آفتابنیوز : با تلفن همراه علیرضا بیرانوند تماس گرفتم. سنگربانی که آوازهاش با درخشش در جام ملتهای آسیا به آنسوی مرزها و اروپا رسید. روزی نبود که فاکس اسپورت، الکاس، بیناسپورت، سایت کنفدراسیون فوتبال آسیا و... یادداشتی، مطلبی و تحلیلی در مورد دروازهبان خوشقد و قامت ایرانی نداشته باشند.
علیرضا خدا قوت، خسته نباشی. انصافاً همه ایران از عملکرد تو راضی هستند.
ممنونم. خدا را شکر که توانستهام رضایت مردم کشورم را جلب کنم اما...
اما چی؟ حیف شد؟
بله، خیلی هم حیف شد. دوست داشتم قهرمان جام ملتها شویم. این هدف در دسترس بود ولی نشد. نشد که قهرمان شویم و از این بابت شرمنده همه مردم هستم.
تو که روی گلهای ژاپن تقصیری نداشتی و ۵ کلینشیت داشتی.
چه فایدهای دارد؟
میدانی با همین ۵ کلینشیت رکورد منصور رشیدی در جام ملتهای ۱۹۷۶ تهران را شکستی؟
خودت میدانی من دنبال رکورد و کلینشیت و این حرفها نیستم. اگر هم باشم دوست دارم همراه با موفقیت تیمی باشد. ضمن آنکه همیشه گفتهام و باز هم میگویم گل نخوردن یک تیم فقط به دروازهبان برنمیگردد و حاصل تلاش گروهی است. همه تیم در گل زدن یا گل خوردن نقش دارند.
این را هم میدانیم که خیلی دوست داشتی دستکش طلای جام ملتهای آسیا را به دست بیاوری.
صددرصد! من دوست داشتم همراه تیم ایران به فینال برسم و پس از قهرمانی تیم ملی کشورم به دستکش طلا هم دست پیدا کنم. (آهی میکشد) خیلی حیف شد.
بعد از اتمام بازی با ژاپن با محمدحسین کنعانیزادگان صحبت نکردی که چرا در صحنه گل اول ژاپن، توپ را رها کرد و سمت داور رفت؟
اول اینکه نباید کنعانیزادگان یا بقیه مدافعان را سیبل کرد. وقتی یک تیم گل میخورد همه مقصرند و...
(حرفش را قطع میکنم) ولی علیرضا! گل اول ژاپن خیلی مضحک و روی اشتباه بچگانه رقم خورد. این گل سوژه اروپاییها هم شده بود!
درست است. من با کنعانیزادگان صحبت کردم و گفتم محمدحسین! اگر هم میخواستی به داور ثابت کنی بازیکن حریف را نزدی و تمارض کرده باید تا آخر توپ را تعقیب میکردی و بعد اعتراض خود را نشان میدادی. چرا به جای توپ دنبال داور دویدی؟! همین موضوع باعث شد بقیه بچهها هم گول بخورند و دنبال داور بروند و آن گل رقم خورد. با این حال باز هم میگویم مسئول گل خوردن یک تیم فقط یک نفر نیست.
بعد از گل دوم ژاپن برخی دوستان در تحریریه خبرورزشی اعتقاد داشتند اگر پنالتی ژاپن قبل از گل اول این تیم توسط داور اعلام میشد علیرضا بیرانوند میتوانست آن را مهار کند. نظر خودت چیست؟
شک نکنید! باور کنید به خوبی پنالتیهای یویا اوساکو بازیکن ژاپن را آنالیز کرده بودم. دقیقاً میدانستم ضربه اش را کجا میزند، اما وقتی گل اول را خوردیم همه ما بههم ریختیم. هنگام ضربه پنالتی بازیکن ژاپن کمی تمرکزم را از دست دادم و گل شد. اگر پنالتی قبل از گل ژاپن اعلام میشد مطمئن باش میگرفتم، چون میدانستم کجا میزند.
اگر آن گل بچگانه را از ژاپن نمیخوردیم چه میشد؟
مطمئن باشید ژاپن تا صبح روز بعد هم نمیتوانست به ما گل بزند، اما کاش ضربه سردار آزمون گل میشد.
همان صحنهای که به مدافع ژاپن لایی انداخت و شوت زد و گلر گرفت؟
بله، آن ضربه استثنایی سردار میتوانست ما را به فینال و قهرمانی برساند ولی حیف که گل نشد. آن توپ گل نشد و یک گل بد خوردیم و تمرکزمان کامل بههم خورد.
چرا؟ مگر شما بازیکنان حرفهای نیستید؟
اصولاً ما ایرانیها احساساتی هستیم. حق با شماست و آقای کیروش هم همیشه همین حرف را میزند که احساساتی نشوید ولی... میتوانستیم رؤیای ۴۳ ساله را جامه عمل بپوشانیم که نشد. البته من در همین جام ملتها فهمیدم کرهایها هم ۵۹ سال است قهرمان این رقابتها نشدهاند که پس از حذف مقابل قطر این حسرت ۶۳ ساله شد. در واقع ما تنها نیستیم.
ببین علیرضا! یکی از انتقادات وارده به تیم ملی اعتراض دائمی و بیدلیل به داور مسابقه بود که به قول فاکس اسپورت تاوانش را هم برابر ژاپن دادیم. قبول داری فرهنگ غلطی در فوتبال ما نهادینه شده که باید به داور مرتب اعتراض کنی تا از او امتیاز بگیری. شاید این حرکات داخل ایران جواب بدهد، اما آن طرف به ضرر ما شد. قبول نداری؟
من خودم معتقدم نباید در کار داور دخالت کرد. هرگونه اعتراضی میتواند باعث حساس شدن داور شود. اتفاقاً مصاحبه یکی از مربیان عزیز کشورمان را خواندم که به همین موضوع اشاره کرده بود. متأسفانه ما در فوتبال ایران عادت کردهایم اعتراض کنیم. همیشه به سمت داور یورش میبریم و شاید هم برخی اوقات این کارها نتیجه بدهد، اما آن طرف برعکس است. داوران خارجی به شدت حساس هستند و اعتراض و شلوغبازی را نمیپذیرند. بله، قبول دارم این کارها و حمله به داور به ضررمان تمام شده و میشود. امیدوارم همه ما از این اتفاق درس گرفته باشیم و در طول مسابقات کمتر به داوران اعتراض کنیم.
منبع: روزنامه خبرورزشی