آفتابنیوز : آفتاب ـ مهدی نیاکی: صادق زیباکلام گفت، تصویری که آقای احمدینژاد آن هم در آستانه اجلاس 1+5 از ایران ساخت مبنی بر اینکه از ابتدا ترمز و دنده عقب قطار هستهای ایران را کندهایم و دور انداختهایم به آن معنی بود که آمریکا، گروه 1+5 و شورای امنیت هر کاری که از دستش برمیآیند علیه ما انجام دهند و ما میخواهیم که این مسیر را ادامه دهیم. در واقع پیام احمدینژاد به 1+5 این است که «بگردید تا بگردیم!» اما من فکر میکنم همه حاکمیت این نظر را ندارند و با احمدینژاد همعقیده نیستند.
این کارشناس مسایل سیاسی در گفتوگو با خبرنگار سیاسی آفتاب در خصوص اجلاس گروه 1+5 در لندن برای رایزنی درباره پیشنویس قطعنامه دیگری علیه ایران گفت: «به نظر من قطعنامه دوم از قطعنامه اول سختتر خواهد بود. فراموش نکنیم که قطعنامه اول نوعی مصالحه بود. چرا که روسیه و چین احتمال داشت این قطعنامه را وتو کنند. بنابراین اروپا و آمریکا آن را مقداری رقیق کردند. اما اینکه این دغدغه همچنان مطرح باشد من بعید میدانم. یعنی به نظر نمیرسد این بار به خاطر چین و روسیه سعی شود که قطعنامه ملایمتری علیه ایران به تصویب برسد. چرا که روسیه و چین حتی پس از قطعنامه اول به ایران اکیدا توصیه کردند که با 1+5 کنار بیاید».
وی با بیان اینکه به نظر میرسد ایران لااقل تا آنجا که مربوط به مواضع آقای احمدینژاد است به هیچ وجه قصد کوتاه آمدن از موضع خود را ندارد اضافه کرد: «تصویری که آقای احمدینژاد آن هم در آستانه اجلاس 1+5 از ایران ساخت مبنی بر اینکه از ابتدا ترمز و دنده عقب قطار هستهای ایران را کندهایم و دور انداختهایم به آن معنی بود که آمریکا، گروه 1+5 و شورای امنیت هر کاری که از دستش برمیآیند علیه ما انجام دهند و ما میخواهیم که این مسیر را ادامه دهیم. در واقع پیام احمدینژاد به 1+5 این است که «بگردید تا بگردیم!» اما من فکر میکنم همه حاکمیت این نظر را ندارند و با احمدینژاد همعقیده نیستند. بسیاری از مقامات دیگر کشور ادامه راه هستهای را با شیوه مذاکره و به روشهای معتدل و معقول توصیه میکنند تا دنیا علیه ما بسیج نشود».
دکتر زیباکلام ادامه داد: «از سویی به تدریج این گمان در میان نخبگان و روشنفکران شکل میگیرد که اگر مخالفت غرب و آمریکا نبود و هیچکس با برنامه هستهای ما مخالفت نمیکرد پیشفرضهایی که آقای احمدینژاد درباره انرژی هستهای مطرح کرده است چقدر منطقی بود؟ به این معنی که در مدت گذشته گفته شده است که میان دستیابی ایران به چرخه سوخت هستهای و پیشرفت و ترقی صنعتی ناگهانی رابطه تنگاتنگی وجود دارد. اگر ما پیشرفت هستهای داشته باشیم در صدها رشته دیگر هم پیشرفت میکنیم و با دستیابی ایران به چرخه سوخت هستهای ما از شکل یک کشور در حال توسعه به کلوپ کشورهای پیشرفته هستهای وارد میشویم».
وی افزود: «سؤال اساسی این است که این پیش فرض تا چه اندازه درست است. نگاه کنید به کره شمالی و پاکستان که فرآیند هستهای را تا دستیابی به بمب هستهای طی کردند اما از مدار عقبماندگی خارج نشدهاند و در مقابل کشورهایی مانند ترکیه و کره جنوبی و فیلیپین و تایوان و ... که به سمت برنامه هستهای نرفتهاند اما موفقترند. بنابراین اصل این پیش فرض که دستیابی به سوخت هستهای مساوی با توسعه کلان کشور است نیاز به بازبینی دارد».
زیباکلام در ادامه در پاسخ به این سؤال که گفته میشود قطعنامه دوم گامی دیگر در جهت حمله نظامی به ایران است ارزیابی خود از این امر را به این صورت بیان کرد: «من تصور نمیکنم در این مقطع حمله نظامی در کار باشد به نظر من حداقل تا تصویب یک یا دو قطعنامه دیگر ما با حمله نظامی فاصله داریم. چرا که اگر امروز در اسفند 85 آمریکا نقاطی از ایران را بمباران کند در دنیا متهم خواهد شد که اجازه نداد راه مذاکره با ایران تا پایان طی شود. به نظر من اگر آمریکا قصد حمله نظامی داشته باشد آن را زمانی انجام خواهد داد که 6 ماه یا یکسال از زمان تصویب نخستین قطعنامه بگذرد و بتواند دنیا را قانع کند که همه اقدامات را در فرصتهای طولانی انجام داده اما ایران حاضر به مصالحه نبوده است».
زیباکلام در پایان اظهار داشت: «ضمن اینکه رهبران آمریکا ظرف چند ماه گذشته همواره تأکید کردهاند که حمله نظامی آخرین گزینه آنها خواهد بود. آنها اعلام کردهاند در عین مدنظر داشتن این گزینه شتابی برای استفاده از آن ندارند. معنای دیگر این سخن این است که ما تلاش میکنیم راههای غیرنظامی را طی کنیم و چنانچه این مسیر به بنبست رسید میتوان گفت که ما تلاش خود را کردیم که کار به حمله نظامی نرسد اما ایران حاضر به مذاکره و همکاری نشد و ناچارا به حمله نظامی رسیدیم. ایران میتواند از شکلگیری این روند در دنیا جلوگیری کند.»