی از موضع «طلبکار» با تهران سخن گوید، بدون اینکه هیچ امتیاز مشخصی به تهران بدهد.
گری سیک محقق ارشد دانشگاه کلمبیا و کارگزار سابق کاخ سفید معتقد است احتمال اینکه تهران و واشنگتن ظرف شش‌ماه اینده با یکدیگر گفتگو کنند «واقعا بسیار زیاد» است، ولی این گفتگو احتمالا بخشی از یک مذاکره چندجانبه با حضور سایر همسایگان عراق خواهد بود، همانگونه که پیش از این در مورد افغانستان نیز اتفاق افتاد. به گفته وی پس از تجربه موفقیت‌آمیز قبلی در حالی که تهران به‌خاطر همکاری با آمریکا در سقوط حکومت طالبان منتظر جایزه بود در یکی از بزرگترین اشتباهات سیاسی جورج بوش بخشی از «محور شرارت» نامیده شد و امیدها برای مصالحه بین دو کشور به طور کامل از میان رفت.
به اعتقاد مشاور سابق امنیت ملی آمریکا تهران و واشنگتن در ربع قرن گذشته 9 بار در آستانه گفتگو قرار داشته‌اند ولی هر بار به دلیل تعلل یکی از طرفین این موضوع رخ نداده‌است زیرا هربار یکی از طرفین خود را در موقعیتی می‌دیده‌است که می تواند شرایط مذاکره را به دیگری تحمیل کند «و در چنین شرایطی هیچ مذاکره‌ای انجام نخواهد شد».
مدیر انستیتوی مطالعاتی ایران در دانشگاه سنت‌اندروز اسکاتلند نیز می‌گوید این‌بار نیز مذاکره‌ای بین دو کشور رخ نخواهد داد چون ایرانی‌ها فکر می کنند زمان به نفع آنهاست و آمریکایی‌ها به‌خاطر ضعف حاضر به گفتگو شده‌اند. با این‌حال به اعتقاد وی محمود احمدی‌نژاد رئیس‌جمهور کنونی نسبت به همتایان سابق خود احتمالا شریک مناسب‌تری برای آغاز مذاکرات خواهد بود «زیرا از موضع کسانی با آمریکا سخن میگویند که همواره مخالف گفتگو بوده‌اند».
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید