شهرک غزالی، میزبان حکایت‌های کمال
قدرت‌الله صلح‌میرزایی کارگردانی که با ساخت آثار طنز سینمایی بیشتر شناخته می‌شود در تازه ترین ساخته خود «حکایت‌های کمال» را در شهرک سینمایی غزالی با لوکیشن‌های جدید روایت خواهد کرد.
آفتاب‌‌نیوز :
هاتف جلیل‌زاده*- شهرک سینمایی غزالی در سال 58 توسط زنده‌یاد مرحوم علی حاتمی در غرب تهران ساخته شد. این شهرک با الهام از نماهای تهران قدیم تصویر خیابان‌های مهم تهران در زمان رضاشاه و محمدرضاشاه را ترسیم کرد و در طول 40 سال گذشته به یکی از اصلی‌ترین لوکیشن‌های فیلم و سریال‌های تاریخی تبدیل شد.
سریال «حکایت‌های کمال» ساخته قدرت الله صلح میرزایی یکی از کارهای تلویزیونی است که لوکیشن اصلی آن در شهرک غزالی است. اخیرا خبرگزاری ایرنا گزارشی از حال و هوای تولید این سریال تهیه کرده و با عوامل مختلف آن گفت‌و‌گو کرده است.
در این گزارش آمده است: داخل شهرک سینمایی غزالی که می‌شوید، در قسمت غربی شهرک بر سردر محله‌ای قدیمی، تابلوی محله کمال را می‌بینید. داخل محله با میدانی که امامزاده و مغازه‌های مختلفی در آن قرار دارد روبرو می‌شوید. در قسمت جنوبی میدان نیز آب‌انباری قرار دارد که نمونه آن را در روستاهای قدیمی کاشان دیده‌ایم. در طول مسیر از کوچه‌های مختلف و دو دری که شبیه نماهای خانه‌های تهران در دهه 40 است می‌گذرید و در انتهای یک کوچه‌باغ به سه خانه قدیمی با نمای آجری می‌رسید.
در یکی از خانه‌ها حوضی بزرگ با گلدان‌های شمعدانی وسط حیاط دیده می‌شود، خانه‌ای یک طبقه‌ای با ایوانی زیبا. پنجره‌های چوبی، زیرزمین و حیاطی با کف‌پوش آجری، فضای خانه‌ای مربوط به دهه‌های پیش را ترسیم می‌کند و انگار از فضای شهری شلوغ به‌یک‌باره به 50 سال قبل سرک بکشید.
این محله و خانه‌ها همگی لوکیشن سریال «حکایت‌های کمال» است که تا زمستان سال 96 وجود خارجی نداشت و با تلاش شبانه‌روزی یک گروه بزرگ در طول پنج ماه در فضایی بزرگ در شهرک سینمایی غزالی ساخته شده و محله کمال را شکل داده است.
سریال «حکایت‌های کمال» به قلم محمد میرکیانی بر اساس داستانی به همین نام است که داستان‌های پسربچه‌ای به نام کمال دریکی از محلات تهران در دهه چهل را روایت می‌کند.
قدرت‌الله صلح میرزایی نیز که سال‌ها در زمینه ادبیات کودک و نوجوان فعال بوده و سابقه چندین اثر سینمایی در ژانر کودک و نوجوان را دارد، کارگردانی این مجموعه را بر عهده دارد. وی در ارتباط با کارگردانی سریال «حکایت‌های کمال» می‌گوید: فصل اول این سریال 30 قسمت است و در نظر داریم در صورت فراهم شدن شرایط، فصل‌های دیگر این سریال را نیز تا قسمت 150 ادامه دهیم.
حدود هشت سال پیش کتاب «حکایت‌های کمال» را مطالعه کردم که شامل 150 قصه مختلف است. از آن زمان به این موضوع فکر کردم که این کتاب قابلیت تبدیل‌شدن به یک سریال را دارد زیرا کار، لایه‌های تصویری و پنهان زیادی داشت که می‌توانست تبدیل به مجموعه‌ای جذاب برای مخاطبان تلویزیون شود.
صلح میرزایی در ارتباط با دلایل ساخت لوکیشنی با این عظمت برای این مجموعه تلویزیونی می‌گوید: متأسفانه مکان و فضایی که بتوانیم در آن دهه 40 و یا حتی پیش و بعدازآن را نشان دهیم نداریم لذا برای لوکیشن‌های این مجموعه چندین خانه، کوچه و مغازه ساختیم که بسیاری از آن‌ها ماکت نیستند و قابلیت استفاده در درازمدت را دارد.
متأسفانه مسئولیت‌پذیری در شهرک سینمایی وجود ندارد و زمانی که گروهی لوکیشن می‌سازند به مرور زمان از بین رفته و تخریب می‌شود و مدام گروه‌ها باید زمان و بودجه برای ساخت لوکیشن و دکور صرف کنند. ما برای ساخت لوکیشن «حکایت‌های کمال» زمان و بودجه زیادی صرف کردیم و امیدوارم در ادامه از آن مراقبت شود تا سایر گروه‌ها نیز بتوانند از آن استفاده کنند.
این کارگردان، فعالیت با بازیگران کودک را کاری زمان‌بر و سخت دانسته و می‌گوید: بازی گرفتن از کودکان دشوار است و نمی‌توان در کار کودک روزی هشت دقیقه ضبط داشت زیرا باید با کودک تمرین کرد و مدام یک صحنه را تکرار کرد تا حسی را که می‌خواهیم از او بگیریم. این در حالی است که بازیگران بزرگ‌سال و حرفه‌ای این زمان و تمرین را نیاز ندارند.
** پدری پنبه‌زن هستم
محمود پاک‌نیت بازیگر نقش پدر کمال در این سریال می‌گوید: در حکایت‌های کمال نقش پدری مهربان را که از روستا به خاطر خانواده‌اش به تهران مهاجرت کرده بازی می‌کنم که پنبه‌زن است. به نظرم این سریال در زمان پخش به دلیل فضای طنز و جذابی که دارد علاوه بر مخاطب کودک و نوجوان برای مخاطبان بزرگ‌سال نیز جذاب است.
در این سریال در نقشی متفاوت از آنچه تاکنون از من دیده‌شده بازی دارم. فضای کار مربوط به دهه 40 است و برای هم‌نسلان من حکم بازنگری درگذشته را دارد و برای نسل جدید نیز جنبه آگاهی از زندگی جوانان در دهه‌های پیش را دارد که جذاب است.
محمدرضا شیرخانلو بازیگر نوجوان که نقش «کمال» (نقش اصلی این مجموعه) را بازی می‌کند نیز در ارتباط باکارش در این سریال می‌گوید: در این مجموعه خانم شهره لرستانی مادرم و آقای محمود پاک‌نیت در نقش پدر من بازی دارند. بازی در کنار این عزیزان و کار کردن با آقای صلح میرزایی و آقای شایان‌فر افتخار بزرگی است.
این کار یک کار اپیزودیک برای کودکان و نوجوانان است که مطمئنم بزرگ‌سالان نیز از آن خوششان می‌آید و باکار خاطره سازی می‌کنند. مثل سریال «کلاه قرمزی و پسرخاله» که مخاطب بزرگ‌سال زیادی دارد.
همراز اکبری بازیگر کودک که در این سریال در نقش «خواهر کوچک کمال» بازی دارد نیز می‌گوید: برایم فرقی نمی‌کند در چه ژانری بازی داشته باشم، همه نقش‌ها و کارها را دوست دارم امتحان کنم. از آقای صلح میرزایی کارگردان «حکایت‌های کمال» تشکر می‌کنم که کارگردان مهربانی هستند و قلبشان پر از مهر و امید است. همه گروه این سریال را دوست دارم.
مه‌لقا می‌نوش زاد بازیگر نقش خواهر کمال در سریال «حکایت‌های کمال» بازیگر جوانی است که با بازی در این مجموعه برای اولین بار بازیگری را به شکل حرفه‌ای تجربه می‌کند. او درباره بازی در این سریال می‌گوید: در این مجموعه در نقش خواهر کمال که شخصیت اصلی این داستان است بازی دارم. نقش دختری در دهه 40 که بسیار خجالتی است و درگیر ماجرای احساسی می‌شود.
برای رسیدن به این نقش آقای صلح میرزایی خیلی راهنمایی‌ام کردند زیرا دختران در دهه 40 با دختران امروز تفاوت‌های زیادی دارند و بدون هیچ امکاناتی دختر این داستان تنها از طریق نوشتن نامه باکسی که دوستش دارد در ارتباط است.
محسن شایان فر تهیه‌کننده سریال «حکایت‌های کمال» نیز در مورد تولید این سریال که پنج ماه ساخت لوکیشن آن به طول انجامید می‌گوید: از زمستان سال 96 طرح ساخت لوکیشن شهرک کمال را در شهرک سینمایی غزالی شروع کردیم و می‌توانستیم به‌جای صرف این میزان زمان و هزینه و انرژی لوکیشن‌های این سریال را محدود به چند خانه در محله منیریه تهران و چند کوچه در قزوین بکنیم. این فرمولی است که در اغلب کارهای نمایشی از آن استفاده می‌شود.
در برآورد اولیه تهیه «حکایت‌های کمال» هزینه ساخت لوکیشن پیش‌بینی‌نشده بود اما گروه تولید از زمستان سال 96 ساخت لوکیشن در شهرک سینمایی غزالی را شروع کرد و 5 ماه به شکل شبانه‌روز در این فضا بنایی کردیم و کوچه ، مغازه، خانه، آب‌انبار، امامزاده و همه فضاهای موجود در یک محله در دهه چهل تهران را با متریالی واقعی ساختیم که قابل‌استفاده در آینده نیز باشد.
موضوعی که همیشه کارهای قدیمی را محدود به دکورهای خانه و پنج‌دری می‌کند و باعث ملال می‌شود نبود فضای خارجی است که فیلم‌سازها را محدود به یک لوکیشن می‌کند و جاذبه‌های بصری کار را کاملاً از بین می‌برد. نبود کوچه و کوچه‌باغ و فضای بیرونی مناسب کاملاً در لوکیشن و فضاسازی کارها احساس می‌شد لذا با ساخت در و پنجره و ساخت چندین کوچه فضای بیرونی مناسبی برای این کار ایجاد کردیم.
این تهیه‌کننده فضای موجود برای ساخت سه خانه این لوکیشن را 4500 متر ذکر کرده و ادامه می‌دهد: این خانه‌ها با متریال واقعی و قابل‌استفاده ساخته شدند و با توجه به فضای داستان، پشت‌بام و زیرزمین و سرداب برای این خانه‌ها ساختیم. که بعضی از متریال‌های لازم برای ساخت این لویکشن مثل موزاییک و خشت و گل لازم به سفارش ما تولید شد. تاکنون بالغ‌بر دو و نیم میلیارد برای ساخت این لوکیشن‌ها هزینه شده است.
*عضو انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید