نقدی بر نمایش Utern2

در تاریخ بشری، هابیل و قابیل برای یک زن که در این نمایش «دنیا» خوانده می شود؛ مجادله می کنند و بعدها هم بر اساسا ضرورت قانون هایی را برای زندگی بشر ایجاد می شود.

آفتاب‌‌نیوز :

مریم جعفری حصارلو _نمایش Utern2 نوشته و کارگردانی داریوش نصیری، یکی از نمایش های اجرا شده در آخرین روز جشنواره تئاتر فجر است این نمایش خیابانی در ساعت16در فضای باز مجموعه تئاتر شهر اجرا شد که با بازخورد بسیار بالای تماشاگران نیز مواجه شد. به همین دلیل به بررسی این اثر می پردازیم.

داستان نمایش، تاریخ شکل گیری بشر را به مردم ایران بسط می دهد و تا چهل سالگی انقلاب به مقوله علت قانون گذاری می پردازد. در تاریخ بشری، هابیل و قابیل برای یک زن که در این نمایش «دنیا» خوانده می شود؛ مجادله می کنند و بعدها هم بر اساسا ضرورت قانون هایی را برای زندگی بشر ایجاد می شود.

مسئله قانون گذاری به قانون راهنمایی و رانندگی در ایران و شهر تهران بسط پیدا می کند و بی قانونی های رانندگان تاکسی و.... ناگهان فلش بک به دوران کودکی و دوره مدرسه باز می گردد. در نتیجه شکل تازه ای از شناخت قوانین و مقررات در مدرسه ایجاد می کند. نویسنده قصد دارد، علت عدم اجرای قوانین در بزرگسالی را به نقد بکشد و مسئله را به دوران کودکی وعدم تعلیم و تربیت صحیح و آشنایی با قوانین ارجاع می دهد. اینکه در دوران کودکی و نوجوانی، درمقابل عدم رعایت قوانین و مقررات توسط یک نوجوان، نتیجه ای جز تنبیه نخواهد داشت و هرگز به درستی مفهوم قانون به کودکان و نوجوانان آموزش داده نشده است.

اپیزود دیگر، مجلس عروسی است که باز هم به ایجاد یک ترافیک سرسام آور در خیابان ختم شده است و قوانین و مقررات ساده شهروندی به بازی گرفته شده است. در ادامه به جنگ تحمیلی و تا همین امروز اپیزودها ادامه می یابد. تا پیش از جنگ مساله قانون به عنوان تم اصلی اثر پرداخته می شود؛ اما پس از جنگ تحمیلی، فضای کلی نمایش با دیدگاه دینی و مذهبی همراه می شود و به نوعی تغییر فرآیند حاصل می شود. هرچند همچنان توجه به قانون وجود دارد.

به لحاط مفهوم ضمنی، اثر به دنبال چرخش زندگی بشری ونوعی نگاه ابزوردیسمی به زندگی و بی قانونی های شهر تهران است. چرخشی که تا همین امروز هم ادامه یافته و به نوعی مضحکه ای از بی قانونی ای بشری را تصویر می کند.

یکی از مسائلی که در اجرای نمایش قابل تامل بود؛ توجه به ریتم و تمپوی بازیگران بود. اساسا پرسناژها، تیپ عموم شهروندان را به تصویر کشیدند؛ تا به وضعیت بی قانونی درشهر تهران بپردازند.

یکی دیگر از ویژگی های این اثر، طراحی لباس است. درطراحی لباس با توجه به تیپ سازی، نوعی از لباس متحدالاشکل طراحی شده که در نهایت در تضاد با قدرت حاکمه، خود نمایی می کند.

کارگردان درطراحی وتیپ سازی به خوبی از عهده برآید. اما فارغ از تمامی ویژگی ها، بازی شایسته و قابل تامل توزیع روزنامه توسط بازیگرخردسال است که به خوبی توانسته از عهده این نقش برآید و نشان از قدرت و توانایی کارگردان در هدایت بازیگر دارد.

عضو کانون ملی منتقدان تئاتر ایران و جهان IATC

گزارش خطا

لینک کوتاه: https://aftabnews.ir/002Q68