آفتابنیوز : پرندهها انجامش میدهند، زنبورها انجامش میدهند و حتی موشهای آزمایشگاهی هم اینکار را انجام میدهند. اما با اضافه شدن علم، دیگر خلق یک زندگی جدید به یک نر و یک ماده نیاز ندارد.
با ایجاد تغییرات در ژن و استفاده از سلولهای بنیادی محققان چینی موفق شدهاند که از دو موش هم جنس بچه به دنیا بیاورند. البته این اتفاق قبلا در رابطه با موشهای هم ماده رخ داده بود و حالا برای اولین بار در یک مطالعه جدید موشهای نر بچهدار شدهاند.
با این وجود هنوز بسیار زود است تا از این فناوری برای انسانها هم استفاده کرد، اگرچه کودکان دو موش ماده سالم هستند اما در رابطه با موشهای پدر فقط ۲ مورد بیش از ۴۸ ساعت دوام آوردند. در واقع تحقیق منتشر شده در مجله سلولهای بنیادی یک قدم به سوی درک بهتر از به دنیا آوردن کودک از ذوجهای همجنس است.
همچنین این مطالعه باعث ایجاد چند سوال اخلاقی در میان متخصصان هم شده است. عظیم سورانی یک زیستشناس در دانشگاه کمبریج در این رابطه گفت: «وقتی شما یک زن را مورد هدف قرار میدهید ممکن است با عوارض جانبی دیگری هم مواجه شوید. شما ممکن است بخشهای دیگری را هم تغییر بدهید که اصلا قصدش را نداشتید. این تغییرها در ژن از نسلی به نسل دیگر منتقل میشوند.»
وی لی، نویسنده اصلی تحقیق انجام شده هم میگوید که آنها روی انجام این کار در انسان تمرکز نکردهاند ولی چنین موضوعی غیر ممکن نیست.
همین موضوع باعث افزایش بحثهای اخلاقی در رابطه با ایجاد یک فناوری برای بچه دار شدن دو انسان هم جنس شده است. سونیا سوتر استاد حقوق دانشگاه جورج واشنگتن در این باره گفت: «به عنوان یک جامعه ما باید سخت فکر کنیم تا ببینیم برای چنین تحقیقاتی چه آستانهای میتوانیم داشته باشیم.»
«یک علامت سوال بزرگ»
موضوع دیگری که محققان چینی در مطالعه خود روی آن تمرکز کرده بودند از بین بردن پیامدهای ژنتیکی اینگونه دستکاریهاست. اینکار در رابطه با موشهای ماده جواب داد و در مورد موشهای مذکر هم این روش تا حد زیادی نسبت به قبل جواب داد و وضعیت سلامتی آنها بهبود داشت.
اینها باعث شده تا محققان زیادی از این تحقیق ستایش کنند اما مشخص نیست که امکان اجرایی کردن این روش برای انسان وجود دارد یا نه.
مونیکا وارد استاد دانشگاه هاوایی در این رابطه گفت: «این موضوع یک علامت سوال بزرگ اخلاقی است.»
اگرچه موشها سالم به دنیا آمده و به شکل نرمال هم رشد کردهاند اما هنوز امکان دارد با مشکلاتی در زمینه رشتشان روبرو شوند. از سویی هنوز مشخص نشده که چرا برخی از آنها به این زودی مردند. سورانی توضیح داد: «سوال اصلی من در این رابطه امنیت است و حل کردن این مسئله هم کار سحتی است.»
از سویی این تحقیق هنوز در رابطه با موشها انجام شده و ربط دادن آن به انسانها هم خود یک سوال بزرگی است. بسیاری از مطالعاتی که روی موشها انجام شده در رابطه با انسانها غیرممکن بوده.
باز شدن درهای پیشرفت
به هر حال، اطلاعات به دست آمده در این مطالعه بسیار مهم هستند. وارد در این رابطه گفت: «اگر آنها همین کار را ادامه دهند قطعا ما در رابطه با ژنها موضوعات بیشتری یاد میگیریم.»
از سویی این این تحقیق میتواند منجر به انجام مطالعات بیشتری در ایالات متحده آمریکا شود. در این کشور تامین بودجه اینگونه مشکلات بسیار محدود است.
سوتر در این باره توضیح داد: «من شخصا فکر میکنم این ناتوانی که در انسان وجود دارد مستلزم یک مداخله تکنولوژیکی است. فکر نمیکنم بتوانم یک استدلال منسجم در مخالفت با چنین چیزی انجام بدهم.
خبرانلاین