آفتابنیوز : «دوباره حلقه محاصره را بر عادل تنگتر کردهاند. بار اول نیست البته. تقریبا هر مدیری که میرود و نفر بعدی میآید انگار در تلویزیون این رسم است. میگویند میرویم و رامش میکنیم! انگار همه اول یک بار میخواهند کارگردان فیلم رام کردن زن سرکش باشند و خود را ریچارد برتون میبینند و احتمالا عادل را «الیزابت تیلور» محبوب هواداران تلویزیون.
این بار اول نیست که یک مدیری تغییر کرده و مدیر جدید صاف آمده سراغ عادل!
فقط بیایید مروری کنیم به این ۱۰ ساله گذشته. از دوره دولت احمدینژادیها که فشار از بیرون گروه علیآبادی میخواست تلویزیون را ناچار به حذف ۹۰ کند. از روزی میگوییم که پیامکهای برنامهاش را بستند و از او یک بت برای هوادارانش ساختند؛ یک سمبل ایستادگی.
تا روزی که جلوی نمایندگان مجلس ایستاد و گروه معاونت سیمای وقت در سالهای آخر ضرغامی از پی تحدیدش بودند و باز به جایی نرسیدند چون عادل و برنامه ۹۰ ویترین مورد علاقه مردم است در میان همه برنامههای بیکیفیت و مجیزگوی در سیما.
او آن سالهای حساس پایانی دهه ۸۰ هم بود زمانی که ۴ ماهی برنامه روی آنتن نبرد. بهانه دکور بود اما شاید دلیل اصلی این بود که آن موقع حس میکرد نمیتواند از واقعیتها برای مردم بگوید و تا التهابها نیفتاد، روی آنتن نرفت.
گذشت و تلویزیون رسید به دوره سرافراز. آنها با میرحسینی مدیر جدیدشان طرح سلبریتیستیزی را در دست داشتند و جلوی پخش مصاحبهاش با ظریف را گرفتند و باز جنجالی علیهاش به راه انداختند اما عادل مدارا کرد در دل همه اتفاقات بدی که برایش رقم زدند، چون میخواست باشد و برای مردمی که دوستش دارند برنامه بسازد.
او با همه اشکالاتش در اخلاقهای خودمحور که گاه باعث دلخوری رفقایش میشود، در مورد هوادارانش اما همه کار کرده که کنارش بمانند چون میخواهد همین جا باشد و برای مردمش برنامه بسازد.
مگر نه این که وقتی در جام جهانی جلوی مهمان خارجیاش را گرفتند، دم نزد و ایستاد و فقط بغض کرد.
مگر نه این که برای فصل جدید ۹۰ با همه دلخوریهایی که از رفتارهایشان داشت، چیزی نگفت و شروع کرد؟
بار قبل فروغی که آمد سعی کرد فشار بر عادل را زیاد کند تا ۲۰۱۸ او بدون مهمانهای خارجی پخش شود و این بار حالا معاون جدید فروغی به بهانه پخش فوتبال لیگ اروپا میخواهد ۹۰ را از آنتن بیرون بگذارد و نشان دهد آب از آب تکان نمیخورد.
شاید هم درست بگویند. آنها این گونه اصلا عادل را هم رام کنند یا از آنتن بکشندش پایین. چیزی نمیشود که! میلیونها بینندهشان را با همین دیدگاهها از دست دادند. این اندک بیننده پای کار تنها برنامه تخصصیشان هم رویش!
اصلا مگر مردم در نگاه مدیران رسانه ملی در سقف اولویتها هستند؟ اگر بودند امروز این شرایط این رسانه عریض و طویل نبود که با بودجه بیتالمال فقط بذر ناامیدی میکارد.
آنها عادت کردند به بازی باخت - باخت پس به اسلوب خود پیش میروند!»
منبع:خبرآنلاین