قربانیان آقای پوتین
آفتاب‌‌نیوز : 
فریم اول: آلکساندر لیتویننکو، مامور سابق کا‌گ‌ب
آلکساندر از آن دسته آدمهایی بود که هیچگاه حرفشان را نمی‌خورد. او روز نوزده اکتبر در جمع خبرنگاران عضو «فرانت لاین» در لندن رسما خود را یک جاسوس سابق KGB معرفی کرد و کوشید تا مخاطبانش رامتقاعد کند که شخص ولادیمیر پوتین مسئول قتل آنا پولیتکوفسکا، خبرنگاری است که دوهفته پیش از آن جنازه‌اش در اطراف مسکو پیدا شده بود:«من پس از خروج از روسیه آنا را چندبار در اینجا دیدم، آخرین بار از من پرسید آیا آنها (کا گ ب) می‌توانند من را بکشند؟آیا انجام چنین کاری ممکن است؟ و من به او گفتم بله، به راحتی ممکن است».
لیتویننکو گفت خودش زمانی مجبور به فرار از روسیه و پناهندگی به بریتانیا شد که حاضر به اجرای دستور روسایش برای ترور بوریس برزوفسکی از سرمایه‌داران بزرگ نزدیک به بوریس یلتسین نشده‌بود. تنها یک ماه پس از این سخنرانی لیویننکو در پی یک بیماری دردآور و مرگبار درگذشت.
فریم دوم: لیدیا یوسوپفا، فعال حقوق بشر
وی یک وکیل دعاوی 45 ساله است وبخش عمده زندگی کاری‌اش را صرف کشف و مستندسازی موارد اعدام،آدم ربایی، شکنجه و تجاوز به عنف توسط نیروهای ارتش روسیه در چچن کرده‌است: «نقض بسیار گسترده حقوق بشر و تروریسم دولتی هنوز در صدر برنامه های کرملین در چچن است».
او که یکی از صمیمی‌ترین دوستان آنا پولیتکوفسکا بوده به‌خوبی می‌داند که از نظر سرویس امنیتی کرملین یک عنصر نامطلوب تلقی می‌شود،«ولی مسئله اینست که چنین جنایاتی دیگر فقط علیه چچنی ها اعمال نمی‌شود، ما مخالفین سیاسی در داخل روسیه هم در معرض چینین رفتاری هستیم». لیدیا می‌گوید: «ما درحال عقب‌گرد به دوران حکومت کمونیست‌ها هستیم، ولی مطمئنم جامعه روسیه یک‌جا در مقابل این اقتدارگرایی جدید خواهد ایستاد».
فریم سوم: بنیانگذار و مدیرعامل سابق یوکوس اویل
او یکی از ثروتمندترین ساکنان روسیه بود. کرملین تا زمانی که میخائیل به عنوان یک سیاستمدار مستقل اعلام موجودیت نکرده بود با او کاری نداشت. وی که اتهامش فرار از پرداختن به‌موقع مالیات! است اکنون به یکی از نمادهای شاخص عملکرد «دستگاه قضایی مستقل روسیه»! تبدیل شده‌است.
وی در آخرین مصاحبه‌اش قبل از دستگیر شدن گفته بود: «مردم ما هم دموکراسی می‌خواهند، مردم ما هم می‌خواهند که بدون وحشت با پلیس سخن بگویند، آنها روزنامه و تلویزیون آزاد می‌خواهند تا بتوانند هرآنچه را که دوست دارند بخوانند و ببینند، آنها می‌خواهند افرادی که قرار است بر کشور حکومت کنند را به راحتی انتخاب کنند ...». اکنون یوکوس کاملا دولتی شده‌است و خودوروفسکی 43 ساله بخشی از دوران محکومیت هشت‌ساله خود را در یکی از زندان‌های سیبری می گذارند.
فریم چهارم : ولادیمیر ریزکف، عضو مستقل پارلمان روسیه
او می داند که تلاش‌هایش برای سازماندهی فعالان دموکراسی در قالب یک تشکل لیبرال بواسطه مخالفت دولت شکست خواهد خورد،«زیرا هیچ شانسی برای به ثبت رساندن یک حزب سیاسی جدید در روسیه وجود ندارد، مگر اینکه کرملین به اعضای آن اعتماد داشته باشد». ولادیمیر همچنین می‌داند که صندلی خود در دوما را نیز تا سال آینده قطعا از دست خواهد داد زیرا مطابق قوانین جدید انتخابات در روسیه نامزدها حتما باید عضو یکی از احزاب رسمی کشور باشند و حضور آنها به عنوان کاندیدای مستقل قابل پذیرش نیست.
ولادیمیرچهل‌ساله اما همچنان خوشحال و مغرور است: «دیگر نمی‌توانم نماینده دوما باشم؟ مهم نیست! یک شهروند مسئول خواهم بود و البته یک مخالف سیاسی سرسخت که می‌خواهد هرآنچه در توان دارد را صرف خدمت به کشورش کند». به عقیده ریزکف مهمترین عاملی که می تواند در شرایط کنونی شانس احیای دموکراسی روسیه را افزایش دهد فشارهای خارجی است،«در حالی که غرب آشکارا از پوتین حمایت می کند».
فریم پنجم : اولگ پانفیلوف، بنیانگذار و رئیس اتحادیه روزنامه‌نگاران روسیه
وی شش سال پیش شجاعانه در راه تاسیس سازمانی گام برداشت که بتواند در مواقع ضروری از حقوق اولیه کارکنان رسانه‌های روسی حمایت کند. به گفته اولگ در طول سال 2005 حداقل 150 مورد آدم‌ربایی و ضرب‌و‌شتم شدید علیه خبرنگاران در نقاط مختلف روسیه به ثبت رسیده‌است.
وی بر این باور است که اکنون در میان کارکنان رسانه های گروهی روسیه کمتر کسی پیدا می‌شود که جرات ابراز مخالفت با سیاست های کرملین را داشته باشد:«آنها دارند یاد می‌گیرند که مطابق با شرایط شیوه حرف‌زدن‌شان را تغییر دهند». پانفیلوف همچنین می گوید که در استانهای دیگر روسیه خبرنگاران از شجاعت بیشتری برای انجام درست وظایف‌شان برخوردارند،ولی مشکل اینجاست که کمتر چاپخانه‌ای حاضر به پذیرش ریسک انتشار یک روزنامه آزاد و مستقل است.
فریم اول: آلکساندر لیتویننکو، مامور سابق کا‌گ‌ب آلکساندر از آن دسته آدمهایی بود که هیچگاه حرفشان را نمی‌خورد. او روز نوزده اکتبر در جمع خبرنگاران عضو «فرانت لاین» در لندن رسما خود را یک جاسوس سابق KGB معرفی کرد و کوشید تا مخاطبانش رامتقاعد کند که شخص ولادیمیر پوتین مسئول قتل آنا پولیتکوفسکا، خبرنگاری است که دوهفته پیش از آن جنازه‌اش در اطراف مسکو پیدا شده بود:«من پس از خروج از روسیه آنا را چندبار در اینجا دیدم، آخرین بار از من پرسید آیا آنها (کا گ ب) می‌توانند من را بکشند؟آیا انجام چنین کاری ممکن است؟ و من به او گفتم بله، به راحتی ممکن است».
لیتویننکو گفت خودش زمانی مجبور به فرار از روسیه و پناهندگی به بریتانیا شد که حاضر به اجرای دستور روسایش برای ترور بوریس برزوفسکی از سرمایه‌داران بزرگ نزدیک به بوریس یلتسین نشده‌بود. تنها یک ماه پس از این سخنرانی لیویننکو در پی یک بیماری دردآور و مرگبار درگذشت.
فریم دوم: لیدیا یوسوپفا، فعال حقوق بشر
وی یک وکیل دعاوی 45 ساله است وبخش عمده زندگی کاری‌اش را صرف کشف و مستندسازی موارد اعدام،آدم ربایی، شکنجه و تجاوز به عنف توسط نیروهای ارتش روسیه در چچن کرده‌است: «نقض بسیار گسترده حقوق بشر و تروریسم دولتی هنوز در صدر برنامه های کرملین در چچن است».
او که یکی از صمیمی‌ترین دوستان آنا پولیتکوفسکا بوده به‌خوبی می‌داند که از نظر سرویس امنیتی کرملین یک عنصر نامطلوب تلقی می‌شود،«ولی مسئله اینست که چنین جنایاتی دیگر فقط علیه چچنی ها اعمال نمی‌شود، ما مخالفین سیاسی در داخل روسیه هم در معرض چینین رفتاری هستیم». لیدیا می‌گوید: «ما درحال عقب‌گرد به دوران حکومت کمونیست‌ها هستیم، ولی مطمئنم جامعه روسیه یک‌جا در مقابل این اقتدارگرایی جدید خواهد ایستاد».
فریم سوم: بنیانگذار و مدیرعامل سابق یوکوس اویل
او یکی از ثروتمندترین ساکنان روسیه بود. کرملین تا زمانی که میخائیل به عنوان یک سیاستمدار مستقل اعلام موجودیت نکرده بود با او کاری نداشت. وی که اتهامش فرار از پرداختن به‌موقع مالیات! است اکنون به یکی از نمادهای شاخص عملکرد «دستگاه قضایی مستقل روسیه»! تبدیل شده‌است.
وی در آخرین مصاحبه‌اش قبل از دستگیر شدن گفته بود: «مردم ما هم دموکراسی می‌خواهند، مردم ما هم می‌خواهند که بدون وحشت با پلیس سخن بگویند، آنها روزنامه و تلویزیون آزاد می‌خواهند تا بتوانند هرآنچه را که دوست دارند بخوانند و ببینند، آنها می‌خواهند افرادی که قرار است بر کشور حکومت کنند را به راحتی انتخاب کنند ...». اکنون یوکوس کاملا دولتی شده‌است و خودوروفسکی 43 ساله بخشی از دوران محکومیت هشت‌ساله خود را در یکی از زندان‌های سیبری می گذارند.
فریم چهارم : ولادیمیر ریزکف، عضو مستقل پارلمان روسیه
او می داند که تلاش‌هایش برای سازماندهی فعالان دموکراسی در قالب یک تشکل لیبرال بواسطه مخالفت دولت شکست خواهد خورد،«زیرا هیچ شانسی برای به ثبت رساندن یک حزب سیاسی جدید در روسیه وجود ندارد، مگر اینکه کرملین به اعضای آن اعتماد داشته باشد». ولادیمیر همچنین می‌داند که صندلی خود در دوما را نیز تا سال آینده قطعا از دست خواهد داد زیرا مطابق قوانین جدید انتخابات در روسیه نامزدها حتما باید عضو یکی از احزاب رسمی کشور باشند و حضور آنها به عنوان کاندیدای مستقل قابل پذیرش نیست.
ولادیمیرچهل‌ساله اما همچنان خوشحال و مغرور است: «دیگر نمی‌توانم نماینده دوما باشم؟ مهم نیست! یک شهروند مسئول خواهم بود و البته یک مخالف سیاسی سرسخت که می‌خواهد هرآنچه در توان دارد را صرف خدمت به کشورش کند». به عقیده ریزکف مهمترین عاملی که می تواند در شرایط کنونی شانس احیای دموکراسی روسیه را افزایش دهد فشارهای خارجی است،«در حالی که غرب آشکارا از پوتین حمایت می کند».
فریم پنجم : اولگ پانفیلوف، بنیانگذار و رئیس اتحادیه روزنامه‌نگاران روسیه
وی شش سال پیش شجاعانه در راه تاسیس سازمانی گام برداشت که بتواند در مواقع ضروری از حقوق اولیه کارکنان رسانه‌های روسی حمایت کند. به گفته اولگ در طول سال 2005 حداقل 150 مورد آدم‌ربایی و ضرب‌و‌شتم شدید علیه خبرنگاران در نقاط مختلف روسیه به ثبت رسیده‌است.
وی بر این باور است که اکنون در میان کارکنان رسانه های گروهی روسیه کمتر کسی پیدا می‌شود که جرات ابراز مخالفت با سیاست های کرملین را داشته باشد:«آنها دارند یاد می‌گیرند که مطابق با شرایط شیوه حرف‌زدن‌شان را تغییر دهند». پانفیلوف همچنین می گوید که در استانهای دیگر روسیه خبرنگاران از شجاعت بیشتری برای انجام درست وظایف‌شان برخوردارند،ولی مشکل اینجاست که کمتر چاپخانه‌ای حاضر به پذیرش ریسک انتشار یک روزنامه آزاد و مستقل است.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید