آفتابنیوز : آفتاب: با ارائه گزارش البرادعی در مورد برنامههای هستهای ایران، رایزنیها پیرامون تبعات این گزارش افزایش یافته است. در این میان ایران از یک سو و ایالات متحده و اروپا از سوی دیگر، هر یک این گزارش را دلیلی بر اثبات موضع خود میدانند. این گزارش که پس از پایان مهلت دو ماهه شورای امنیت به ایران تهیه شده است به ادعای گریگوری شولتی، سفیر آمریکا در آژانس حاوی اخبار بدی برای ایران است. وی با این وجود هیاهوی تبلیغاتی در مورد حمله به تاسیسات هستهای ایران را به نقل از رایس، گیتس و در نهایت بوش مصداق هیاهو برای هیچ میداند.
سفیر آمریکا در این باره میگوید متاسفانه دکتر محمد البرادعی بار ديگر درباره فعاليتهای هسته ای ايران، خبر بدی دارد. بر اساس گزارش ايران همچنان از همکاری با آژانس بين المللی انرژی اتمی خودداری کرده و به جای فراهم کردن دسترسی به افراد، اطلاعات و تاسيسات مشخص، بازديدهای آژانس را از تاسيسات هستهای خود کاهش داده است. پس از سه سال بازرسی های فشرده آژانس بين المللی انرزی اتمی از تاسيسات هسته ای ايران، اين سازمان هنوز نمیتواند با قاطعيت بگويد که ماهيت فعاليت های هسته ای ايران صلح آميز است.
شولتی ترجیح میدهد به این موضوع اشاره نکند که طبق هر معیار عقلانی و عرفی، باید اصل را بر صلح آمیز بودن فعالیتها گذاشته و نقیض آن را ثابت کرد نه اینکه به دنبال اثبات صلحآمیز بودن آنها بود!
شولتی در ادامه به این موضوع نیز اشاره میکند که ايران به خواست قطعنامه شورای امنيت سازمان ملل متحد برای تعليق آن بخش از فعاليتهايی که برای جامعه جهانی نگران کننده است، از جمله غنی سازی اورانيوم عمل نکرده است.
سفیر آمریکا در ادامه با لحنی ظاهرا مشفقانه میگوید: «واضح است که رويارويی با جامعه جهانی و انزوای فزاينده ايران و تحريم، نمی تواند مثبت باشد. تحریمها ها مانع از سرمايهگذاری خارجی در کشور خواهد شد. ايران فرصت دارد با غرب رابطه داشته باشد. لازمه اين رابطه اين است که رهبران اين کشور به تعهدات بين المللی خود عمل کنند و ايران به ميز مذاکره بازگردد. پيام جامعه جهانی منسجم و پيوسته بوده است. شورای امنيت سازمان ملل متحد به اجماع در ماه دسامبر به قطعنامه عليه ايران رای داد. اما در عين حال کشورهای جهان اين نکته را هم يادآور شدند که اگر ايران فعاليت های هسته ای را به حال تعليق در آورد، تحريم ها میتواند پايان يابد. بنابراين همه خواستار يک راه حل ديپلماتيک هستند و تنها لازم است که ايران به خواست های شورای امنيت سازمان ملل متحد عمل کند و به ميز مذاکره بازگردد».
بحث حمله نظامی به ایران موضوع دیگری است که شولتی در مورد آن توضیح میدهد. او میگوید: «اخيرا هياهوی پوچی در اين زمينه درگرفته و «کارشناسان» بسياری در اين زمينه اظهار نظر کرده اند. همان طور که جرج بوش، رييس جمهوری آمريکا اشاره کرده، اين موضوع غير واقعی است. من به گفته رابرت گيتس، وزير دفاع آمريکا استناد می کنم که اخيرا گفت قصد استفاده از زور در برخورد با ايران وجود ندارد. اما خبر خوب اين است که ما فکر می کنيم برای يک راه حل ديپلماتيک هنوز وقت هست. ايران تا دستيابی به توانايی توليد سلاح هستهای چند سالی فاصله دارد و به همين دليل ما فکر می کنيم استفاده از همه ابزارهای ديپلماتيک می تواند موثر باشد. از نظر ما برای جهان، برای منطقه، و برای مردم ايران بهتر است که ايران به تعهدات بين المللی خود عمل کند و از انزوا خارج شود».
شولتی در پایان تاکید کرد: «وزير امور خارجه آمريکا خيلی واضح گفته است که ايالات متحده آمريکا حاضر به تغيير سياستهای ۲۷ سال گذشته خود در مقابل ايران است به شرطی که اين کشور غنی سازی را به حال تعليق در آورد. تامين منافع مردم ايران، نه از طريق رويارويی اين کشور با جهان، بلکه در تعامل و بخشی از جامعه جهانی بودن ميسر می شود. اين فرصت هم اکنون موجود است».